Καταχωρίσεις του/της Manuel Adams - Ποιητική γωνιά2024-03-28T23:50:30ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdamshttp://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526881003?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1http://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=38648yju2lopf&xn_auth=noερείπια στιγμώνtag:spartinos.ning.com,2012-12-10:2305295:BlogPost:3852462012-12-10T18:19:32.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Νύχτωσε ...</p>
<p>καμία διαφορά,σιωπή πριν</p>
<p>σιωπή και τώρα.</p>
<p>Χάνεσαι </p>
<p>σαν το πουλί που δε θέλει να του κόψουν τα φτερά,</p>
<p>ποτέ μου όμως δεν κρατούσα εγώ το ψαλίδι.</p>
<p>Χάνεσαι κι εγώ πέφτω</p>
<p>σαν τη βροχή που μούσκεψε την καρδιά σου ...</p>
<p>μου μένουν όμως οι αναμνήσεις,</p>
<p>μικρά ερείπια στιγμών</p>
<p>για να μπορώ να κρατιέμαι ακόμα στη ζωή.</p>
<p>Θα ήθελα όμως κι έναν ξεναγό,</p>
<p>να μου δείξει τι έκανα λάθος</p>
<p>και δεν κατάφερα μαζί σου να…</p>
<p>Νύχτωσε ...</p>
<p>καμία διαφορά,σιωπή πριν</p>
<p>σιωπή και τώρα.</p>
<p>Χάνεσαι </p>
<p>σαν το πουλί που δε θέλει να του κόψουν τα φτερά,</p>
<p>ποτέ μου όμως δεν κρατούσα εγώ το ψαλίδι.</p>
<p>Χάνεσαι κι εγώ πέφτω</p>
<p>σαν τη βροχή που μούσκεψε την καρδιά σου ...</p>
<p>μου μένουν όμως οι αναμνήσεις,</p>
<p>μικρά ερείπια στιγμών</p>
<p>για να μπορώ να κρατιέμαι ακόμα στη ζωή.</p>
<p>Θα ήθελα όμως κι έναν ξεναγό,</p>
<p>να μου δείξει τι έκανα λάθος</p>
<p>και δεν κατάφερα μαζί σου να πετάξω.</p>
<p>Νύχτωσε ...</p>
<p>καλύτερα, ίσως έτσι να ξεχάσω τη μοναξιά μου</p>
<p>και να σε αφήσω ελεύθερη.</p>
<p></p>
<p></p>
<p> ~ Οι αλλαγές έρχονται ως ερείπια των στιγμών ...</p>Καλεσμένοςtag:spartinos.ning.com,2012-10-29:2305295:BlogPost:3721952012-10-29T17:46:25.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Καλεσμένος απ' τα ίδια μου τα λάθη</p>
<p>φρόντισα να μην κοιτάξω πια</p>
<p>στο παρελθόν.</p>
<p>Ήλπιζα πως τέλειωσαν οι βροχές μέσα μου,</p>
<p>αλλά δεν άντεξα τη θέρμη του ήλιου.</p>
<p>Σε μια γωνιά να σε θυμάμαι</p>
<p>κι εσύ να μη μιλάς με τη σκέψη μου.</p>
<p>Αλλάζουν οι καιροί, δε σε ρωτούν,</p>
<p>μόνο αλλάζουν ...</p>
<p>Πώς βρεθήκαμε όλοι εμείς σε τόση μοναξιά ;</p>
<p></p>
<p>Καλεσμένος μες στο ίδιο μου το σπίτι,</p>
<p>δεν αντέχω πια αυτόν τον καιρό.</p>
<p></p>
<p>Καλεσμένος απ' τα ίδια μου τα λάθη</p>
<p>φρόντισα να μην κοιτάξω πια</p>
<p>στο παρελθόν.</p>
<p>Ήλπιζα πως τέλειωσαν οι βροχές μέσα μου,</p>
<p>αλλά δεν άντεξα τη θέρμη του ήλιου.</p>
<p>Σε μια γωνιά να σε θυμάμαι</p>
<p>κι εσύ να μη μιλάς με τη σκέψη μου.</p>
<p>Αλλάζουν οι καιροί, δε σε ρωτούν,</p>
<p>μόνο αλλάζουν ...</p>
<p>Πώς βρεθήκαμε όλοι εμείς σε τόση μοναξιά ;</p>
<p></p>
<p>Καλεσμένος μες στο ίδιο μου το σπίτι,</p>
<p>δεν αντέχω πια αυτόν τον καιρό.</p>
<p></p>Ψυχής ένεκενtag:spartinos.ning.com,2012-10-14:2305295:BlogPost:3653442012-10-14T21:29:56.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Ψυχής ένεκεν</p>
<p>κόλλησα τα κομμάτια μου όπως όπως ...</p>
<p>τελικά μόνο με τις λέξεις κατάφερα να παίξω,</p>
<p>αλλά και πάλι δεν κατάλαβα αν κερδισμένος βγήκα</p>
<p>ή χαμένος .</p>
<p>Ήθελα να ξεχάσω,μα</p>
<p>δε με άφησα.</p>
<p>Κρατήθηκα όσο πιο δυνατά μπορούσα</p>
<p>από μια θύμηση πόνου .</p>
<p>Επίστρεψε και φώναξέ με</p>
<p>μήπως και καταλάβω</p>
<p>πως πάντα θα πορευόμαστε μαζί.</p>
<p></p>
<p>Αν δε φύγει η ψυχή μου</p>
<p>ίσως φύγω εγώ ...</p>
<p>Ψυχής ένεκεν</p>
<p>κόλλησα τα κομμάτια μου όπως όπως ...</p>
<p>τελικά μόνο με τις λέξεις κατάφερα να παίξω,</p>
<p>αλλά και πάλι δεν κατάλαβα αν κερδισμένος βγήκα</p>
<p>ή χαμένος .</p>
<p>Ήθελα να ξεχάσω,μα</p>
<p>δε με άφησα.</p>
<p>Κρατήθηκα όσο πιο δυνατά μπορούσα</p>
<p>από μια θύμηση πόνου .</p>
<p>Επίστρεψε και φώναξέ με</p>
<p>μήπως και καταλάβω</p>
<p>πως πάντα θα πορευόμαστε μαζί.</p>
<p></p>
<p>Αν δε φύγει η ψυχή μου</p>
<p>ίσως φύγω εγώ ...</p>Χτύπησεςtag:spartinos.ning.com,2012-09-26:2305295:BlogPost:3530522012-09-26T16:10:22.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Χτύπησες.</p>
<p>Γιατί τα δάκρυα ;</p>
<p>Έδιωξαν τάχα και ποτέ τον πόνο ;</p>
<p>Θα αντέξεις.</p>
<p>Δε σε μεγάλωνα εγώ για να μου πέσεις</p>
<p>σαν κανένα σύννεφο που ρίχτηκε σε βροχή.</p>
<p>Κομμάτια είναι. Κι η ζωή, και η χαρά κι η λύπη.</p>
<p>Όλα θα τα μαζέψεις. Μισός δε φεύγεις από δω.</p>
<p>απ'το καλάθι σου πέτα τα τα λουλούδια,</p>
<p>μάδησες εσύ, κι αυτό αρκεί.</p>
<p>Όχι, δε σε χτυπήσαν. Χτύπησες!</p>
<p>Θα το αντέξεις ;</p>
<p></p>
<p>Χτύπησες.</p>
<p>Γιατί τα δάκρυα ;</p>
<p>Έδιωξαν τάχα και ποτέ τον πόνο ;</p>
<p>Θα αντέξεις.</p>
<p>Δε σε μεγάλωνα εγώ για να μου πέσεις</p>
<p>σαν κανένα σύννεφο που ρίχτηκε σε βροχή.</p>
<p>Κομμάτια είναι. Κι η ζωή, και η χαρά κι η λύπη.</p>
<p>Όλα θα τα μαζέψεις. Μισός δε φεύγεις από δω.</p>
<p>απ'το καλάθι σου πέτα τα τα λουλούδια,</p>
<p>μάδησες εσύ, κι αυτό αρκεί.</p>
<p>Όχι, δε σε χτυπήσαν. Χτύπησες!</p>
<p>Θα το αντέξεις ;</p>
<p></p>α’ πληθυντικόtag:spartinos.ning.com,2012-08-08:2305295:BlogPost:3450162012-08-08T11:39:07.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>“ηρέμησε” μου είπες</p>
<p>λες και τάχα να βλεπες την ταραγμένη μου καρδιά</p>
<p>που έτρεχε για να προλάβει τον ρυθμό σου.</p>
<p>Στους χρόνους πάντα ήμουνα σωστός,</p>
<p>τα πρόσωπα μπερδεύονταν</p>
<p>λες κ έπαιζαν παιχνίδι με τις λέξεις.</p>
<p>Όταν κατάφερα δυο-τρεις προτάσεις να σου φανερώσω</p>
<p>ξανά εκεί, να μπαίνουν μέσα τους τα πρόσωπα</p>
<p>και να τα αλλάζουν όλα.</p>
<p>κατέληξαν τα λόγια μου απρόσωπα</p>
<p>δίχως αντίκρισμα στα μάτια σου</p>
<p>που φώτιζαν τις μέρες που…</p>
<p>“ηρέμησε” μου είπες</p>
<p>λες και τάχα να βλεπες την ταραγμένη μου καρδιά</p>
<p>που έτρεχε για να προλάβει τον ρυθμό σου.</p>
<p>Στους χρόνους πάντα ήμουνα σωστός,</p>
<p>τα πρόσωπα μπερδεύονταν</p>
<p>λες κ έπαιζαν παιχνίδι με τις λέξεις.</p>
<p>Όταν κατάφερα δυο-τρεις προτάσεις να σου φανερώσω</p>
<p>ξανά εκεί, να μπαίνουν μέσα τους τα πρόσωπα</p>
<p>και να τα αλλάζουν όλα.</p>
<p>κατέληξαν τα λόγια μου απρόσωπα</p>
<p>δίχως αντίκρισμα στα μάτια σου</p>
<p>που φώτιζαν τις μέρες που περνούσαν</p>
<p>σαν χειμώνας λουλουδιών.</p>
<p>Όχι, δεν μπέρδεψα το πλήθος από τη μονάδα.</p>
<p>Ξέρω πολύ καλά πού ανήκω.</p>
<p>Το μόνο που με δυσκόλεψε ήταν τα πρόσωπα.</p>
<p>ίσως γιατί φοβάμαι να θυμάμαι</p>
<p>τα πρόσωπα που έφυγαν</p>
<p>πριν προλάβουν να μου πουν</p>
<p>αυτά που δεν ήθελα …</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>α’ πληθυντικό… πόσες ανασφάλειες φύλαξες !</p>Φεύγωtag:spartinos.ning.com,2012-07-02:2305295:BlogPost:2260642012-07-02T12:09:55.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Φεύγω και δε με φτάνεις.</p>
<p>Δε θα μπορέσεις ποτέ ξανά να δεις</p>
<p>τον χρόνο που πέρασε από πάνω μας.</p>
<p>Ίσως αν κάποτε βρεθούμε</p>
<p>τη γνώριμη εκείνη</p>
<p>αίσθηση</p>
<p>να νιώσεις να περνάει από δίπλα σου</p>
<p>χωρίς πια να συγκινεί εσένα</p>
<p>ή την καρδιά σου που άλλαξε</p>
<p>τον χτύπο της.</p>
<p>Φεύγω και δε με φτάνω.</p>
<p>Όσο κι αν τρέχω</p>
<p>τίποτα δε μένει πια να θυμάμαι</p>
<p>παρά μόνο εκείνα που</p>
<p>άθελά μου θέλησα να φύγουν .</p>
<p>αυτά μου θυμίζουν…</p>
<p>Φεύγω και δε με φτάνεις.</p>
<p>Δε θα μπορέσεις ποτέ ξανά να δεις</p>
<p>τον χρόνο που πέρασε από πάνω μας.</p>
<p>Ίσως αν κάποτε βρεθούμε</p>
<p>τη γνώριμη εκείνη</p>
<p>αίσθηση</p>
<p>να νιώσεις να περνάει από δίπλα σου</p>
<p>χωρίς πια να συγκινεί εσένα</p>
<p>ή την καρδιά σου που άλλαξε</p>
<p>τον χτύπο της.</p>
<p>Φεύγω και δε με φτάνω.</p>
<p>Όσο κι αν τρέχω</p>
<p>τίποτα δε μένει πια να θυμάμαι</p>
<p>παρά μόνο εκείνα που</p>
<p>άθελά μου θέλησα να φύγουν .</p>
<p>αυτά μου θυμίζουν πως όσο</p>
<p>κι αν προσπαθώ να μείνω</p>
<p>πάντα από κάπου θα φεύγω </p>
<p>Φεύγω ...</p>
<p>κι αυτό σημαίνει : συνεχίζω !</p>
<p> </p>εικοσιενός ετώνtag:spartinos.ning.com,2012-06-06:2305295:BlogPost:3166772012-06-06T21:04:38.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>εικοσιενός ετών ...</p>
<p>περάσανε τα χρόνια.</p>
<p>Μεγάλωσα με ψευδαισθήσεις</p>
<p>που δεν άντεξαν στο πέρασμά τους.</p>
<p>Φύσηξε δυνατά ο άνεμος και </p>
<p>μου πήρε και το λίγο που κρατούσα για μένα ...</p>
<p>Με κοίταξα στα μάτια</p>
<p>και απόρησα τι δεν έβλεπα τόσον καιρό.</p>
<p>Το είδωλο σταμάτησε πια να μου χαμογελά,</p>
<p>ακόμη κι οι φωτογραφίες έπεσαν από τα κάδρα.</p>
<p>εικοσιενός ετών!</p>
<p>Παλεύω ακόμη να με "στήσω" ...</p>
<p>εικοσιενός ετών ...</p>
<p>περάσανε τα χρόνια.</p>
<p>Μεγάλωσα με ψευδαισθήσεις</p>
<p>που δεν άντεξαν στο πέρασμά τους.</p>
<p>Φύσηξε δυνατά ο άνεμος και </p>
<p>μου πήρε και το λίγο που κρατούσα για μένα ...</p>
<p>Με κοίταξα στα μάτια</p>
<p>και απόρησα τι δεν έβλεπα τόσον καιρό.</p>
<p>Το είδωλο σταμάτησε πια να μου χαμογελά,</p>
<p>ακόμη κι οι φωτογραφίες έπεσαν από τα κάδρα.</p>
<p>εικοσιενός ετών!</p>
<p>Παλεύω ακόμη να με "στήσω" ...</p>Τυφλό χτύπημα επαφήςtag:spartinos.ning.com,2012-05-06:2305295:BlogPost:3290302012-05-06T00:06:20.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι</p>
<p>πόσα πρέπει τάχα να ποντάρω ...</p>
<p>Στη ζωή μου δε ρίσκαρα τίποτα</p>
<p>για να δρέψω τώρα δάφνες.</p>
<p>Γλυκόπικρη η γεύση τους</p>
<p>πάντα μου άφηνε μια απορία ανάμνησης</p>
<p>εκείνων που δε φρόντισα να ζήσω.</p>
<p>Αν τα δώσω όλα, μπορούν δυο «τίποτα»</p>
<p>μετά να πορευτούν σαν</p>
<p>Ένα;</p>
<p>Θέλω να κερδίσω, πάντα αυτό ήθελα</p>
<p>Δεν άφησα όμως κανέναν να παίξει μαζί μου,</p>
<p>έστω για να δω πώς είναι κι όταν χάνεις..</p>
<p>Τώρα που η…</p>
<p>Κάθομαι εδώ και σκέφτομαι</p>
<p>πόσα πρέπει τάχα να ποντάρω ...</p>
<p>Στη ζωή μου δε ρίσκαρα τίποτα</p>
<p>για να δρέψω τώρα δάφνες.</p>
<p>Γλυκόπικρη η γεύση τους</p>
<p>πάντα μου άφηνε μια απορία ανάμνησης</p>
<p>εκείνων που δε φρόντισα να ζήσω.</p>
<p>Αν τα δώσω όλα, μπορούν δυο «τίποτα»</p>
<p>μετά να πορευτούν σαν</p>
<p>Ένα;</p>
<p>Θέλω να κερδίσω, πάντα αυτό ήθελα</p>
<p>Δεν άφησα όμως κανέναν να παίξει μαζί μου,</p>
<p>έστω για να δω πώς είναι κι όταν χάνεις..</p>
<p>Τώρα που η μοναξιά χαιρέκακα δηλώνει την επαφή της</p>
<p>μ' εμένα</p>
<p>δένω τα μάτια μου,</p>
<p>μήπως κι απ’ την άγνοια ξεγελαστώ</p>
<p>και ξεχάσω ...</p>
<p>Τι θα κέρδιζα αν όλα τα ΄χα ποντάρει</p>
<p>Τι θα έχανα αν για πάντα είχαν κλειδώσει το φεγγάρι</p>Ταντρικό Μύσοςtag:spartinos.ning.com,2012-04-27:2305295:BlogPost:1928362012-04-27T19:58:20.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p><span class="font-size-2">Μνημείο λήθης αρχινώ και γέλωτα και πόνου,</span></p>
<p><span class="font-size-2">να πάψει πια η φωνή κι η δύναμη του φθόνου.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Γλυκύς κι αναίτιος πόλεμος χτυπιέται σε βιβλίο,</span></p>
<p><span class="font-size-2">κοίτα πώς καταντήσαμε Κατίνες κι οι δύο.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Ξιπάζονται ᾑ Γεωργοί και τρέχουν πάνω κάτου,</span></p>
<p><span class="font-size-2">μα η δικιά μου η μορφή μειδίαμα…</span></p>
<p><span class="font-size-2">Μνημείο λήθης αρχινώ και γέλωτα και πόνου,</span></p>
<p><span class="font-size-2">να πάψει πια η φωνή κι η δύναμη του φθόνου.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Γλυκύς κι αναίτιος πόλεμος χτυπιέται σε βιβλίο,</span></p>
<p><span class="font-size-2">κοίτα πώς καταντήσαμε Κατίνες κι οι δύο.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Ξιπάζονται ᾑ Γεωργοί και τρέχουν πάνω κάτου,</span></p>
<p><span class="font-size-2">μα η δικιά μου η μορφή μειδίαμα θανάτου.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Αν είσαι εσύ από νησί,εγώ είμαι από τον Άδη</span></p>
<p><span class="font-size-2">κι όλη την κολυμβήθρα της χτυπώ μ'ένα μου χάδι.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Αναίσθητη με κοίταξες,πέτρα ευθύς μπροστά μου</span></p>
<p><span class="font-size-2">είπες πως δεν αντέχεις πια,να χάσω τη μιλιά μου.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Σκιές και φίδια τριγυρνούν γύρω μου κάθε μέρα,</span></p>
<p><span class="font-size-2">αρκεί που τα φαντάσματα τραβιούνται εκεί πέρα.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Νύκτα βαθειά 'γω κλάφτηκα στους δρόμους για όλα εκείνα</span></p>
<p><span class="font-size-2">φιλίες ξένες άρπαξα στης μοναξιάς την πείνα.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Λύπη για άνοιγμα βαθύ σε θέματα μεγάλα</span></p>
<p><span class="font-size-2">για όρια τάχα μου μιλάς,να πάω στην κρεμάλα.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Τώρα οι τυπικότητες σε νοιάξανε να 'ρθούνε</span></p>
<p><span class="font-size-2">οι χαιρετούρες,οι αγκαλιές που οι Εύζωνες θα πούνε.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Νικήθηκα,δε θ'αρνηθώ,από μικρότερό μου</span></p>
<p><span class="font-size-2">μα βάραθρα θα τσακιστούν σαν έχω εσέ εχθρό μου.</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Ο κόσμος γύρω δε γυρνά και πίσω μου κι εμπρός μου</span></p>
<p><span class="font-size-2">μα μόνο όσοι αγαπώ εδρεύουνε εντός μου !</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Φιλίες άλλες δε ζητώ,σωθήκανε οι λέξεις</span></p>
<p><span class="font-size-2">στις 4 τις εποχές εδώ,μαζί μου δε θα παίξεις.</span></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">Και τώρα πια σε χαιρετώ,έξω ευθύς σε βγάζω</span></p>
<p><span class="font-size-2">με μια φωνή,με μια ψυχή γλυκιά ξαναφωνάζω :</span></p>
<p> </p>
<p><span class="font-size-2">"Τι χαζοπούλια,Θεέ μου...-κοπίασε η τόση ευγλωττία ... "</span></p>
<p><span class="font-size-2"><br/></span></p>Χτύπαtag:spartinos.ning.com,2012-01-01:2305295:BlogPost:3053512012-01-01T19:06:07.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Τον χτύπο που δεν άφησες</p>
<p>ποτέ να σε νικήσει,</p>
<p>αυτόν θα πρέπει τώρα</p>
<p>να ξεχάσεις.</p>
<p>Κράτα τον στον λήθαργο</p>
<p>που χρόνια τώρα</p>
<p>υπνοβατούσες</p>
<p>κι άφησε το κόκκινο του κόσμου</p>
<p>να νυχτώσει ...</p>
<p>Έλπιζε στο τέλος του</p>
<p>και φύγε από κοντά του.</p>
<p>Μάθε το όμως καλά,</p>
<p>πίστεψέ το :</p>
<p>Ακόμη κι αν δε θέλεις,</p>
<p>πρέπει να συνεχίσεις</p>
<p>να χτυπάς ...</p>
<p>Τον χτύπο που δεν άφησες</p>
<p>ποτέ να σε νικήσει,</p>
<p>αυτόν θα πρέπει τώρα</p>
<p>να ξεχάσεις.</p>
<p>Κράτα τον στον λήθαργο</p>
<p>που χρόνια τώρα</p>
<p>υπνοβατούσες</p>
<p>κι άφησε το κόκκινο του κόσμου</p>
<p>να νυχτώσει ...</p>
<p>Έλπιζε στο τέλος του</p>
<p>και φύγε από κοντά του.</p>
<p>Μάθε το όμως καλά,</p>
<p>πίστεψέ το :</p>
<p>Ακόμη κι αν δε θέλεις,</p>
<p>πρέπει να συνεχίσεις</p>
<p>να χτυπάς ...</p>Με πλήγωσαtag:spartinos.ning.com,2011-08-20:2305295:BlogPost:2522872011-08-20T22:52:05.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p><b>Με πλήγωσα όταν σταμάτησα να πιστεύω </b></p>
<p><b>σ' εμένα.</b></p>
<p><b>Όταν στη δύναμη κάποιου άλλου αφέθηκα</b></p>
<p><b>δεν μπόρεσα να σταματήσω την καταστροφή.</b></p>
<p><b>Σαν κύμα ασυγκράτητο μού πέταξε</b></p>
<p><b>ό,τι βαθιά μέσα μου κρατούσα </b></p>
<p><b>και τρόμαξα στην άδεια μου τη θέα !</b></p>
<p><b>Με πλήγωσα όταν σταμάτησα να πιστεύω</b></p>
<p><b>στους άλλους.</b></p>
<p><b>Σαν άνεμος τους φέρθηκα σκορπίζοντας</b></p>
<p><b>τα φύλλα τους μακριά…</b></p>
<p><b>Με πλήγωσα όταν σταμάτησα να πιστεύω </b></p>
<p><b>σ' εμένα.</b></p>
<p><b>Όταν στη δύναμη κάποιου άλλου αφέθηκα</b></p>
<p><b>δεν μπόρεσα να σταματήσω την καταστροφή.</b></p>
<p><b>Σαν κύμα ασυγκράτητο μού πέταξε</b></p>
<p><b>ό,τι βαθιά μέσα μου κρατούσα </b></p>
<p><b>και τρόμαξα στην άδεια μου τη θέα !</b></p>
<p><b>Με πλήγωσα όταν σταμάτησα να πιστεύω</b></p>
<p><b>στους άλλους.</b></p>
<p><b>Σαν άνεμος τους φέρθηκα σκορπίζοντας</b></p>
<p><b>τα φύλλα τους μακριά μου.</b></p>
<p><b>Λύγισα τα δέντρα τους μα πρόλαβα</b></p>
<p><b>να κρατήσω τις ρίζες δικές μου.</b></p>
<p><b>Θα με κρατήσω λίγο ακόμη στον ήλιο.</b></p>
<p><b>Μετά ας κρυφτεί,να μην με ξαναβρεί.</b></p>
<p><b>Είναι που</b></p>
<p><b>δε θέλω πια να βλέπω μόνο "εμένα" στις σειρές.</b></p>
<p><b>Έχω ανάγκη να πιστέψω κι αλλού.</b></p>
<p><b>Ίσως δε με πλήγωσα αρκετά …</b></p>
<p> </p>Ο φόβοςtag:spartinos.ning.com,2011-07-18:2305295:BlogPost:2347282011-07-18T17:30:00.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Τη ζωή μου κοιτώ</p>
<p>με ανοιχτά μάτια.</p>
<p>Η σκόνη του περασμένου χρόνου όμως</p>
<p>δε με αφήνει να δω ...</p>
<p>Μπορεί για το παρελθόν</p>
<p>να ελπίζω</p>
<p>μα να φοβάμαι</p>
<p>για το μέλλον ;</p>
<p>Έμαθα μέσα μου να κρατάω</p>
<p>τα πάντα.</p>
<p>Γιατί όταν κάποιος περάσει το κατώφλι</p>
<p>παίρνει υπόσταση και ζωή.</p>
<p>Έτσι και τώρα δίχως το "α" της χαράς μου</p>
<p>πρέπει να ψάξω το "β" του φόβου ...</p>
<p>Μέσα σε γράμματα που δε σκέφτηκα</p>
<p>θα κυλήσω</p>
<p>και θα…</p>
<p>Τη ζωή μου κοιτώ</p>
<p>με ανοιχτά μάτια.</p>
<p>Η σκόνη του περασμένου χρόνου όμως</p>
<p>δε με αφήνει να δω ...</p>
<p>Μπορεί για το παρελθόν</p>
<p>να ελπίζω</p>
<p>μα να φοβάμαι</p>
<p>για το μέλλον ;</p>
<p>Έμαθα μέσα μου να κρατάω</p>
<p>τα πάντα.</p>
<p>Γιατί όταν κάποιος περάσει το κατώφλι</p>
<p>παίρνει υπόσταση και ζωή.</p>
<p>Έτσι και τώρα δίχως το "α" της χαράς μου</p>
<p>πρέπει να ψάξω το "β" του φόβου ...</p>
<p>Μέσα σε γράμματα που δε σκέφτηκα</p>
<p>θα κυλήσω</p>
<p>και θα βρω επιτέλους αυτό</p>
<p>που απεγνωσμένα με φωνάζει.</p>
<p>Ίσως κι ο φόβος καλό να μου κάνει.</p>
<p>Θα με κλείσει στη βαλίτσα του</p>
<p>κι όποιος θέλει ας με ταξιδέψει ...</p>
<p> </p>
<p style="text-align: right;"> </p>
<p style="text-align: right;"> </p>
<p style="text-align: right;">To conquer others is to have power. To conquer yourself is to know the way</p>Όνειραtag:spartinos.ning.com,2011-06-24:2305295:BlogPost:2231532011-06-24T14:30:00.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Σαν ένα όνειρο η ζωή. Δε σου μιλά</p>
<p>παρά μόνο όταν την ξυπνήσεις ...</p>
<p>Ακόμη και τότε όμως η νύστα την ακολουθεί.</p>
<p>Για να μπορέσεις να γλιτώσεις </p>
<p>αυτό πρέπει μονάχα να σκεφτείς :</p>
<p>όνειρο του μέλλοντος ή του παρελθόντος ;</p>
<p>Αν το παρελθόν προδικάζει το μέλλον σου,</p>
<p>το μέλλον αυτόματα δε σου το αναιρεί ;</p>
<p>Να μάθεις να κοιτάς το πίσω σου ή ν΄ακούς το μπροστά σου ;</p>
<p>Πρέπει να ξυπνήσεις.</p>
<p>Ό,τι κι αν γίνει ,πρέπει να ξυπνήσεις !</p>
<p>Η…</p>
<p>Σαν ένα όνειρο η ζωή. Δε σου μιλά</p>
<p>παρά μόνο όταν την ξυπνήσεις ...</p>
<p>Ακόμη και τότε όμως η νύστα την ακολουθεί.</p>
<p>Για να μπορέσεις να γλιτώσεις </p>
<p>αυτό πρέπει μονάχα να σκεφτείς :</p>
<p>όνειρο του μέλλοντος ή του παρελθόντος ;</p>
<p>Αν το παρελθόν προδικάζει το μέλλον σου,</p>
<p>το μέλλον αυτόματα δε σου το αναιρεί ;</p>
<p>Να μάθεις να κοιτάς το πίσω σου ή ν΄ακούς το μπροστά σου ;</p>
<p>Πρέπει να ξυπνήσεις.</p>
<p>Ό,τι κι αν γίνει ,πρέπει να ξυπνήσεις !</p>
<p>Η απόφαση βρίσκεται στα μάτια σου.</p>
<p>Άνοιξέ τα για να δεις.</p>
<p>Άνοιξέ τα για να ακούσεις.</p>
<p>Άνοιξέ τα για να μάθεις ...</p>
<p>Ένα όνειρο είναι η ζωή.</p>
<p>Σαν κοιτάξεις δε θα καταλάβεις πότε το αύριο έγινε χθες.</p>
<p>Θα βουτήξω στο τότε ή θα πλανευτώ στο μετά.</p>
<p> </p>
<p> </p>
<p>Όνειρο ζωής,όπως κι αν το πεις ...</p>
<p>γλωσσολογικός κλασικισμός,όπως κι αν το δεις ...</p>Τι γλώσσα ! ( Ti glwssa ! )tag:spartinos.ning.com,2011-06-07:2305295:BlogPost:2154312011-06-07T10:30:00.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.</p>
<p>Τι γίνεται όμως με τη γραφή;</p>
<p>Λάθος το σύστημα,πολύπλοκο και στριφνό!</p>
<p>Δεν είναι της μοδός,δεν το αντέχω!</p>
<p>Άλλωστε,αυτό που το στόμα λαλεί δεν το υπαγορεύει το χέρι...</p>
<p>Άλλαξέ την,άλλαξέ την . Δεν είναι της μοδός!</p>
<p>Πόσα "ι" πρέπει να βγάλω ,μέχρι να πέσω σε ένα;</p>
<p>Πόσα "ω" πια να φωνάξω , μέχρι να μην ακούγεται τίποτα;</p>
<p>Λάθος το σύστημα,κι ας είναι ελληνικό.</p>
<p>Ας το γυρίσουμε στο αγγλικό,μήπως</p>
<p>κι έτσι…</p>
<p>Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.</p>
<p>Τι γίνεται όμως με τη γραφή;</p>
<p>Λάθος το σύστημα,πολύπλοκο και στριφνό!</p>
<p>Δεν είναι της μοδός,δεν το αντέχω!</p>
<p>Άλλωστε,αυτό που το στόμα λαλεί δεν το υπαγορεύει το χέρι...</p>
<p>Άλλαξέ την,άλλαξέ την . Δεν είναι της μοδός!</p>
<p>Πόσα "ι" πρέπει να βγάλω ,μέχρι να πέσω σε ένα;</p>
<p>Πόσα "ω" πια να φωνάξω , μέχρι να μην ακούγεται τίποτα;</p>
<p>Λάθος το σύστημα,κι ας είναι ελληνικό.</p>
<p>Ας το γυρίσουμε στο αγγλικό,μήπως</p>
<p>κι έτσι ανεβάσουμε τη γλώσσα μας</p>
<p>στα όρη-α της επι/απο/παρα/κατα -τυχίας.</p>
<p>Κοίτα τι δυσ-τυχία !</p>
<p>Σε προσκυνώ γλώσσα.Κι εσένα γραφή</p>
<p>που από τα ιερογλυφικά μας έσωσες.</p>
<p>Σε προσκυνώ...</p>
<p>Μην τους παρεξηγείς...</p>
<p>Κατάλαβε άραγε κανείς πότε και πώς άρχισε ο θάνατός του;</p>
<p> </p>
<p>Ζήσε κι εσύ μέχρι να βρεις τη μάνα σου,</p>
<p>Νεκρές κι οι δυο να κείτεστε </p>
<p>μες στ' όνειρο του Ομήρου ....</p>Κρίσεις πανικού με ησυχοφοβίαtag:spartinos.ning.com,2011-05-15:2305295:BlogPost:2022562011-05-15T13:30:00.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<br></br><br></br>Θαυματουργό το σκεύασμα!<br></br>Υπόσχεται ατρόμητο το φρόνημα,<br></br>μέσα σε πλήθος πανικόβλητο.<br></br>Να περπατάς γενναίος σε λεωφόρους<br></br>που τρέμουν από το φόβο τους,<br></br>κανένα μποτιλιάρισμα άσχημο<br></br>ή τίποτα διαδηλώσεις αντιπολεμικές.<br></br>Κι εσύ ο μόνος που θα χλευάζει το φόβο!<br></br>Σίγουρος πως οι άλλοι φοβούνται πιο πολύ.<br></br>Τέρμα η αγοραφοβία!<br></br>Σε προστατεύει άραγε το ίδιο<br></br>από της μοναξιάς τον πανικό;<br></br>Καθώς γυρνάς το κλειδί στην πόρτα<br></br>κι αντικρύζεις κατάχλωμους τους…
<br/><br/>Θαυματουργό το σκεύασμα!<br/>Υπόσχεται ατρόμητο το φρόνημα,<br/>μέσα σε πλήθος πανικόβλητο.<br/>Να περπατάς γενναίος σε λεωφόρους<br/>που τρέμουν από το φόβο τους,<br/>κανένα μποτιλιάρισμα άσχημο<br/>ή τίποτα διαδηλώσεις αντιπολεμικές.<br/>Κι εσύ ο μόνος που θα χλευάζει το φόβο!<br/>Σίγουρος πως οι άλλοι φοβούνται πιο πολύ.<br/>Τέρμα η αγοραφοβία!<br/>Σε προστατεύει άραγε το ίδιο<br/>από της μοναξιάς τον πανικό;<br/>Καθώς γυρνάς το κλειδί στην πόρτα<br/>κι αντικρύζεις κατάχλωμους τους τοίχους<br/>απ το φόβο τους<br/>τόσες ώρες μόνοι<br/>μέρα-νύχτα μόνοι,χωρίς ανάσα<br/>χωρίς ένα γέλιο,ούτε καν βογγητό !<br/>Ας είναι καλά το ψυγείο,<br/>που αγκομαχάει να κατεβάσει το θερμόμετρο<br/>-ο μόνος ήχος που ακούω στο σπίτι-<br/>Κι έτσι που μπαίνω σαν τον κλέφτη<br/>χωρίς να ξέρω σίγουρα<br/>αν το θεριό φοβάται ή ο Γιάννης,<br/>δε τοχει τίποτα το σπίτι να με διώξει!<br/>Φοβάμαι!<br/>Τα χάπια για την ησυχοφοβία μού τελείωσαν !ήρθες εσύtag:spartinos.ning.com,2011-03-25:2305295:BlogPost:1841502011-03-25T17:51:05.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
ήρθες εσύ..<br />
από μακριά ο νους σε φέρνει…<br />
ποτέ μου δεν κατάλαβα ποια πίστη θα μπορέσει να σε κλείσει<br />
παντοτινά μέσα μου,να μη μου φύγεις…<br />
κοίταξα χαμηλά μήπως γλιστρήσεις όπως τόσοι,<br />
μόνο νερό μού έβρεχε τα πόδια,αυτό το γλυκό νερό των ξεχασμένων ονείρων.<br />
κοίταξα τότε πιο ψηλά,μήπως και τάχα σαν πουλί θελήσεις να το σκάσεις,<br />
ανοίγοντας κυματιστά τα μάτια σου στα σύννεφα του κόσμου.<br />
χρυσό σκοτάδι γεύτηκα κι έφυγε η ανησυχία μου.<br />
ακόμη κι αν χαθώ εγώ,ίσως εσύ για ‘μένα να ελπίζεις,<br />
τραγούδια λόγια…
ήρθες εσύ..<br />
από μακριά ο νους σε φέρνει…<br />
ποτέ μου δεν κατάλαβα ποια πίστη θα μπορέσει να σε κλείσει<br />
παντοτινά μέσα μου,να μη μου φύγεις…<br />
κοίταξα χαμηλά μήπως γλιστρήσεις όπως τόσοι,<br />
μόνο νερό μού έβρεχε τα πόδια,αυτό το γλυκό νερό των ξεχασμένων ονείρων.<br />
κοίταξα τότε πιο ψηλά,μήπως και τάχα σαν πουλί θελήσεις να το σκάσεις,<br />
ανοίγοντας κυματιστά τα μάτια σου στα σύννεφα του κόσμου.<br />
χρυσό σκοτάδι γεύτηκα κι έφυγε η ανησυχία μου.<br />
ακόμη κι αν χαθώ εγώ,ίσως εσύ για ‘μένα να ελπίζεις,<br />
τραγούδια λόγια να σκορπάς που θα ακουστούν σ’ εμένα.<br />
ριζώθηκες μου φαίνεται και δε σ’ αφήνω.<br />
ήρθες εσύ…<br />
κι αυτό μου φτάνει…Εγωιστήςtag:spartinos.ning.com,2011-02-23:2305295:BlogPost:1768212011-02-23T09:51:11.000ZManuel Adamshttp://spartinos.ning.com/profile/ManuelAdams
<p>Εγωιστή, πού πας; Ποιον πάλι βάζεις στόχο;</p>
<p>Μόνη σου έγνοια ο εντυπωσιασμός, η δόξα και η φήμη ...</p>
<p>κανείς δε σου 'μαθε ποτέ τα μάτια σου να σκύβεις.</p>
<p>Όποιον θελήσεις αποκτάς χωρίς κουβέντα να ψελλίζεις ...</p>
<p>Ρώτησες ποτέ αν τάχα δεν πεθαίνουνε κι οι ζωντανοί μετά την άφιξή σου;</p>
<p>Νοιάστηκες να γνωρίσεις το χέρι που κρατάς ;</p>
<p>Άδικα έρχεσαι κι άδικα φεύγεις ..</p>
<p>Αξίζει άραγε να τυραννιέσαι ,σκλάβα ζωή, για μια ύστατη δημοκρατία ;</p>
<p>Εγωιστή, πού πας; Ποιον πάλι βάζεις στόχο;</p>
<p>Μόνη σου έγνοια ο εντυπωσιασμός, η δόξα και η φήμη ...</p>
<p>κανείς δε σου 'μαθε ποτέ τα μάτια σου να σκύβεις.</p>
<p>Όποιον θελήσεις αποκτάς χωρίς κουβέντα να ψελλίζεις ...</p>
<p>Ρώτησες ποτέ αν τάχα δεν πεθαίνουνε κι οι ζωντανοί μετά την άφιξή σου;</p>
<p>Νοιάστηκες να γνωρίσεις το χέρι που κρατάς ;</p>
<p>Άδικα έρχεσαι κι άδικα φεύγεις ..</p>
<p>Αξίζει άραγε να τυραννιέσαι ,σκλάβα ζωή, για μια ύστατη δημοκρατία ;</p>