Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Φεβρουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (163)

Ο Πρώτος Κύκλος! (2009)

Φύλλα και δάση
βολβοί από νάρκισσους
του φθινοπώρου

Βογγά η λίμνη
σε κάθε ακούμπισμα
κι’ η μνήμη φεύγει

Μάσκα φτιαγμένη
απ’ άγρια έξαρση
και φρέσκια νιότη

Δέρμα κι’ ιδρώτας
νυχτιές και αστρόφεγγα
ζωή κι’ αλήθεια

Τέφρα κι’ Ανάσταση
λάμψη από φίλντισι
Καλωσόρισες!

Προστέθηκε από τον/την Charis στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 10:00 — 5 σχόλια

Φυσαει Σιωπη του Χρονου

Φυσαει Σιωπη

απ' τις Κορφες του Χρονου

τα σ' Αγαπω

πριν να στα πω παγωνουν

Και του τσιγαρου μου οι καπνοι

γιναν του Ερωτα Ουρανοι

μ' οσο Αλκοολ και να καουν

δε Ξαστερωνουν

Φυσαει Φωτια

απο τη Γη του Πονου

τα σ' Αγαπω

πριν να στα πω με Λιωνουν

Της Μνημης τωρα η Γιατρεια

εγιν' Αρωστεια του Ερωτα

μα οι Καρδιες και τα Κορμια

δεν Ανταμωνουν

Φυσαει Σιωπη

απ'… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 9:22 — 12 σχόλια

Ένα αντίο ξαφνικά

Τ’άστρα αποχωρήσανε

Από τα δυό σου μάτια

Την πόρτα πίσω κλείσανε

Και μ’άφησαν κομμάτια

Αχ της αγάπης μου το φως

Πνίγηκε στα σκοτάδια

Θα με γεμίσει κι ο καημός

Μ’αγιάτρευτα σημάδια

Ένα αντίο ξαφνικά

Ήρθε να με τελειώσει

Και τα κρυμμένα μυστικά

Πού δεν τα είχα νοιώσει

Θέατρο έπαιζες καλά

Κι αυτό θα με σκοτώσει

Τ’άστρα αποχωρήσανε

Μέσα απ’την καρδιά σου

Και τ’όνειρό μου σβήσανε

Στη μαύρη καταχνιά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 2:00 — 14 σχόλια

Σε λάθος σταυροδρόμι

Στου δρόμου τα θολά νερά

συλλαβιστά βαδίζω

βήμα μπροστά δεν προχωρώ

και πίσω δε γυρίζω.

Βρέθηκα δίχως κιβωτό

σε λάθος σταυροδρόμι

τα λάθη να ξαναρωτώ

αν ξέρουν τη συγνώμη.

Κι αυτά κοιτάξανε αλλού

δεν είπανε κουβέντα

πόνταρα στην αλήθεια τους

αλλά δεν είχα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 0:38 — 10 σχόλια

Σαν απαγορευμένο καρπό.

Σαν απαγορευμένο καρπό.

Σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι

και μεγαλώνεις σαν το λουλούδι με ποτό

και στ’ άρωμα του πόθου ν’αντιστέκομαι

μα άλλο πια δεν το μπορώ να προσπαθώ

να σ’ αρνηθώ

σαν απαγορευμένο καρπό σε σκέφτομαι

σαν το παλμό μιας κρυφής μου αδυναμίας

απλώνεσαι σαν δέντρο σαν προσεύχομαι

μες το μυαλό μου σε μια σκέψη ομηρίας

κρυφής λατρείας

σαν το καπνό πολύ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιαννης Στιχακης στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 0:15 — 7 σχόλια

Δεν σβήνει η νύχτα

Πώς να σβήσει η νύχτα όταν
μέσα σου έχει απλωθεί,
έκαψε όλα τα φώτα
κι έχει διπλοκλειδωθεί.

Πώς να αποδράσει η νύχτα
που 'χεις βάλει κλειδωνιά
ύστερα από την ήττα
μία δίσεκτη χρονιά.

Πώς η νύχτα σου η μαύρη,
η κλειστή ερμητικά
μία χαραμάδα να 'βρει
και να φύγει οριστικά.
--
Αυγουστιάτικης ημέρας
ένας ήλιος δεν τολμά
να επιτεθεί στο τέρας
που βρυχάται και ορμά.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 25 Φεβρουάριος 2009 στις 0:00 — 10 σχόλια

Δεν την Αντέχω τη Σιωπή

Μες τη σιωπή του χρόνου

χάνομαι

πάνω σε σένα τώρα

πιάνομαι

βλέμμα βαθύ στα μάτια σου

κ’ εγώ μπροστά στα σκαλοπάτια σου

δεν την αντέχω τη σιωπή σου

εγώ θα σβήσω

με τι φιλί τα δυο σου χείλη

πως να φιλήσω

δεν το μπορώ φωτιά θα βάλω

να τα κάψω

ότι χωρίζουμε

μόνος θα κλάψω

με τη σιωπή του πόνου

βάλλομαι

μες στα αισθήματα μου

θάβομαι

πικρό φιλί στα χείλη σου

να γεύομαι της αντιρρήσεις… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 24 Φεβρουάριος 2009 στις 13:02 — 9 σχόλια

Είσαι;

Από προχτές το βράδυ

Η τηλεόραση

Παίζει ελικόπτερα

Ευθύνες

Κι αποδράσεις.

Με γοήτευουν

Οι αποδράσεις.

Με κάνουν κι ονειρεύομαι...

Πως θα κατέβω απ’ την κερκίδα,

Θα μπω στον αγώνα,

Θα κάνω την έκπληξη,

Και θα φύγω.

Να δω αν το καταλάβεις

Αν θα σου λείψω.

Ξέρω πως δε θα το κάνω.

Γιατί αν πονέσεις μία

Θα πονέσω… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 24 Φεβρουάριος 2009 στις 11:30 — 14 σχόλια

Είμαστε τόσο τυχεροί

Ξεχείλησε ο έρωτας αγάπη

Και γέμισε αστέρια ο ουρανός

Το βρήκαμε μαζί αυτό το κάτι

Σα χτύπησε τη νύχτα κεραυνός

Ξεχείλησε το όνειρο ελπίδα

Κι ανθίσαν οι δικές μας οι καρδιές

Αλλάξαμε βιβλίο και σελίδα

Κι αρχίσαν το τραγούδι κι οι σιωπές

Είμαστε τόσο τυχεροί

Κι’αν δεν αλλάξουν οι καιροί

Πάντοτε θά’μαστε μαζί

Μέλι θα στάζει το φιλί

Ξεχείλησε το βλέμμα με ευτυχία

Και ανοίξαμε φτερά σαν τα πουλιά

Η ζωή μας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ermioni στις 24 Φεβρουάριος 2009 στις 0:02 — 17 σχόλια

Ανεραστοι εραστες..........

Ανεραστοι εραστες
αγαπες δηθεν και λογια του αερα,
ανεραστοι εραστες
κορμια που ταχα το ενα για το αλλο ειναι πλασμενα,
ανεραστοι εραστες
αδερφες ψυχες που ειναι ενωμενες,
μα μεσα τους ψυχη δεν εχουν
γι' αυτο και μια ζωη ειναι τρομαγμενες,
ανεραστοι εραστες
ζουν μες το φως, γερνουν μες το σκοταδι
και παιρνουν για πληγη
το εντιμο το αληθινο το χαδι,
ανεραστοι εραστες............

Παπαδοπουλος Γρηγοριος

23/02/2009

Προστέθηκε από τον/την Χαμογελο στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 21:18 — 10 σχόλια

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΤΑ ΛΑΙΚΑ.....

Δεν είναι που έφυγε η μέρα χωρίς να πει ούτε ένα γειά

είναι που λέω καλημέρα σε βράδυα εφιαλτικά

δεν είναι που μυρίζει ο αέρας μπαρούτι στάχτη και φωτιά

είναι που μέσα μου αλλάζουν όλα, και όλα γίνονται βουβά

είσαι κι'εσύ πού' χεις μπαρκάρει μες του μυαλού την ξενιτιά

κι' έχεις αφήσει για παρέα τα ματωμένα σου φιλιά

είμαι κι' εγώ που κολυμπάω μέσα σε μπλουζ αλκοολικά

όταν η νύχτα μου μιλάει με της καρδιάς τα λαικά

είναι όλα όσα είναι κι' όσα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 19:55 — 14 σχόλια

Έφυγες πάλι..........(μελ )

Έφυγες πάλι μ’ένα όνειρο στην τσέπη

Κι ό,τι σ’ αφήσανε τα όχι και τα πρέπει

Μακρύς ο δρόμος, παράξενο ταξίδι

Και παίζεις πάλι της μοίρας το παιχνίδι

Χωρίς ελπίδα σύμμαχο και οδηγό σου

Ψάχνεις λιμάνι και φάρο στο εγώ…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 16:30 — 14 σχόλια

Τ' αχνάρια σου

Ήρθες σαν θεϊκή βροχή την θλίψη να ξεπλύνεις,

και το κουβάρι της ψυχής να μου το ξεδιαλύνεις.

Ήρθες σαν ήλιος λαμπερός να διώξεις τα σκοτάδια,

να μου γιατρέψεις το κορμί με τα γλυκά σου χάδια.

Κι είναι ο πόθος μου βουβός στης πεθυμιάς τη ζάλη,

μα ο δρόμος με τ’ αχνάρια σου δεν ξέρω που θα βγάλει.

Στροφές συνέχεια στροφές και πουθενά ευθεία,

μήπως τ’ αχνάρια σου σβηστούν με τρώει η αγωνία.

Κάπου υπάρχει ξέφωτο για τούτη την… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 16:20 — 14 σχόλια

Δεν θέλω τίποτα να μου θυμίζεις

Άκουσα πάλι

Την φωνή σου μες τη νύχτα

Άρχισα πάλι

της εικόνες να μετρώ

άφησα πάλι

μια χαρά, στον νου τα ίδια

να μαι μπροστά σ’ ένα αγκάθινο

σταυρό

δεν θέλω τίποτα

εσύ να μου θυμίζεις

δεν θέλω όνειρα

εσύ να μου ξυπνήσεις

όπου πας στάχτη τα κάνεις

όλα λιώμα

ένα κορμί πως ν’ αντέξει

ποσ’ ακόμα

κράτησα πάλι

την σιωπή μη σου μιλήσω

έσβησα τώρα

της εικόνες του μυαλού

γύρεψα να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 14:17 — 11 σχόλια

Οι Μπατσοι καναν Ντου

Mπατσοι μας κανανε το Ντου

στου Φολα το παταρι

Μα οι Τσιλιες μας δουλεψανε

μας κλασαν το παπαρι

Σκατζα την καναμε κι Εμεις

στην διπλα τη ταρατσα

μα η Φουντα εμεινε εκει

μοναχη μεσ' τη Χαρτα (σημαινει ποσοτητα)

Σαν του Ιουδα το Φιλι

ηταν αυτη μας η Φυγη

το Αγιασμενο μας Βρομά (Μαυρο)

θα το λερωσουν τα Σκυλια

Τραβα ρε Φολα μουλωχτα

κλεψε το Μπατσικο τους

να τους τη βγουμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrafos στις 23 Φεβρουάριος 2009 στις 13:56 — 11 σχόλια

ΠΕΣ ΜΟΥ

Εγώ περπάτησα σε νύχτες αδειανές

και σ' έναν τάφο πού' χε γραμμένο τ' όνομά μου

μέτρησα ανάποδα καλοκαίρια , Κυριακές

κι' είπα ζωή τον θάνατο και τ' άγγιγμά του

Φίλησα τ' όνειρο ατέλειωτες φορές

μα έφευγε πριν καν το συλλαβίσω

μέχρι κι' ο διάβολος με κέρναγε φωτιές

όμως εγώ, μόνο νερό ήθελα τη δίψα μου να σβήσω

Πες μου που θά' βρω μουσικές να γιατρευτώ

και το τραγούδι της ψυχής πες μου ποιός λέει

βαρέθηκα μέσα σε σώμα δανεικό

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την xrysa στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 21:18 — 9 σχόλια

Κάποτε ήμασταν παιδιά!!! απάντηση σε σχόλιο του φίλου μου Διαμαντή!!

Κάποτε που παίζαμε, στην γειτονιά

όνειρα κάναμε τρελά

σαν να είμαστε αδέρφια

με κάτι ξύλινα σπαθιά

τα χέρια σφίγγαμε γροθιά

τα καλοκαίρια

και όρκους κάναμε, στους ουρανούς

να πολεμάμε τους, κακούς την αδικία

τώρα όλα ξεχάστηκαν, όλοι ντρεπόμαστε

πως φτιάξαμε εμείς, την κοινωνία

τώρα δεν είμαστε πια, παιδιά γ’ αυτά

όνειρα δεν υπάρχουν πια

μα ούτε και συμπόνια

τώρα μετράμε τον παρά

στα χέρια κρατάμε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 21:09 — 9 σχόλια

Η απόδραση Παλαιοκώστα (Επικαιρότητα)

Πάλι ξεφτιλιστήκανε με το Παλαιοκώστα,

οι δήθεν οι υπεύθυνοι που ήτανε στα πόστα.

Η πλάκα είναι φίλοι μου πως δεύτερη φορά,

οι φύλακες φερθήκανε σαν να ‘τανε μωρά!!!

Πάλι με Ελικόπτερο ξεφύγανε οι μάγκες,

γυναίκα μ’ ανεμόσκαλα εμάζεψε δυο άντρες!!!!!

Γραμμή εγκαινιάστηκε Κορυδαλλού, Αφίδνες!!!

κι αυτοί εξαφανίστηκαν και μήτε που τους είδες!!!!!!!!!

Χα χα χα χα

μεγάλη πλάκα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 19:00 — 10 σχόλια

Είμαι αυτό που δεν θα βρείς, όσο κι αν τ' ονειρευτείς......

Εχάθη ο ήλιος κι αρχινά

η αληθινή ζωή σου,

ήρθε και πάλι να σε βρεί

η ώρα η δική σου..

Πού ταξιδεύεις, πού γυρνάς

τα παγωμένα βράδυα ?

Σώμα εδώ, μα νού πετάς

στ' απατηλά σκοτάδια.

Ανέφταστη ταξιδευτής

στη ράχη του ονείρου,

απόψε πάλι θα χαθείς

στη μοναξιά τ' απείρου..

Στης νύχτας τη γλυκειά ψευτιά

λάγνο ναρκωτικό,

πάλι απόψε θα βρεθείς

σ' άλσος φανταστικό..

Τον πόνο θες ν' απαρνηθείς

να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 17:50 — 21 σχόλια

Θέλω τόσα να κάνω μαζί σου

Μουσική: Κώστας Χατζηγιαννάκης

Ερμηνεία: Θάνος Αλεξάνδρου

Αγάπη μου δεν ξέρεις πόσο άργησες

στον γυάλινο τον κόσμο που με άφησες,

τον έρωτα ποτέ μου δεν τον γεύτηκα

και όλα μακριά σου ήταν ψεύτικα.

Ρ

Σ’ αγαπώ, θέλω τόσα να κάνω μαζί σου

μην αργείς την ζωή μας που φεύγει λυπήσου,

σ’ αγαπώ, η καρδιά μου πονά και σπαράζει

έλα εδώ, η απόσταση αυτή με τρομάζει.

Αγάπη μου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Διαμαντής Παππάς στις 22 Φεβρουάριος 2009 στις 17:43 — 7 σχόλια