Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μάρτιος 2011 Καταχωρίσεις ιστολογίου (90)

Πρώην.

Πρώην , ερωτευμένοι

σήμερα, χωρισμένοι

βλέμματα ανταλλάσουμε

σαν άσπονδοι εχθροί.

Χαθήκαν τ΄ όνειρά μας

οι όρκοι , τα φιλιά μας

στο ψεύτικο παιχνίδι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Αρτέμης Αξαρλής στις 18 Μάρτιος 2011 στις 12:41 — 5 σχόλια

Μαντιναδα

Τριανταφυλλια στα χειλια σου..

μονιμα θα φυτεψω..

και οσα θα'ναι τα πεταλα..

φιλια θα σου γυρεψω..

Προστέθηκε από τον/την Peter Makropoulos στις 18 Μάρτιος 2011 στις 9:52 — 5 σχόλια

Λες και το τέλος έρχεται

Λες και το τέλος έρχεται

σιγά-σιγά του κόσμου

η γη δεν μας ανέχεται

και μας το δείχνει φως μου

Αφού δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Μάρτιος 2011 στις 8:30 — 8 σχόλια

Τι μ' έφερε εδώ;

Ρωτήθηκα σα γράφτηκα,

ως μέλος που εντάχθηκα,

τι μ' έφερε εδώ...

Να είμαι, θέλω, ειλικρινής

και με δυό λόγια της ψυχής

με τούτα απαντώ:

Με φέρνει η αγωνία

για να' βρω μια γωνία

να ποιητολογώ...

Στης ποίησης το σπίτι,

σα χιονιστό σπουργίτι,

μπαίνω να ζεσταθώ...

Προστέθηκε από τον/την Liontas στις 18 Μάρτιος 2011 στις 3:52 — 5 σχόλια

Χαιρετισμός

Απόρθητα κι αν αφεθούν

κάποια του ονείρου κάστρα,

ο νους μας θα υψικρατεί,

θα διώχνει νέφη και βροχή

και θ' ατενίζει τ' άστρα...

Χαίρετε.

Προστέθηκε από τον/την Liontas στις 18 Μάρτιος 2011 στις 2:20 — 6 σχόλια

Ο Αγιος και το μινι.

''Μοιαζετε ολοι εσεις

σαν να μασησατε χασις

οι αντρες τον Απριλη.''

Αυτα τα λογια τα σκληρα

μου 'πε πολυ στα σοβαρα

μια καλη μου φιλη.

Διαφωνησα πολυ μ'αυτο

κι ας ηταν φιλη μου καλη

μου ηρθε για ενα λεπτο

να την αρπαξω απ' το μαλι

ετσι οπως μας κρινει.

Μα ειπα μονο τελικα

απλα ωραια και φιλικα

οτι για ολα τα κακα

φταινε τα σεξυ μινι.

Καθως μιλουσαμε, μπροστα

να σου τη βλεπω αντικριστα

με μινι σεξυ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την αισχυλος στις 16 Μάρτιος 2011 στις 23:00 — 9 σχόλια

Μέσα στην άβυσσο του νου

Μέσα στην άβυσσο του νου,

κρατάς εικόνες και κολλάς,

μετά χορεύεις και γελάς,

μετά θυμώνεις,

για την αγάπη ενός κοινού

πάνω στο ρόλο σου μιλάς,

μετά την τρέλα σου πουλάς,

και τους πληγώνεις.

Μέσα στα νέφη της ψυχής

τις αγωνίες σου κερνάς,

όλα τα πάθη σου περνάς

σε μαύρους στίχους,

μιλάς για τέλος εποχής,

μα στην αρχή πάλι γυρνάς,

ζωή καινούργια ξεκινάς,

με άλλους ήχους.

Σ' αυτό το ξέφρενο παρόν,

οι ώρες τώρα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την panagiotis7 στις 16 Μάρτιος 2011 στις 21:34 — 7 σχόλια

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ

Ένα Χαμόγελο που Άνθισε

στα Μάτια σου μπροστά,

είναι ο Χρόνος που Γονάτισε

μέσα στη Συννεφιά.

Ένα Χαμόγελο που σου ‘δωσε

Δώρα για συντροφιά,

τ’ Αστέρια – την Πληρότητα

και του Θεού (την) Χαρά.

Ένα Χαμόγελο καθρέπτισμα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 16 Μάρτιος 2011 στις 9:50 — 6 σχόλια

Ο φάρος( μελ )

https://youtu.be/TDcioy7RO6k

μουσικη και ερμηνεια ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τις νύχτες άναβε ο φάρος…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 15 Μάρτιος 2011 στις 22:30 — 23 σχόλια

Ο ΓΗΤΕΥΤΗΣ

Γύρισα πια τη σελίδα,

Έγραψα στην επικεφαλίδα,

Με μεγάλα γράμματα ελπίδα,

Τη ζωή όμορφη είδα.

Κέρδισα πια στη παρτίδα,

Στον ήλιο κι εγώ θυρίδα,

Με τη δική σου φροντίδα,

Γελαστή μου δεσποινίδα.

Κράτησα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Παντελής στις 15 Μάρτιος 2011 στις 11:00 — 10 σχόλια

ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ 1

Έχεις φεγγάρι μες τα μάτια και σκοτώνεις

Σε μια ζωή προσωρινή και καταχρεωμένη

Με δυο προπληρωμένες, σκάρτες αναμνήσεις

Παίρνεις γροθιές απανωτές, απ το στομάχι.

Με ένα φευγιό που απ την ορφάνια δραπετεύει

Σε ένα βουβό κενό που αυξάνει τα ηχηρά σου

Το παιδικό σου όνειρο κι η ανασφάλεια φεύγει

Κι…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Stigmi στις 15 Μάρτιος 2011 στις 8:55 — 3 σχόλια

Σαν Σήμερα

Γελούν οι διθύραμβοι

στα άνθια της άνοιξης

όπως αιθέριος ποιητής ξεγεννά

τον διονυσιακό χορό των μελισσών

Σιωπηλά πραγματώνεται οι σύναξη

των λέξεων στη σκιά της ελιάς

κεντώντας τις ποιητικές ενδελέχειες

των χρωμάτων

καθώς χαμογελαστά σύννεφα επικουρούν

τη σύνθεση της αντίθεσης

Εκούσιος μάρτυρας κι εγώ αναδεύω

τις φυλλωσιές των δέντρων και των ταπεινών

θάμνων,… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 14 Μάρτιος 2011 στις 19:12 — 3 σχόλια

Στου Αιγαίου το Δουκάτο

Στου Αιγαίου το Δουκάτο

τα απόμεσημερα

είν' αράθυμα τα μάτια

ειν΄τα λόγια ήμερα.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 13 Μάρτιος 2011 στις 1:30 — 19 σχόλια

η επιμήκυνση

-προκρούστη μου,φιλώ την χείρα σας !

-ε όχι η Άντα μου χήρα και μάλιστα να την φιλάς κι απο πάνω !

-συγνώμη αν παρεξηγήθηκα ,αλλά δεν κρατιόμουνα !

-αν δεν κρατιόσουνα,έχουμε και φουσκωτή κούκλα κίνγκ σάιζ !

-μα ημίθεε, τα κατάφέρατε και πάλι,το πήρατε είδηση?

-σε τί τα κατάφερα ,σωματοκαχέκτυπο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την marakos στις 12 Μάρτιος 2011 στις 22:49 — 1 σχόλιο

Ο Δυνάστης

Είναι ένας ασφαλίτης
μπρος μου,πίσω και στο πλάι,
σαν να είμαι διαρρήκτης
τις κινήσεις μου μετράει.

R.
Ψάχνει μες τα δεδομένα
τα πολύ προσωπικά
αποδείξεις και στοιχεία
ενοχοποιητικά.

Τρέχω σαν τον παραβάτη
να κρυφτώ απ' τον Ιαβέρη,
που με έβαλε στο μάτι
και μου στήνει το καρτέρι.

Τάχα να μ' επαναφέρει
ο δυνάστης μου στην τάξη,
στο λαιμό, μου 'χει μαχαίρι,
ο Θεός να με φυλάξει.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 12 Μάρτιος 2011 στις 22:30 — Χωρίς σχόλια

Καίω, καίγομαι, φουντώνω

Μέρα νύχτα μες την πύρη

αναμένω οκλαδόν

η κορμά να δει χαϊρι

μ' όλο της το εμβαδόν.

Περιμέ- αλλά ματαίως

μήτε ένα αρσενικό.

ούτε γέρος, ούτε νέος

για να κά- το ψυχικό.

Πάει, θα μου φύγει η γκλάβα

για να ψάχνει το γιατί

που δεν πλησιά- τη λάβα

ούτ' αρσενικό γατί.

Καίω, καίγομαι, φουντώνω,

με τυλίγουνε οι φλό-

μια ελπίδα έχω μόνο,

αν τα ρίξω σε τυφλό.

Ανάθεμά με είμ' εγώ

ένα ηφαίστειο ενεργό

Φλέγο-… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την γκατλούλα στις 12 Μάρτιος 2011 στις 20:48 — 24 σχόλια

ΟΤΑΝ ΤΑ ΚΑΣΤΡΑ ΠΕΣΟΥΝΕ

Απ’ του Κορμιού σου

τ’ Άρωμα μεθώ,

και τα Ουράνια φθάνω

πέρα απ’ τα Σύνορα της μοναξιάς

κι ενός Θεού το Πλάνο.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 12 Μάρτιος 2011 στις 9:58 — 6 σχόλια

Δεν κουνιούνται τα βουνά

Έλεγα να σου κρυφτώ
για να δω αν θα τρομάξεις,
από κάπου να κοιτώ
αν θα βγείς για να με ψάξεις.

Νά 'ταν λέει δυνατό,
σαν ένα φαντασματάκι
δίπλα σου να περπατώ,
αν πονάς, να δω, λιγάκι.

Μ' ένα κόλπο μου φτηνό,
είπα μήπως καταφέρω,
την καρδιά σου αν συγκινώ,
επιτέλους να το ξέρω.

Έλεγα αλλά πού να
φύγω φως μου και να πάω,
δεν κουνιούνται τα βουνά,
φτάνει εγώ που σ' αγαπάω.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 11 Μάρτιος 2011 στις 22:30 — Χωρίς σχόλια