Κάτι τέτοιες νύχτες είναι που πετάω

κόκκινα χαλίκια στα σύννεφα μήπως και

πάψει να κρύβεται η χλωμάδα της σελήνης

από τα όνειρά μας .

Ξέρεις για κείνες τις νύχτες μιλάω

με το βιαστικό βήμα της βροχής να παλεύει

να ισορροπήσει στις στέγες μιας γειτονιάς που

αποκοιμήθηκε νωρίς .

Τα αποτυπώματα των χειλιών σου ακόμα ζωντανά

στο μισοάδειο ποτήρι δεν έχουν κάτι να πουν .

Κι η φωτιά που θέλω να με ζεστάνει

δε χωράει στα σκόρπια βιβλία

που… Συνέχεια

Ο κλέφτης μπήκε από την πόρτα με το κλειδί

που έκρυβε η σκιά μου , εκεί δίπλα στη γλάστρα

- καιρούς ατέλειτωτους - .

Δίχως να φοβηθεί τον ήλιο

άνοιξε τα σφαλισμένα παράθυρα και κάπνισε

το τσιγάρο που καιγόταν ακόμα αγέρωχο στο τασάκι .

Ήπιε το ποτήρι με το αλμυρό νερό σαν δάκρυ

που στεκόταν πάνω στο τραπέζι

για να ξεδιψάσει .

Μετά έπιασε δουλειά

κι άρχισε να μαζεύει σε μια πλαστική σακούλα

στεναγμούς .

Κι έψαξε σπιθαμή προς σπιθαμή για… Συνέχεια