Στον κήπο μου το μυστικό

φυτεύω τις σιωπές μου

Έχω έναν κήπο μαστροπό

που παίρνει τις ευχές μου

Δεν τον φοβάμαι γιατί ζω

κάτω από την σκιά του

Άγγελος που κόψε στα δυο

τα αέρινα φτερά του

Ρακοσυλλέκτης των καρπών

των μαραμένων κρίνων

Και το φεγγάρι μου μισό

απάνω από τον κήπο

Γλυκά που ραίνει η βροχή

την κάθε μου ανάγκη

Και πως ξεπλένει τη ντροπή

που ζει μες στο σκοτάδι

Μες στον καθρέφτη σαν κοιτώ…

Κι άν είναι ο Έρωτας

σταγόνα της βροχής

και δάκρυ της Αγάπης,

Φιλί του Κρόνου

όταν σταθείς

κι ανάσα κάποιας άκρης,

τότε κοντά μου εσύ θα 'ρθείς

λουλούδι Κρίνου θα γενείς

κι ένα Γαρύφαλο π' ανθεί,

χωρίς να ξέρει το γιατί

(παρά) μόνο το πρέπει που υπάρχει..

Κι αν είναι ο Έρωτας

Αγάπη της βροχής

και ίσως ένα ξεχασμένο δάκρυ,

τότε μια Αγκαλιά

θ' ανοίξει εκεί

όπου ο Χωροχρόνος

θα τόχει…

Στα στοιχειωμένα τα φιλιά

οι κόρες μάτωσαν

πριν το πρωί, ο ήλιος έγειρε δειλά,

αποκοιμήθηκε στα σύννεφα

δεν είναι που ντραπήκαμε

μα που ξεχάσαμε να θυμηθούμε

τα χελιδόνια άλλαξαν κατεύθυνση

εδώ χειμώνιασε νωρίς

μας πρόλαβε ο βοριάς και αγριέψαμε

το παλτό έμεινε κρεμασμένο πίσω

από την πόρτα

σ' ένα παράθυρο το βλέμμα στέγνωσε

μια γουλιά κρασί, κόκκινο που ακόμα αντέχει

στα λευκά σημάδια

σαν φάντασμα που μέσα στο…

Τη νύχτα απόψε  αυτή την φωτεινή

έχει βγει το ολόγιομο φεγγάρι

και τότε εγώ θυμήθηκα το λευκό σου μαργαριτάρι

τότε που εσύ με κράτησες  σφικτά στην αγκαλιά σου

κι έγιναν τα χεριά σου φωτιά

κρατώντας με στην αγκαλιά σου!!

Φορώντας  την αγάπη σου

Στολίζοντας το λαιμό μου

θυμήθηκα κι απόψε…

Αν έρθεις και με πάρεις αγκαλιά,

αν έρθεις και μου πεις πως μ’  αγαπάς

είμαι για σένα φιλαράκι που συμπαθάς

έστω και λιγάκι, να τόσο δα….

θα γίνω για σένα ουρανός μια αγκαλιά

ένας  μικρός Θεός

Θα’ μαι για σένα μια φωνή

ένα φεγγάρι μια πνοή

θα κρατήσω μέσα μου τα μυστικά

που δεν μπορείς να…

Είν' το Φεγγάρι
Σιωπηλό
μα και αλήθεια τόσο Φωτεινό,
σε προσκαλώ σ' ένα
υπέροχο χορό
πάνω στης Θάλασσας τον Μυρανθό,
τ' αστέρια να παίζουν μουσική
κι ένα γλυκό αεράκι να καλεί,
σαν μια σκέψη γητευτή
κι ένα υπέροχο Ουρανό
που να θυμίζει κάτι εξωτικό,
όλα να είναι μαγικά
σαν μια μεγάλη φωτεινή
αγκαλιά
και ο Χρόνος να γελάει μυστικά ! ! !

ΣΕΠΤΟ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑ

Στο βούρκο κατρακύλαγα,

Μονάχος όσο έμενα,

Στον ύπνο παραμίλαγα,

Απ’ εφιάλτες π’ έβλεπα.

Τώρα βρήκα το φρόνημα,

Δεν πάω πια για σκότωμα,

Να είσαι μαζί μου μόνιμα,

Λες κι άλλαξα απότομα.

Σ’ έχω σεπτό εικόνισμα,

Λέω το γλυκό σου όνομα,

Στης ζήσης το αγώνισμα,

Στων δακρύων το θόλωμα.

Σ’ ερημιές ξημέρωνα,

Στ’ απροχώρητο έφτανα,

Ένιωθα δεν ημέρωνα,

Και τη ψυχή…

Κι αν φιλάς υπέροχα

η αύρα σου μ' αγγίζει,

το χάϊδεμά σου αέρινο

ο ήλιος το αττενίζει(μόνο).

Η ομορφιά σου απλώνεται

μέσα από τη ματιά σου,

στην αγκαλιά μου αφήνεσαι

με μια ενέργειά σου.

Το χέρι σου παίρνω απαλά

κι ένα ταξίδι κάνω

σκέφτεσαι που

Φαντάζομαι,

σ' όλη τη Γη επάνω..

Η Νύχτα είναι όμορφη

όταν γελάς σε πιάνω,

κάτι που γράφεις στο χαρτί,

μυρίζει ο Κόσμος Γιασεμί,

και…

Από την μέρα που ‘ρθε,

στη καρδιά μου η ελπίδα,

ο φόβος κ’ η μιζέρια χάθηκε,

έλαμψε ξανά η ηλιαχτίδα.



Σ’ αγαπώ σαν την αυγή,

σαν την δροσιά στο δάσος,

είσαι της ζωής μου η πηγή,

που ξεδιψώ το πάθος.



Τα όμορφα σου μάτια,

στο καστανό…

Την αγάπη σου ζητώ,

σε μένα να χαρίσεις,

πάθος μου μοναδικό,

λαχταρώ να με φιλήσεις.

Είσαι εσύ η γοητεία,

στη ζεστή μου αγκαλιά,

σε μιας νύχτας τρικυμία,

πως χτυπούσε η καρδιά.



Το κορμί κεχριμπαρένιο,

θειο δώρο του ουρανού,

με μεράκι σμιλεμένο,

απ’ τα χέρια του θεού.

Τα μάτια που ζαλίζουν,

πόσο θέλω να κοιτώ,

την ψυχή μου συγκλονίζουν,

Με…

Θέλω μια αγκαλιά .. από ’κείνες

που μόνο εσύ ξέρεις να δίνεις

στις ακρογιαλιές εκείνες

Πόσο το…

Είναι ο Χρόνος (φυλακή)

κι ο χώρος που μεγαλώνει,

όταν ξυπνάς τα πρωϊνά

κι ο Αέρας σε μαλώνει.

Φτάχνεις καφέ να πιείς γλυκό

κι η γεύση είναι χάλια

κοιτάς το χρώμα της ζωής

και γίνεται βεντάλια.

Κάνεις δυο βήματα μπροστά

και ένα βήμα πίσω

για να προλάβεις με χορό

του Ονείρου να μεθύσω΄

να πιώ τ' Αθάνατο Νερό

απ' την πηγή που ρέει,

και να κατέβω στο γυαλό

για να σε ζωγραφίσω.

Κι αν μου…

Της καληνύχτας  τα μυστικά

είναι τα πιο όμορφα

τα πιο γλυκά

όνειρα κάνουμε πολλά

όνειρα όμορφα απατηλά

Της καληνύχτας  τα μυστικά

είναι τα πιο σίγουρα τα πιο ζεστά

κανείς δεν στα κλέβει

κανείς δεν στα παίρνει

τα πλάθεις μόνος και χαμογελάς

Της καληνύχτα  τα…

Είσαι το λαμπρό μου αστέρι,

που φέγγει με αγάπη την ψυχή

και το ανοιξιάτικο μου αγέρι,

που φέρνει νηνεμία στη ζωή.



Στα καστανά σου μάτια,

αντίκρισα κόσμους ξωτικούς,

η καρδιά μου έγινε κομμάτια,

απ’ τους έρωτες τους γοητευτικούς.



Το κορμί σου πανέμορφο θειο,

αγνάντευα με γαλήνια σιγή,

δίπλα στο Λευκό τον Πύργο,

του πάθους ήρθε η…

Από το τούνελ βγαίνουμε

μα, σε σπηλιά, θα μπούμε

έτσι, φαντάζει αβέβαιο

άγιο φως , αν δούμε.

Αφού, διαθέτει είσοδο

μεγάλη, για να μπαίνεις

ύστερα, μισοσκόταδο

άραγε, πούθε βγαίνεις?…

Μετράω τα λόγια ανωνύμων μεθυσμένων,

χαμένα όνειρα γυρεύουν στα ποτήρια,

κρατάω ατάκες των ευαίσθητων χαμένων,

σκιές των μπαρ χωρίς αγάπες και χατήρια.



Μετράω τα λόγια των φτωχών και των απόρων,

κρατάνε όνειρα του δρόμου σαν τσιγάρα,

μέσα στη βρώμικη χαρά των άθλιων χώρων,

ψελλίζουν λέξεις να ξορκίσουν την κατάρα.



Μετράω τα λόγια παρανόμων…

Ωραιοτάτη ήσουν δεσποινίς,

που περπατούσες με καμάρι,

των ματιών μου ήσουν φωτεινής

σφαίρας, ουράνιας σαν τον αντάρη.

Μέσα στη καρδιά σου κατοικεί,

η πολυπόθητη στοργή κι αγάπη,

μια νύχτα έναστρη ρομαντική,

έλα κοντά…

Ο γλυκός ο πειρασμός,

στων ματιών σου το γαλάζιο,

της ζωής μου είναι χαμός,

σε ποθώ δεν αντέχω άλλο.

Τι όμορφα που διάβαινες,

της πόλης τα δρομάκια,

το βλέμμα σου δεν μ’ έριχνες,

μ’ έκανες κομμάτια.



Είσαι της καρδιάς μου,

το χρώμα της χαράς,

που ήρθε μονομιάς.

Μέσα στα όνειρα μου,

μιας νύχτας ξαστεριά,

μου χάρισες…

Μόνο στο Μέτωπο

κοιτάζω ταπεινά,

βλέποντας κάτω

απ' τη σκιά σου.

Είναι μονάχα αναφιλητά

όταν ξεχνάει η ζωή

τα όνειρά σου.

Πέρασες το Ρουβίκονα κρυφά

και έλαμψε ο Κόσμος

στη στιγμή μπροστά σου.

Ξεχάσθηκε το χθές

στο σήμερα που έφυγε

να πάει καλιά σου.

Ένα σκαλί ανεβήκες

ξανά όταν ό άνεμος

χτένισε τα μαλλιά σου.

Κι αν ο χρυσός σε θάμπωσε

χωρίς να το γνωρίζεις,

σου δωσε φως και…