Καταχωρίσεις του/της Νίκη-Αννα Π. - Ποιητική γωνιά2024-03-29T01:24:20ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAPhttp://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526880502?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1http://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=27070mne730q&xn_auth=noΟΛΑ ΡΕΥΣΤΑ!tag:spartinos.ning.com,2012-07-11:2305295:BlogPost:3381132012-07-11T10:33:34.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p><br></br> <strong>Πώς να αντέξεις τόση ασχήμια;…<br></br> ΄Όλα ρευστά και αβέβαια,<br></br>
Το τοπίο γκρίζο<br></br>
Πρόβατα βελάζουν<br></br>
Οι λύκοι σε ρόλο βοσκού<br></br>
Όνειρα σβήνουν<br></br>
Καρδιές ματώνουν,<br></br>
Φιλιά παγώνουν<br></br>
Στο μένος των Καιρών!<br></br>
Σχέσεις απρόσωπες<br></br>
Καρδιές κλειστές<br></br>
Λόγια δίχως ψυχή<br></br>
Δίχως ελπίδα!<br></br>
Χαρές άοσμες<br></br>
Περνούν και φεύγουν<br></br>
Κι εμείς ‘’λεύτεροι’’ δήθεν<br></br>
Στη φυλακή μας!!<br></br>
Οι ζωές μας στο τζόγο<br></br>
Πωρωμένων παικτών!<br></br>
΄Ένα ταξίδι στο…</strong></p>
<p><br/> <strong>Πώς να αντέξεις τόση ασχήμια;…<br/>
΄Όλα ρευστά και αβέβαια,<br/>
Το τοπίο γκρίζο<br/>
Πρόβατα βελάζουν<br/>
Οι λύκοι σε ρόλο βοσκού<br/>
Όνειρα σβήνουν<br/>
Καρδιές ματώνουν,<br/>
Φιλιά παγώνουν<br/>
Στο μένος των Καιρών!<br/>
Σχέσεις απρόσωπες<br/>
Καρδιές κλειστές<br/>
Λόγια δίχως ψυχή<br/>
Δίχως ελπίδα!<br/>
Χαρές άοσμες<br/>
Περνούν και φεύγουν<br/>
Κι εμείς ‘’λεύτεροι’’ δήθεν<br/>
Στη φυλακή μας!!<br/>
Οι ζωές μας στο τζόγο<br/>
Πωρωμένων παικτών!<br/>
΄Ένα ταξίδι στο Τίποτα<br/>
Των Εξελίξεων<br/>
Του μηδενισμού του ανθρώπου<br/>
Από τον ίδιο τον άνθρωπο,<br/>
Που εξελίσσεται σε τέρας<br/>
Της ατέρμονης κούρσας<br/>
Της ύλης και της ισχύος<br/>
Σε βάρος των αδυνάτων!<br/>
Λάμψη μετριοτήτων<br/>
Απαξίωση αξιών,<br/>
Κατάπτωση εννοιών<br/>
Και νοημάτων!...<br/>
Πινελιές στο πορτραίτο<br/>
Ενός μέλλοντος των Ολίγων,<br/>
Σαρκοβόρων, ισχυρών<br/>
Και άψυχων!===============<br/>
============================<br/>
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.</strong></p>
<p></p>ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ!...tag:spartinos.ning.com,2011-12-23:2305295:BlogPost:3030782011-12-23T11:06:59.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p><strong>Κάποια Χριστούγεννα παλιά<br></br> τότε που είμασταν παιδιά<br></br> κι ήταν ο κόσμος όλος γύρω μια μαγεία!<br></br>
Τα χρόνια πέρασαν γοργά,<br></br>
αλλάξανε όλα κι όμως να...<br></br>
πάντα η θύμηση κρατάει τη γοητεία!</strong></p>
<p><strong>Τώρα δεν είμαστε παιδιά,<br></br> όμως η φλόγα στην καρδιά<br></br> ποτέ δε σβήνει!<br></br>
Αυτή ζεσταίνει το κορμί,<br></br>
αυτή η αιτία κι η αφορμή,<br></br>
δρόμους ανοίγει!</strong></p>
<p><strong>Κράτα τη φλόγα στην καρδιά<br></br> κι αν σε πικράνανε πολλά...<br></br> ασ' τα να…</strong></p>
<p><strong>Κάποια Χριστούγεννα παλιά<br/> τότε που είμασταν παιδιά<br/>
κι ήταν ο κόσμος όλος γύρω μια μαγεία!<br/>
Τα χρόνια πέρασαν γοργά,<br/>
αλλάξανε όλα κι όμως να...<br/>
πάντα η θύμηση κρατάει τη γοητεία!</strong></p>
<p><strong>Τώρα δεν είμαστε παιδιά,<br/> όμως η φλόγα στην καρδιά<br/>
ποτέ δε σβήνει!<br/>
Αυτή ζεσταίνει το κορμί,<br/>
αυτή η αιτία κι η αφορμή,<br/>
δρόμους ανοίγει!</strong></p>
<p><strong>Κράτα τη φλόγα στην καρδιά<br/> κι αν σε πικράνανε πολλά...<br/>
ασ' τα να πάνε!<br/>
Κι όσοι σε πλήγωσαν πολύ...<br/>
κρατάει τεφτέρι η ζωή,<br/>
εμείς ξεχνάμε!!<br/>
==============================<br/>
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/>
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ - XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ</strong></p>
<p><a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531667?profile=original"><img class="align-full" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531667?profile=original" width="725"/></a></p>Σ' αγάπησα στο τότε!tag:spartinos.ning.com,2011-11-11:2305295:BlogPost:2848562011-11-11T09:17:31.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p></p>
<p>Ταξιδεμένα μου πουλιά,<br></br> τα όνειρα για σένα...<br></br> κι ένα αγκάθι στην καρδιά<br></br>
από τα περασμένα!</p>
<p>Ανασεμός το παρελθόν<br></br> μες τη σιγή του τώρα!<br></br> Τώρα που ο πόνος είναι απών<br></br>
και βράδιασε από ώρα!</p>
<p>Αργοπεθαίνει η πεθυμιά<br></br> και σκόρπιες αναμνήσεις,<br></br> ομίχλη πέφτει στην καρδιά,<br></br>
παγώνουν οι αισθήσεις.</p>
<p>Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,<br></br> δεν ξέρω πώς θα νιώσω...<br></br> πολλά τα χρόνια της σιωπής<br></br>
πώς να τα γεφυρώσω;<br></br>
Δεν ξέρω αν θέλω…</p>
<p></p>
<p>Ταξιδεμένα μου πουλιά,<br/> τα όνειρα για σένα...<br/>
κι ένα αγκάθι στην καρδιά<br/>
από τα περασμένα!</p>
<p>Ανασεμός το παρελθόν<br/> μες τη σιγή του τώρα!<br/>
Τώρα που ο πόνος είναι απών<br/>
και βράδιασε από ώρα!</p>
<p>Αργοπεθαίνει η πεθυμιά<br/> και σκόρπιες αναμνήσεις,<br/>
ομίχλη πέφτει στην καρδιά,<br/>
παγώνουν οι αισθήσεις.</p>
<p>Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,<br/> δεν ξέρω πώς θα νιώσω...<br/>
πολλά τα χρόνια της σιωπής<br/>
πώς να τα γεφυρώσω;<br/>
Δεν ξέρω αν θέλω πια να' ρθεις,<br/>
σ' αγάπησα στο τότε...<br/>
σε πλάνα άλλης εποχής<br/>
και το κενό της προσμονής,<br/>
με τσάκισε από τότε!<br/>
=============================<br/>
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/>
<span style="color: rgb(0, 0, 128);"><span style="color: rgb(0, 0, 128);"><a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541533022?profile=original"><img class="align-center" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541533022?profile=original" width="460"/></a></span></span></p>ΜΠΟΡΕΙΣ!!tag:spartinos.ning.com,2011-09-09:2305295:BlogPost:2641342011-09-09T07:54:27.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p><b>Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;</b></p>
<p><b>Πως θα ερχόταν ώρα,</b></p>
<p><b>Που θα μας κλέβανε το φως,</b></p>
<p><b>Τα όνειρα , τη Χώρα!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά</b></p>
<p><b>Στις πλάτες τις δικές μας</b></p>
<p><b>Πως θα μαζεύαν τον παρά</b></p>
<p><b>Και στο σφυρί θα βγάζανε,</b></p>
<p><b>Το μέλλον, τις ζωές μας!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Προδώσανε το όνειρο,</b></p>
<p><b>Προδώσαν τον αγώνα,</b></p>
<p><b>Μίας γενιάς που…</b></p>
<p><b>Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;</b></p>
<p><b>Πως θα ερχόταν ώρα,</b></p>
<p><b>Που θα μας κλέβανε το φως,</b></p>
<p><b>Τα όνειρα , τη Χώρα!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά</b></p>
<p><b>Στις πλάτες τις δικές μας</b></p>
<p><b>Πως θα μαζεύαν τον παρά</b></p>
<p><b>Και στο σφυρί θα βγάζανε,</b></p>
<p><b>Το μέλλον, τις ζωές μας!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Προδώσανε το όνειρο,</b></p>
<p><b>Προδώσαν τον αγώνα,</b></p>
<p><b>Μίας γενιάς που πίστεψε,</b></p>
<p><b>Και κείτεται στο χώμα.</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Από τις στάχτες σου ΄Ελληνα,</b></p>
<p><b>Πάντα ξαναγεννιέσαι…</b></p>
<p><b>Βρες το κουράγιο να σταθείς</b></p>
<p><b>Όρθωσε ανάστημα , ΜΠΟΡΕΙΣ</b></p>
<p><b>Δείξ’ τους πως δεν πουλιέσαι!</b></p>
<p> </p>
<p> </p>
<p><b>Βαριά τα βήματα βαριά</b></p>
<p><b>Κι η αντοχή στερεύει,</b></p>
<p><b>Βάλανε στ’ όνειρο φωτιά</b></p>
<p><b>Και στις ζωές μας χέρι!</b></p>
<p><b>Αχ προδομένη μου γενιά</b></p>
<p><b>Π’ αναζητάς την ξαστεριά</b></p>
<div><p><b>Με το σταυρό στο χέρι!</b></p>
<p><b>==========================</b></p>
<p><b>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/></b></p>
</div>...ΠΡΟΔΟΜΕΝΗ ΜΟΥ ΓΕΝΙΑ!tag:spartinos.ning.com,2011-06-28:2305295:BlogPost:2253292011-06-28T07:45:38.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p> </p>
<p><b><br></br></b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;</b></p>
<p><b>Πως θα ερχόταν ώρα,</b></p>
<p><b>Που θα μας κλέβανε το φως,</b></p>
<p><b>Τα όνειρα , τη Χώρα!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά</b></p>
<p><b>Στις πλάτες τις δικές μας</b></p>
<p><b>Πως θα μαζεύαν τον παρά</b></p>
<p><b>Και στο σφυρί θα βγάζανε,</b></p>
<p><b>Το μέλλον, τις ζωές μας!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Προδώσανε το όνειρο,</b></p>
<p><b>Προδώσαν τον…</b></p>
<p> </p>
<p><b><br/></b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Ποιος να μας το’ λεγε μα ποιος;</b></p>
<p><b>Πως θα ερχόταν ώρα,</b></p>
<p><b>Που θα μας κλέβανε το φως,</b></p>
<p><b>Τα όνειρα , τη Χώρα!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>΄Ότι θα παίζαν ταμπουρά</b></p>
<p><b>Στις πλάτες τις δικές μας</b></p>
<p><b>Πως θα μαζεύαν τον παρά</b></p>
<p><b>Και στο σφυρί θα βγάζανε,</b></p>
<p><b>Το μέλλον, τις ζωές μας!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Προδώσανε το όνειρο,</b></p>
<p><b>Προδώσαν τον αγώνα,</b></p>
<p><b>Μίας γενιάς που πίστεψε,</b></p>
<p><b>Και κείτεται στο χώμα.</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Από τις στάχτες σου ΄Ελληνα,</b></p>
<p><b>Πάντα ξαναγεννιέσαι…</b></p>
<p><b>Βρες το κουράγιο να σταθείς</b></p>
<p><b>Όρθωσε ανάστημα , ΜΠΟΡΕΙΣ</b></p>
<p><b>Δείξ’ τους πως δεν πουλιέσαι!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Βαριά τα βήματα βαριά</b></p>
<p><b>Κι η αντοχή στερεύει,</b></p>
<p><b>Βάλανε στ’ όνειρο φωτιά</b></p>
<p><b>Και στις ζωές μας χέρι!</b></p>
<p><b>Αχ προδομένη μου γενιά</b></p>
<p><b>Π’ αναζητάς την ξαστεριά</b></p>
<div><p><b>Με το σταυρό στο χέρι!</b></p>
<p><b>===================<br/></b></p>
</div>
<p><b>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541569594?profile=original"><img class="align-full" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541569594?profile=original" width="550"/></a><br/></b></p>ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!tag:spartinos.ning.com,2011-04-08:2305295:BlogPost:1869262011-04-08T07:32:30.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p><b>ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!</b></p>
<p> </p>
<p><b>M</b><b>ισογεμάτη η αλήθεια</b></p>
<p><b>Μισογεμάτο και το ψέμα</b></p>
<p><b>Μεγάλη αρρώστια η συνήθεια…</b></p>
<p><b>Και με τα ΠΡΕΠΕΙ έχω θέμα!</b></p>
<p><b>Η λογική παραμονεύει</b></p>
<p><b>Για να κερδίσει την παρτίδα</b></p>
<p><b>Αλλού η καρδιά με ταξιδεύει….</b></p>
<p><b>Σε άλλη γη, σ’ ‘άλλη πατρίδα!!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Σταματημένο το ρολόϊ,</b></p>
<p><b>Σταματημένα και τα τρένα,</b></p>
<p><b>Οι πεθυμιές μου…</b></p>
<p><b>ΟΛΑ ΤΑ ΣΠΑΩ ΚΑΙ ΤΑ ΓΚΡΕΜΙΖΩ!</b></p>
<p> </p>
<p><b>M</b><b>ισογεμάτη η αλήθεια</b></p>
<p><b>Μισογεμάτο και το ψέμα</b></p>
<p><b>Μεγάλη αρρώστια η συνήθεια…</b></p>
<p><b>Και με τα ΠΡΕΠΕΙ έχω θέμα!</b></p>
<p><b>Η λογική παραμονεύει</b></p>
<p><b>Για να κερδίσει την παρτίδα</b></p>
<p><b>Αλλού η καρδιά με ταξιδεύει….</b></p>
<p><b>Σε άλλη γη, σ’ ‘άλλη πατρίδα!!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b>Σταματημένο το ρολόϊ,</b></p>
<p><b>Σταματημένα και τα τρένα,</b></p>
<p><b>Οι πεθυμιές μου κομπολόϊ</b></p>
<p><b>Κι η Κοινωνία μια αρένα!!</b></p>
<p><b>Βάζω πιλότο τα όνειρά μου</b></p>
<p><b>Και την καρδιά μου τζιμινιέρα,</b></p>
<p><b>Απόψε η νύχτα είναι δικιά μου,</b></p>
<p><b>Απόψε σήκωσα παντιέρα!</b></p>
<p><b> </b></p>
<p><b><br/> Μισογεμάτο το φεγγάρι,<br/> Μισογεμάτο το ποτήρι,<br/> Με την ελπίδα γιοματάρι,<br/> Μου κάνω απόψε το χατίρι !<br/> Ανταριασμένες οι αισθήσεις,<br/> Ανταριασμένα και τα θέλω,<br/> Καρδιά μου απόψε να μεθύσεις,<br/> Σ’ όλα τα μη, βάλε φουρνέλο!<br/> <br/></b></p>
<p><b><br/> ΄Όλα τα σπάω και τα γκρεμίζω,<br/> Τα κοπανάω, φωνάζω, βρίζω,<br/> Ζωή μπαμπέσα βαράς το ντέφι<br/> Και το θυμό μου τον κάνεις κέφι!<br/> ===================================<br/> ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΥ.</b></p>
<p><b>΄Ενα τραγούδι από μια σειρά τραγουδιών που ετοιμάζουμε με το Μουσικοσυνθέτη Γιώργο Στάντζο.<br/></b></p>Ο ΚΥΚΛΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ!tag:spartinos.ning.com,2011-02-19:2305295:BlogPost:1750672011-02-19T09:30:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<a href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541534151?profile=original" target="_self"><img class="align-center" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541534151?profile=original" width="500"></img></a> Αλλού με στέλνει το μυαλό<br></br>κι αλλού η καρδιά με πάει,<br></br>ρίχνω μια πέτρα στο γιαλό…<br></br>μαζί κι ότι πονάει!<br></br>Είναι ένα πέρασμα η ζωή<br></br>κι εμείς λαθρεπιβάτες,<br></br>πάνω σε πλοίο της γραμμής<br></br>με κουρασμένες πλάτες.<br></br><br></br>Η σκέψη ελεύθερο πουλί<br></br>μα, η καρδιά πιλότος,<br></br>και το εγώ του καθενός<br></br>για να γεμίζει ο τόπος!<br></br>Ασ’ το ‘’εγώ’’ σου κατά γης,<br></br>αυτό…
<a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541534151?profile=original"><img width="500" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541534151?profile=original" class="align-center"/></a>Αλλού με στέλνει το μυαλό<br/>κι αλλού η καρδιά με πάει,<br/>ρίχνω μια πέτρα στο γιαλό…<br/>μαζί κι ότι πονάει!<br/>Είναι ένα πέρασμα η ζωή<br/>κι εμείς λαθρεπιβάτες,<br/>πάνω σε πλοίο της γραμμής<br/>με κουρασμένες πλάτες.<br/><br/>Η σκέψη ελεύθερο πουλί<br/>μα, η καρδιά πιλότος,<br/>και το εγώ του καθενός<br/>για να γεμίζει ο τόπος!<br/>Ασ’ το ‘’εγώ’’ σου κατά γης,<br/>αυτό εδώ θα μείνει…<br/>ψάξε το ‘’είναι’’ σου να βρεις<br/>σ’ αυτό ο κύκλος κλείνει!<br/><br/>Tα καλοκαίρια τα ζεστά,<br/>διαδέχονται χειμώνες…<br/>οι μέρες μας μικραίνουνε,<br/>τα όνειρα πεθαίνουνε…<br/>κι είναι οι καρδιές μας μόνες!<br/>==========================<br/><br/>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΑΔΕΡΦΕ ΜΟΥ ΦΟΥΚΑΡΑ...tag:spartinos.ning.com,2011-02-14:2305295:BlogPost:1750652011-02-14T09:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<a href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541532919?profile=original" target="_self"><img class="align-center" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541532919?profile=original" width="450"></img></a> Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά<br></br>Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…<br></br>Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,<br></br>Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….<br></br><br></br>Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα<br></br>Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….<br></br>Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα<br></br>Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια…
<a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541532919?profile=original"><img width="450" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541532919?profile=original" class="align-center"/></a>Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά<br/>Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…<br/>Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,<br/>Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….<br/><br/>Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα<br/>Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….<br/>Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα<br/>Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια κατσαρόλα.<br/><br/>Ελληνάρα , αδερφέ μου φουκαρά,<br/>Πρώτα σε μάθανε να ζεις με δανεικά,<br/>Έρχονται τώρα να σ’ αδειάσουν και την τσέπη<br/>Και σε παραμυθιάζουνε πως τάχα έτσι πρέπει!!<br/>============================================<br/>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΚΑΛΛΙΟ ΑΡΓΑ ΠΑΡΑ ΠΟΤΕ!tag:spartinos.ning.com,2011-02-12:2305295:BlogPost:1753402011-02-12T09:00:49.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
΄Ηρθανε τα πάνω κάτω<br />
Και βρεθήκαμε στον πάτο<br />
Μα κι αυτός θα ξεκολλήσει<br />
Και πιο κάτω θα κυλήσει!<br />
<br />
Φίλοι χάσαμε τη μπάλα<br />
Γιατί κάναμε τραμπάλα…<br />
Προσκυνούσαμε για χρόνια<br />
Της ζωής μας τα Τελώνια!<br />
<br />
Λόγια, φύκια και δαντέλες<br />
Και μεταξωτές κορδέλες<br />
Που μας τάζανε οι τριακόσιοι<br />
Και αρπάζανε το γρόσσι!<br />
<br />
Τώρα τέλειωσε το αστείο<br />
Ένα κι ένα κάνουν δυο<br />
Τώρα η τσέπη είναι άδεια<br />
Κι αυτοί ρίχνουν παραγάδια.<br />
<br />
Μες τις βίλες τους χωμένοι<br />
Τι τους νοιάζει ποιος πεθαίνει!...<br />
Κι εσύ ακόμα τους πιστεύεις<br />
Και στο ντέφι…
΄Ηρθανε τα πάνω κάτω<br />
Και βρεθήκαμε στον πάτο<br />
Μα κι αυτός θα ξεκολλήσει<br />
Και πιο κάτω θα κυλήσει!<br />
<br />
Φίλοι χάσαμε τη μπάλα<br />
Γιατί κάναμε τραμπάλα…<br />
Προσκυνούσαμε για χρόνια<br />
Της ζωής μας τα Τελώνια!<br />
<br />
Λόγια, φύκια και δαντέλες<br />
Και μεταξωτές κορδέλες<br />
Που μας τάζανε οι τριακόσιοι<br />
Και αρπάζανε το γρόσσι!<br />
<br />
Τώρα τέλειωσε το αστείο<br />
Ένα κι ένα κάνουν δυο<br />
Τώρα η τσέπη είναι άδεια<br />
Κι αυτοί ρίχνουν παραγάδια.<br />
<br />
Μες τις βίλες τους χωμένοι<br />
Τι τους νοιάζει ποιος πεθαίνει!...<br />
Κι εσύ ακόμα τους πιστεύεις<br />
Και στο ντέφι τους χορεύεις!<br />
<br />
΄Ελληνα καλά να πάθεις…<br />
Ήρθε η ώρα για να μάθεις,<br />
Πως, καλή η πολυθρόνα<br />
Και το τζάκι κι ο καφές…<br />
Μα η ζωή θέλει αγώνα,<br />
Θέλει κότσια κι αντοχές!<br />
<br />
Κι αν σε κάναν να ξεχάσεις,<br />
Τη φακή…τη φασολάδα…<br />
Και με πλάνες απολαύσεις<br />
Ξέχασες και την Ελλάδα…<br />
Κάλλιο αργά , παρά ποτέ…<br />
Η Ανάσταση αδερφέ!!<br />
========================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΑΥΡΙΛΑ ....ΝΑΙ ΣΤΗ ΧΑΡΑ!!tag:spartinos.ning.com,2010-12-25:2305295:BlogPost:1687592010-12-25T11:04:57.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<a href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531262?profile=original" target="_self"><img class="align-left" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531262?profile=original" width="700"></img></a> Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι αλλιώτικα από τα άλλα…΄Άλλες χρονιές εορταστική ατμόσφαιρα ξεκινούσε απ’ το Νοέμβρη, φώτα παντού, στολίδια….είναι ήδη Δεκέμβρης και διασχίζοντας δρόμους είναι ζήτημα αν σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο συναντάς ένα μπαλκόνι στολισμένο ή ένα μαγαζί…άλλωστε τα περισσότερα έχουν κλείσει. <br></br><br></br>Κατάφεραν να μαυρίσουν οι ψυχές και να μην έχουν διάθεση…
<a target="_self" href="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531262?profile=original"><img width="700" src="http://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2541531262?profile=original" class="align-left"/></a>Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι αλλιώτικα από τα άλλα…΄Άλλες χρονιές εορταστική ατμόσφαιρα ξεκινούσε απ’ το Νοέμβρη, φώτα παντού, στολίδια….είναι ήδη Δεκέμβρης και διασχίζοντας δρόμους είναι ζήτημα αν σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο συναντάς ένα μπαλκόνι στολισμένο ή ένα μαγαζί…άλλωστε τα περισσότερα έχουν κλείσει. <br/><br/>Κατάφεραν να μαυρίσουν οι ψυχές και να μην έχουν διάθεση ούτε ένα δέντρο να στολίσουν κι εδώ που τα λέμε, όταν δεν έχεις να φας και να πληρώσεις τους λογαριασμούς πού να βρεις τη διάθεση για στολίδια! <br/><br/>Όμως ας το πάρουμε λίγο αλλιώς…και με απλά πράγματα φτιάχνεις μια όμορφη Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα στο σπίτι, ας αφήσουμε τη φαντασία μας να λειτουργήσει και να χαρούμε αυτές τις μέρες που έρχονται με αυτά που έχουμε. Η χαρά βρίσκεται στα απλά πράγματα…αν αφήσουμε να μας κυριεύσει η μαυρίλα και η απογοήτευση τη διώχνουμε ακόμα πιο μακριά μας. <br/><br/>Καιρός να θυμηθούμε πως περνούσαμε τα παιδικά μας χρόνια…με λιγότερα και με γέλια και τραγούδια τα σπίτια κι ας είχε το τραπέζι ψωμί κι ελιά! Ας ξαναθυμηθούμε ανθρώπους, φίλους, γνωστούς, συγγενείς που ξεχάσαμε κάπου στο τρέξιμο της ‘’καλής ζωής’’… η καλή παρέα, η συντροφιά είναι το καλύτερο αντίδοτο! Ευκαιρία να ξεκουράσουμε λίγο την ψυχή και το μυαλό μας που γυρνά σα σβούρα με όλα αυτά που συμβαίνουν! <br/><br/>Κι απ΄ ότι φαίνεται…θα πάει μακριά η βαλίτσα…τι θα γίνει λοιπόν; Θα τρελαθούμε ή θα πεθάνουμε; Πρέπει να βρούμε άμυνες, αντιστάσεις … ας μην ξεχνάμε να γελάμε πότε – πότε, η ψυχική υγεία οδηγεί και σε υγιείς σκέψεις και λύσεις. Η διαρκής στενοχώρια μειώνει τις αντοχές και δε βγάζει κάπου! <br/><br/>Νίκη-΄Αννα Παπουλάκου. <br/>Αναρτήθηκε από ΣΚΟΥΛΗΚΙ στις 12/09/2010 04:06:00 μμ (Αναδημοσίευση από ΦΩΝΗ ΠΕΙΡΑΙΩΤΩΝ)<a target="_blank" href="http://http://fonipeiraioton.blogspot.com/2010/12/blog-post_3814.html">http://http://fonipeiraioton.blogspot.com/2010/12/blog-post_3814.html</a>ΤΙ ΝΑ ΠΩ;tag:spartinos.ning.com,2010-11-04:2305295:BlogPost:1583602010-11-04T09:37:07.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι να πω;…τι να γράψω;</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι απ’ όλα να κλάψω;</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">΄Όλα γύρω ένα ψέμα</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">κι η ζωή μας σε τέλμα!…</span></b></p>
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι να πω;…τι να γράψω;</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι απ’ όλα να κλάψω;</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">΄Όλα γύρω ένα ψέμα</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">κι η ζωή μας σε τέλμα!</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι να πω στα παιδιά μου,</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">που γεννώνται με χρέη;…</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Διαβρωμένη η γενιά μου</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">κι είναι Αλήθεια που καίει!...</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Ποια συνθήματα τώρα;…</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Τι μας έχει απομείνει;</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Χρεωμένη η ζωή μας,</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">ξεφτισμένη η μνήμη!...</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Με τι και ποιον να τα βάλεις…</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">φταίω κι εγώ…φταις κι εσύ…</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">που τους κερνάγαμε χρόνια</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">απ’ το δικό μας κρασί!....</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Με τι και ποιον να τα βάλεις;…</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">αν το ΕΓΩ δε γίνει ΕΜΕΙΣ,</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">χαμένος είσαι από χέρι</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">και δε σε σώζει κανείς!</span></b></p>
<br />
<div style="border-width: medium medium 2.25pt; border-style: none none double; border-color: -moz-use-text-color -moz-use-text-color windowtext; padding: 0cm 0cm 1pt;">
<p class="MsoNormal" style="border: medium none; padding: 0cm;"></p>
<br />
</div>
<br />
<p class="MsoNormal"><b style=""><span style="font-family: "Book Antiqua";">Νίκη-΄Αννα Π.</span></b></p>
<br />
<p class="MsoNormal"></p>Αδερφέ μου φουκαρά!tag:spartinos.ning.com,2010-10-06:2305295:BlogPost:1518932010-10-06T18:40:04.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<strong>Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά<br></br>Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…<br></br>Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,<br></br>Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….<br></br><br></br>Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα<br></br>Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….<br></br>Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα<br></br>Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια κατσαρόλα.<br></br><br></br>Ελληνάρα , αδερφέ μου φουκαρά,<br></br>Πρώτα σε μάθανε να ζεις με δανεικά,<br></br>Έρχονται τώρα…</strong>
<strong>Ποιος το περίμενε Ελληνάρα φουκαρά<br/>Εσύ που έτρεχες να πιάσεις τον παρά…<br/>Κι όλο σου ρίχνανε και κάποιο κοκαλάκι ,<br/>Για να σ’ αποκοιμίζουνε και να’ σαι στρατιωτάκι….<br/><br/>Εσύ που αγρόν αγόραζες βαθιά στην πολυθρόνα<br/>Κι αυτοί σου παίρναν τη μπουκιά χρόνια από το στόμα….<br/>Ποιος να σου το’ λεγε λοιπόν πως θα στα παίρνανε όλα<br/>Και θα’ μενες εμβρόντητος με άδεια κατσαρόλα.<br/><br/>Ελληνάρα , αδερφέ μου φουκαρά,<br/>Πρώτα σε μάθανε να ζεις με δανεικά,<br/>Έρχονται τώρα να σ’ αδειάσουν και την τσέπη<br/>Και σε παραμυθιάζουνε πως τάχα έτσι πρέπει!!<br/>============================================<br/>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/></strong>ΚΑΦΕΝΕΣ...tag:spartinos.ning.com,2010-03-30:2305295:BlogPost:1248422010-03-30T21:34:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
΄Εγιναν όλα καφενές,<br></br>Μία ξερή κι ένας καφές<br></br>Κι όλοι εμείς οι καφενόβιοι της τράκας.<br></br>Γλέντια, ταξίδια, βερεσέ,<br></br>Όλοι αραχτοί στον καναπέ<br></br>Και ο θυμός μας μια αντίδραση της πλάκας!<br></br><br></br>Το μαγαζάκι η Ελλάς,<br></br>Έπεσε θύμα λαμογιάς<br></br>Κι εσύ κοιτούσες κι ούτε έπαιρνες χαμπάρι!<br></br>΄Αδειασε πια ο μπεζαχτάς,<br></br>Μέσα στα χρέη κολυμπάς,<br></br>Κι ακόμα στέκεις και κρατάς καλό φανάρι!...<br></br><br></br>Καφεδάκι, αλητεία και μπαράκια,<br></br>Στη ζωή μας κόβουν βόλτες τα κοράκια,<br></br>Τα…
΄Εγιναν όλα καφενές,<br/>Μία ξερή κι ένας καφές<br/>Κι όλοι εμείς οι καφενόβιοι της τράκας.<br/>Γλέντια, ταξίδια, βερεσέ,<br/>Όλοι αραχτοί στον καναπέ<br/>Και ο θυμός μας μια αντίδραση της πλάκας!<br/><br/>Το μαγαζάκι η Ελλάς,<br/>Έπεσε θύμα λαμογιάς<br/>Κι εσύ κοιτούσες κι ούτε έπαιρνες χαμπάρι!<br/>΄Αδειασε πια ο μπεζαχτάς,<br/>Μέσα στα χρέη κολυμπάς,<br/>Κι ακόμα στέκεις και κρατάς καλό φανάρι!...<br/><br/>Καφεδάκι, αλητεία και μπαράκια,<br/>Στη ζωή μας κόβουν βόλτες τα κοράκια,<br/>Τα αφήσαμε τα πράγματα στην τύχη…<br/>Συνταγή που ήταν γραφτό της ν’ αποτύχει!<br/>=====================================<br/>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/>ΕΙΣΑΙ!!tag:spartinos.ning.com,2010-02-14:2305295:BlogPost:1188142010-02-14T09:06:20.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<strong>Της ζωής μου οι σελίδες,<br></br>έχουν κόκκινες κηλίδες,<br></br>απ' το αίμα της καρδιάς που έχει τρέξει!...<br></br>Μα προχώρησα με πάθος<br></br>κι ας πονούσα κατά βάθος<br></br>κι ας μη βρέθηκε κανείς να το προσέξει!<br></br><br></br>Είσαι ο ήλιος μου τα βράδια,<br></br>μες της έρημης ζωής μου τα σκοτάδια.<br></br>΄Ενα φως, ένα σημάδι,<br></br>ο ερχομός σου στην καρδιά μου ένα χάδι.<br></br><br></br>Της ζωής κάθε χαστούκι,<br></br>πάντα μ' εβγαζε απ' το λούκι,<br></br>κι όλο άρχιζα απ' το άλφα να μετράω.<br></br>Τώρα γνώρισα εσένα,<br></br>κι όλα…</strong>
<strong>Της ζωής μου οι σελίδες,<br/>έχουν κόκκινες κηλίδες,<br/>απ' το αίμα της καρδιάς που έχει τρέξει!...<br/>Μα προχώρησα με πάθος<br/>κι ας πονούσα κατά βάθος<br/>κι ας μη βρέθηκε κανείς να το προσέξει!<br/><br/>Είσαι ο ήλιος μου τα βράδια,<br/>μες της έρημης ζωής μου τα σκοτάδια.<br/>΄Ενα φως, ένα σημάδι,<br/>ο ερχομός σου στην καρδιά μου ένα χάδι.<br/><br/>Της ζωής κάθε χαστούκι,<br/>πάντα μ' εβγαζε απ' το λούκι,<br/>κι όλο άρχιζα απ' το άλφα να μετράω.<br/>Τώρα γνώρισα εσένα,<br/>κι όλα τ' άλλα δεδομένα...<br/>έχουν σβήσει και στη σκέψη σου μεθάω!<br/><br/>Είσαι ο ήλιος μου τα βράδια,<br/>μες της έρημης ζωής μου τα σκοτάδια.<br/>΄Ενα φως...ένα σημάδι,<br/>ο ερχομός σου στην καρδιά μου ένα χάδι!<br/>===================================<br/>ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br/></strong>ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΜΕ...(Mελοποιημένο)tag:spartinos.ning.com,2010-02-01:2305295:BlogPost:1150952010-02-01T09:30:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Σε ζητάω στη μέρα, να σου πω καλημέρα…<br />
μα έναν ήλιο αντικρίζω κι εκεί κάπου δακρύζω!<br />
Ναι ακόμα σε ψάχνω, τι κι αν έγινες χθες;<br />
Τώρα ζω και υπάρχω, με κρυφές ενοχές!<br />
<br />
Το μυαλό τροχονόμος που, μου φράζει το δρόμο…<br />
Τώρα απέμεινα μόνος με παρέα τον πόνο!<br />
Κι η ζωή μου γυρίζει όλο μέσα στα ίδια,<br />
το κενό με φοβίζει και μου παίζει παιχνίδια!<br />
<br />
΄Ισως φταίμε κι οι δύο, ίσως μόνο εγώ,<br />
κι η ζωή μου ένα πλοίο που έχει πιάσει βυθό!<br />
======================================<br />
ΝΙΚΗ – ΑΝΝΑ Π. - Συνθέτης Νίκος…
Σε ζητάω στη μέρα, να σου πω καλημέρα…<br />
μα έναν ήλιο αντικρίζω κι εκεί κάπου δακρύζω!<br />
Ναι ακόμα σε ψάχνω, τι κι αν έγινες χθες;<br />
Τώρα ζω και υπάρχω, με κρυφές ενοχές!<br />
<br />
Το μυαλό τροχονόμος που, μου φράζει το δρόμο…<br />
Τώρα απέμεινα μόνος με παρέα τον πόνο!<br />
Κι η ζωή μου γυρίζει όλο μέσα στα ίδια,<br />
το κενό με φοβίζει και μου παίζει παιχνίδια!<br />
<br />
΄Ισως φταίμε κι οι δύο, ίσως μόνο εγώ,<br />
κι η ζωή μου ένα πλοίο που έχει πιάσει βυθό!<br />
======================================<br />
ΝΙΚΗ – ΑΝΝΑ Π. - Συνθέτης Νίκος Μοσχόπουλος.<br />
<br />
Σήμερα το άκουσα, σας το έβαλα στη λίστα αναπαραγωγής.<br />
Μπορείτε να το ακούσετε.KANE ΣΤΑΣΗ... (Μελοποιημένο)tag:spartinos.ning.com,2010-01-26:2305295:BlogPost:1150942010-01-26T13:23:34.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Πριν ο χρόνος μας προλάβει στη στροφή...<br />
και το όνειρο να έχει ξεχαστεί,<br />
βρες τα ''θέλω'' σου και σκέψου θετικά,΄<br />
ζήσε, γλέντα, η ζωή χαμογελά!<br />
<br />
Κάνε στάση στης καρδιάς την προσταγή,<br />
είναι μάτια μου η τέλεια συνταγή!<br />
Κάθε τέλος φέρνει μια καινούργια αρχή...<br />
ας τη ζήσουμε μαζί και όπου βγει!...<br />
<br />
Μην κολλάς πάντα στο πώς και στο γιατί...<br />
όλα είναι ένα άγραφο χαρτί!<br />
Η αγάπη μόνο αξίζει τελικά...<br />
κι αν δειλιάσεις η ζωή σε προσπερνά....<br />
σε ξεχνά!...<br />
=================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.-…
Πριν ο χρόνος μας προλάβει στη στροφή...<br />
και το όνειρο να έχει ξεχαστεί,<br />
βρες τα ''θέλω'' σου και σκέψου θετικά,΄<br />
ζήσε, γλέντα, η ζωή χαμογελά!<br />
<br />
Κάνε στάση στης καρδιάς την προσταγή,<br />
είναι μάτια μου η τέλεια συνταγή!<br />
Κάθε τέλος φέρνει μια καινούργια αρχή...<br />
ας τη ζήσουμε μαζί και όπου βγει!...<br />
<br />
Μην κολλάς πάντα στο πώς και στο γιατί...<br />
όλα είναι ένα άγραφο χαρτί!<br />
Η αγάπη μόνο αξίζει τελικά...<br />
κι αν δειλιάσεις η ζωή σε προσπερνά....<br />
σε ξεχνά!...<br />
=================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.- Συνθ. Ζακ ΙακωβίδηςΝΑ ΤΑ ΠΩ;....tag:spartinos.ning.com,2009-12-31:2305295:BlogPost:257612009-12-31T08:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,<br />
Καλή καρδιά, καλά μυαλά,<br />
Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,<br />
Μα όλα βαίνουν παρανόμως!<br />
<br />
Εύχομαι τούτη τη χρονιά,<br />
Να ισιώσουν όλα τα στραβά,<br />
Και επί γης ειρήνη,<br />
Και στις ψυχές γαλήνη!<br />
<br />
Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,<br />
Να μην πεινάνε πια παιδιά…<br />
Να ξαναγεννηθούμε<br />
Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!<br />
<br />
Πήραν ψηλά τον αμανέ…<br />
Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,<br />
Στον πάτο να βρεθούνε<br />
Άσπρη μέρα μπας και δούμε!<br />
<br />
Στις τσέπες σας να’ ρθούν λεφτά,<br />
Και στη ζωή σας η χαρά,<br />
Να σβήσουνε όλα τα χρέη,<br />
Να ΄’…
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,<br />
Καλή καρδιά, καλά μυαλά,<br />
Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,<br />
Μα όλα βαίνουν παρανόμως!<br />
<br />
Εύχομαι τούτη τη χρονιά,<br />
Να ισιώσουν όλα τα στραβά,<br />
Και επί γης ειρήνη,<br />
Και στις ψυχές γαλήνη!<br />
<br />
Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,<br />
Να μην πεινάνε πια παιδιά…<br />
Να ξαναγεννηθούμε<br />
Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!<br />
<br />
Πήραν ψηλά τον αμανέ…<br />
Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,<br />
Στον πάτο να βρεθούνε<br />
Άσπρη μέρα μπας και δούμε!<br />
<br />
Στις τσέπες σας να’ ρθούν λεφτά,<br />
Και στη ζωή σας η χαρά,<br />
Να σβήσουνε όλα τα χρέη,<br />
Να ΄’ ναι πλούσια τα ελέη!<br />
<br />
Είθε να σβήσει κι η ψευτιά,<br />
Η διαπλοκή κι η λαμογιά,<br />
Και ο τροχός πια να γυρίσει,<br />
Νέα εποχή να ανθίσει!<br />
<br />
Αγάπη σ’ όλες τις καρδιές,<br />
Γέλια στις φτωχογειτονιές,<br />
Και πάνω απ’ όλα υγεία,<br />
Κι η ζωή σας μια μαγεία!<br />
<br />
Και του χρόνου.....να μου τα πείτε!!!!!!<br />
=============================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!NA TA ΠΟΥΜΕ?tag:spartinos.ning.com,2009-12-30:2305295:BlogPost:1094542009-12-30T10:43:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,<br />
Καλή καρδιά, καλά μυαλά,<br />
Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,<br />
Μα όλα βαίνουν παρανόμως!<br />
<br />
Εύχομαι τούτη τη χρονιά,<br />
Να ισιώσουν όλα τα στραβά,<br />
Και επί γης ειρήνη,<br />
Και στις ψυχές γαλήνη!<br />
<br />
Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,<br />
Να μην πεινάνε πια παιδιά…<br />
Να ξαναγεννηθούμε<br />
Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!<br />
<br />
Πήραν ψηλά τον αμανέ…<br />
Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,<br />
Στον πάτο να βρεθούνε…<br />
άσπρη μέρα μπας και δούμε!<br />
<br />
Στις τσέπες σας να’ ρθούν λεφτά,<br />
Και στη ζωή σας η χαρά,<br />
Να σβήσουνε όλα τα χρέη,<br />
Να ΄’…
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,<br />
Καλή καρδιά, καλά μυαλά,<br />
Φθάνει και ο καινούργιος χρόνος,<br />
Μα όλα βαίνουν παρανόμως!<br />
<br />
Εύχομαι τούτη τη χρονιά,<br />
Να ισιώσουν όλα τα στραβά,<br />
Και επί γης ειρήνη,<br />
Και στις ψυχές γαλήνη!<br />
<br />
Να γίνουμε όλοι μια γροθιά,<br />
Να μην πεινάνε πια παιδιά…<br />
Να ξαναγεννηθούμε<br />
Κι όλοι αδέρφια να γενούμε!<br />
<br />
Πήραν ψηλά τον αμανέ…<br />
Όλοι οι ‘’Μεγάλοι’’ μα το ναι,<br />
Στον πάτο να βρεθούνε…<br />
άσπρη μέρα μπας και δούμε!<br />
<br />
Στις τσέπες σας να’ ρθούν λεφτά,<br />
Και στη ζωή σας η χαρά,<br />
Να σβήσουνε όλα τα χρέη,<br />
Να ΄’ ναι πλούσια τα ελέη!<br />
<br />
Είθε να σβήσει κι η ψευτιά,<br />
Η διαπλοκή κι η λαμογιά,<br />
Και ο τροχός πια να γυρίσει,<br />
Νέα εποχή να ανθίσει!<br />
<br />
Αγάπη σ’ όλες τις καρδιές,<br />
Γέλια στις φτωχογειτονιές,<br />
Και πάνω απ’ όλα υγεία,<br />
Κι η ζωή σας μια μαγεία!<br />
<br />
Και του χρόνου…να μου τα πείτε!!!!! (Ενόψει 2009)<br />
<br />
<br />
Ενόψει 2010….<br />
<br />
Αρχιμηνιά, Πρωτοχρονιά,<br />
Σ’ αυτή τη νέα τη Χρονιά,<br />
Η τύχη σας ν’ αλλάξει<br />
Και να μπουν όλα σε τάξη!!<br />
<br />
Δώστε ένα κλώτσο στον τροχό,<br />
Να φέρει πίσω το κοκό…<br />
Που έχουνε μασήσει….<br />
Δώστε κλώτσο να γυρίσει!!<br />
<br />
Ας μείνουν τα αυτοκίνητα,<br />
Στα σπίτια μας ακίνητα,<br />
Έστω για ένα μήνα…<br />
Να δεις για πότε πέφτουνε,<br />
Τα Τέλη κι η βενζίνα!!<br />
<br />
Κράτει και στα μηνύματα,<br />
Της μοναξιάς στηρίγματα…<br />
Κι ας σμίξουνε οι φίλοι,<br />
Να γελάσουνε τα χείλη!!<br />
<br />
Το χαζοκούτι κλείστε το<br />
Κάθε σας βήμα ζήστε το!!!<br />
Με κέφι κάθε μέρα,<br />
Βγείτε έξω στον αέρα!<br />
<br />
Ξεχάστε τους λογαριασμούς<br />
Και της TV τους ‘’οδυρμούς’’…<br />
Η μιζέρια να σκοντάψει<br />
Και το γούρι σας ν’ αλλάξει!!<br />
<br />
Κι αυτή η νέα η Χρονιά<br />
Είθε να φέρει ξαστεριά,<br />
Στο νου και στις ψυχές μας,<br />
Μπας κι αλλάξουν κι οι ζωές μας!<br />
===========================<br />
<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ ΠΚΑΠΟΤΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ....tag:spartinos.ning.com,2009-12-22:2305295:BlogPost:208002009-12-22T15:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Κάποια παλιά Χριστούγεννα η θύμηση μου φέρνει,<br />
Τότε που τα προσμέναμε με απέραντη χαρά!<br />
΄Ολη η φαμίλια ήτανε στο σπίτι μαζεμένη,<br />
Το δέντρο να στολίσουνε μεγάλοι και παιδιά!<br />
Πάντα μια φάτνη φτωχική στη βάση φωτισμένη,<br />
Με δέος και κατάνυξη η ελπίδα ποτισμένη!<br />
<br />
Τώρα το καταχείμωνο φωλιάζει στις ψυχές,<br />
Κι αν έρχονται Χριστούγεννα, οι μνήμες αμυδρές!<br />
<br />
Γίνανε πια ένα ρεβεγιόν, ξενύχτι, φαγοπότι,<br />
Η φάτνη αποσύρεται κι αυτή σιγά-σιγά,<br />
Ούτε αγγελάκια φωτεινά στους δρόμουςστην Ευρώπη,<br />
Και οι ευχές…
Κάποια παλιά Χριστούγεννα η θύμηση μου φέρνει,<br />
Τότε που τα προσμέναμε με απέραντη χαρά!<br />
΄Ολη η φαμίλια ήτανε στο σπίτι μαζεμένη,<br />
Το δέντρο να στολίσουνε μεγάλοι και παιδιά!<br />
Πάντα μια φάτνη φτωχική στη βάση φωτισμένη,<br />
Με δέος και κατάνυξη η ελπίδα ποτισμένη!<br />
<br />
Τώρα το καταχείμωνο φωλιάζει στις ψυχές,<br />
Κι αν έρχονται Χριστούγεννα, οι μνήμες αμυδρές!<br />
<br />
Γίνανε πια ένα ρεβεγιόν, ξενύχτι, φαγοπότι,<br />
Η φάτνη αποσύρεται κι αυτή σιγά-σιγά,<br />
Ούτε αγγελάκια φωτεινά στους δρόμουςστην Ευρώπη,<br />
Και οι ευχές Χριστούγεννα δεν γράφουν τώρα πια!<br />
΄Ετσι απλά και μαγικά μας πήρανε τα πάντα,<br />
Κι ακόμα το επιτρέπουμε γενιά μου των σαράντα!...<br />
<br />
Τώρα το καταχείμωνο φωλιάζει στις ψυχές,<br />
Κι αν έρχονται Χριστούγεννα, οι μνήμες αμυδρές!<br />
<br />
<br />
΄Ετσι απλά διαβρώθηκαν τα έθιμα, τα ήθη,<br />
Έτσι απλά και σταθερά χαθήκαμε κι εμείς,<br />
Πολιτισμό το βάφτισαν αυτό το παραμύθι,<br />
Που οδηγεί στο πουθενά μιας άρρωστης ζωής!<br />
΄Ένα απ’ όλα τα ‘’απλά’’ κι αυτή μου η ιστορία,<br />
Και δε σου θίγω προς Θεού την όποια σου θρησκεία!<br />
<br />
Τώρα το καταχείμωνο φωλιάζει στις ψυχές,<br />
Κι αν έρχονται Χριστούγεννα, οι μνήμες αμυδρές!<br />
<br />
<br />
Είναι ένα δείγμα για να δεις πόσα έχουμε δεχθεί,<br />
Πόσα σ’ αυτή τη διαδρομή έχουμε πια ξεχάσει,<br />
Και η αφύπνιση που λες, δε γίνεται με οργή,<br />
Πρέπει ο καθένας μας να βρει ποιο δρόμο έχει χάσει!<br />
Και να κινήσει απ’ την αρχή με σθένος και με τόλμη,<br />
Να ξαναβρεί τις μνήμες του, να’ χει δική του γνώμη!!<br />
======================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br />
<br />
ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!<br />
ΥΓΕΙΑ-ΑΓΑΠΗ-ΧΑΡΑ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ-ΕΠΙΤΥΧΙΑ!!!!ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ...tag:spartinos.ning.com,2009-12-17:2305295:BlogPost:227282009-12-17T11:30:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Κάθε που έρχονται γιορτές,<br />
Γυρίζω πίσω εκεί στο χθες<br />
Μες τον καθρέφτη του μυαλού μου ν’ αντικρίσω<br />
Όμορφες κι άσχημες στιγμές,<br />
Αγαπημένες μου μορφές<br />
Που δεν υπάρχουν τώρα πια να τους μιλήσω!<br />
<br />
Στην περιπλάνηση αυτή<br />
Με δίχως πάθος κι ενοχή,<br />
Όλα τα χρόνια μου ξανάρχονται ένα – ένα !<br />
Κι όταν τελειώσει η αναδρομή,<br />
Το χέρι απλώνω στη ζωή<br />
Για να μου φέρει όσα άλλα έχει κρυμμένα !<br />
================================<br />
<br />
΄Αραγε πρόκειται για την αποκαλούμενη ως ‘’κατάθλιψη’’ των εορτών, ή μήπως για φόρο τιμής…
Κάθε που έρχονται γιορτές,<br />
Γυρίζω πίσω εκεί στο χθες<br />
Μες τον καθρέφτη του μυαλού μου ν’ αντικρίσω<br />
Όμορφες κι άσχημες στιγμές,<br />
Αγαπημένες μου μορφές<br />
Που δεν υπάρχουν τώρα πια να τους μιλήσω!<br />
<br />
Στην περιπλάνηση αυτή<br />
Με δίχως πάθος κι ενοχή,<br />
Όλα τα χρόνια μου ξανάρχονται ένα – ένα !<br />
Κι όταν τελειώσει η αναδρομή,<br />
Το χέρι απλώνω στη ζωή<br />
Για να μου φέρει όσα άλλα έχει κρυμμένα !<br />
================================<br />
<br />
΄Αραγε πρόκειται για την αποκαλούμενη ως ‘’κατάθλιψη’’ των εορτών, ή μήπως για φόρο τιμής στα χρόνια που πέρασαν και μαζί με αυτά πέρασαν και στιγμές, γεγονότα, άνθρωποι που τώρα πια δεν υπάρχουν;<br />
΄Αλλωστε ό,τι περνάει από τη ζωή, τη ζωή μας είναι μοναδικό, από το πιο απλό ως το πιο μεγάλο και σύνθετο. Αρκεί να μπορούμε να διακρίνουμε, να αναγνωρίσουμε τη μοναδικότητά του!<br />
‘ Οχι δεν πρόκειται για ‘’κατάθλιψη’’! Είναι όλα ξεκάθαρα και στην ψυχή και στο μυαλό. Πρόκειται για μία αναγκαία αναδρομή / αναπόληση του χθες, γιατί μέσα απ΄’ αυτό, υπάρχει κανείς στο παρόν και εξελίσσεται ανάλογα με το πως διαχειρίστηκε και αποδέχθηκε τα μαθήματα του χθες.<br />
Βλέποντας τα σαν μια ταινία, έστω μια φορά το χρόνο, με αγάπη και αποδοχή, όλο και διαγράφει αρχεία, όλο και αφήνει χώρο για το παρακάτω. Και το παρακάτω θα μπει στα κουτιά που του έχουμε ανοίξει!! Και τα κουτιά δεν ανοίγουν αν δεν το θελήσει ο καθένας μόνος του παρέα με τον εσώτερο εαυτό του! Είναι μία αναγκαία ‘’κάθαρση’’ απ’ ό,τι αρνητικό μας βαραίνει και ένα γλυκό χάδι από ό,τι όμορφο ζήσαμε.<br />
Και μετά την αναδρομή ξαναγυρνάς στο τώρα κι ευχαριστείς τη ζωή για όλα όσα έζησες και γι’ αυτά που θα σου φέρει να ζήσεις.<br />
Εκείνη θα στα φέρει, τώρα το πως θα τα ζήσεις κι αν τα ζήσεις, αυτό είναι πάλι θέμα δικό σου. Τι έκανες στο χθες; Τι έζησες και πως το έζησες; Εσύ μόνο ξέρεις…αν ξέρεις! Κι από σένα εξαρτάται πώς θα διαχειριστείς το παρακάτω.<br />
΄Οσο ο κύκλος γυρίζει υπάρχει πάντα παρακάτω! Αφού είσαι τυχερός και ζεις άρπαξέ το και ζήσε το. ΄Ανοιξε τα παράθυρα στο φως, την πόρτα της καρδιάς στο διπλανό, χαμογέλα στην κάθε μέρα που έρχεται, στο χρόνο που έρχεται! Αποχαιρέτισε γλυκά αυτόν που φεύγει… ΄Ηταν ένας χρόνος από τη ζωή σου!<br />
Γιατί μετράμε συνήθως με τη ζυγαριά τα ευχαριστώ; Γιατί η πλάστιγγα συνήθως γέρνει από την αντίθετη πλευρά τους;<br />
Υπάρχουν τόσα που έχουμε για να πούμε ευχαριστώ στη ζωή. Κι όμως δεν τα βλέπουμε, λες κι έχουμε παρωπίδες!...<br />
Γιατί δύσκολα συγχωρούμε; Μας είναι πιο εύκολο το να μη θυμόμαστε; Κι όμως, η συγχώρεση Λυτρώνει!! Το να λέμε ‘’δε θέλω να θυμάμαι, προτιμώ να ξεχάσω’’, συντηρεί το κάρβουνο αναμμένο μέσα μας και μας καίει, άσχετα αν νομίζουμε πως ξεχάσαμε! Κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Η μνήμη μένει στο σκληρό δίσκο του μυαλού και της καρδιάς μας. Δεν είναι καλύτερα λοιπόν να μένει ανάλαφρη και με γλυκιά γεύση; Δεν είναι καλύτερα να μας χαϊδεύει από το να μας καίει;<br />
Η ζωή μας περνά… εμείς περνάμε… ενώ η ζωή μένει, είναι πάντα εδώ! Γιατί λοιπόν να κάνουμε τη ζωή μας μικρότερη με το να χάνουμε τόσες και τόσες παραστάσεις της, κολλημένοι σε φαντάσματα του παρελθόντος και του σήμερα ακόμη, που κι αυτό στο αύριο θα είναι χθες;<br />
Είναι Δώρο να Ζεις, είναι ΄Ολα Υπέροχα , όταν κοιτάς με τα μάτια της καρδιάς!!<br />
=============================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΠΟΙΟΣ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΤΑΧΑ;...tag:spartinos.ning.com,2009-11-22:2305295:BlogPost:1018052009-11-22T21:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Kαθώς πέφτει η νύχτα, το σκοτάδι απλώνει,<br />
μια ζεστή καληνύχτα, στη σιωπή μαραζώνει.<br />
Μοναξιά που πλανιέται στης ζωής το βιβλίο,<br />
κι η καρδιά να προσμένει στο λιμάνι ένα πλοίο!<br />
<br />
Κάποια ατέλειωτα βράδια, είναι πια παρελθόν,<br />
και του χθες τα σημάδια δε χωρούν στο παρόν!<br />
Η ζωή ξεπουλάει τη δική της πραμάτια…<br />
πρέπει πια να διαλέγεις με ορθάνοιχτα μάτια!<br />
<br />
Μες την πλέρια σιωπή σου, κατεβαίνει ένα δάκρυ,<br />
κάπου κλείνει η φωνή σου μα όμως βρίσκεις την άκρη!<br />
Οι χαρές προσπεράσανε σε παράλληλους δρόμους…<br />
μια…
Kαθώς πέφτει η νύχτα, το σκοτάδι απλώνει,<br />
μια ζεστή καληνύχτα, στη σιωπή μαραζώνει.<br />
Μοναξιά που πλανιέται στης ζωής το βιβλίο,<br />
κι η καρδιά να προσμένει στο λιμάνι ένα πλοίο!<br />
<br />
Κάποια ατέλειωτα βράδια, είναι πια παρελθόν,<br />
και του χθες τα σημάδια δε χωρούν στο παρόν!<br />
Η ζωή ξεπουλάει τη δική της πραμάτια…<br />
πρέπει πια να διαλέγεις με ορθάνοιχτα μάτια!<br />
<br />
Μες την πλέρια σιωπή σου, κατεβαίνει ένα δάκρυ,<br />
κάπου κλείνει η φωνή σου μα όμως βρίσκεις την άκρη!<br />
Οι χαρές προσπεράσανε σε παράλληλους δρόμους…<br />
μια γουλιά σε κεράσανε κι ένα χτύπο στους ώμους!<br />
<br />
Μα ποιος νοιάζεται τάχα για του άλλου τη ζήση…<br />
Η καρδιά σου το ξέρει, όμως πού και σε ποιον να μιλήσει;…<br />
==================================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΦΑΛΤΣΑ ΑΓΑΠΑΜΕ...tag:spartinos.ning.com,2009-11-20:2305295:BlogPost:1017802009-11-20T20:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Ψεύτρα ζωή, φάλτσο πρωϊ<br />
Τα βήματά μου γκαζωμένα.<br />
Σκόρπια ‘’γιατί’’, μαζί κι εσύ<br />
Με κυνηγάς απελπισμένα.<br />
<br />
Γλώσσα κεντρί, βουβό φιλί,<br />
Ξερό ψωμί παίρνω από σένα.<br />
Καρδιά σπαθί, ψάχνει να βρει<br />
Τα όνειρά της τα χαμένα!…<br />
<br />
Φωτιά η ψυχή, καυτό κορμί,<br />
Μα φάλτσο βγαίνει το τραγούδι.<br />
Μυαλό θολό, βλέμμα κενό<br />
Και πώς να ανθίσει ένα λουλούδι;<br />
<br />
Φάλτσα αγαπάμε, μα και πονάμε<br />
Άλλοτε φεύγουμε, ξεχνάμε…<br />
΄Η σε ένα φάλτσο χθες κολλάμε<br />
και τη ζωή μας…
Ψεύτρα ζωή, φάλτσο πρωϊ<br />
Τα βήματά μου γκαζωμένα.<br />
Σκόρπια ‘’γιατί’’, μαζί κι εσύ<br />
Με κυνηγάς απελπισμένα.<br />
<br />
Γλώσσα κεντρί, βουβό φιλί,<br />
Ξερό ψωμί παίρνω από σένα.<br />
Καρδιά σπαθί, ψάχνει να βρει<br />
Τα όνειρά της τα χαμένα!…<br />
<br />
Φωτιά η ψυχή, καυτό κορμί,<br />
Μα φάλτσο βγαίνει το τραγούδι.<br />
Μυαλό θολό, βλέμμα κενό<br />
Και πώς να ανθίσει ένα λουλούδι;<br />
<br />
Φάλτσα αγαπάμε, μα και πονάμε<br />
Άλλοτε φεύγουμε, ξεχνάμε…<br />
΄Η σε ένα φάλτσο χθες κολλάμε<br />
και τη ζωή μας προσπερνάμε!!<br />
==================================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br />
<br />
Μελοποιήθηκε , συνθέτης Τάσος Θ. - Ερμηνεία arpistre<br />
Το ακούτε εδώ!ΠΟΙΑ ΝΥΧΤΑ;tag:spartinos.ning.com,2009-11-18:2305295:BlogPost:1017782009-11-18T20:15:49.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Το σύννεφο σε πήρε και έγινες βροχή…<br />
κι απέμειναν οι στάλες, να σκίζουν τη σιωπή!<br />
Καράβι χτυπημένο στα βράχια η ψυχή…<br />
κι εγώ να επιμένω, σε μια καινούργια αρχή!<br />
<br />
Φευγάτα καλοκαίρια, χαμένη διαδρομή,<br />
σπαθιά γίναν τα χέρια, φαρμάκι το φιλί…<br />
του έρωτα νυχτέρια, εικόνα μακρινή…<br />
κι οι πεθυμιές νυστέρια που σφάζουν το κορμί!<br />
<br />
Μισάνοιχτη η γρίλια, στου νου μου το περβάζι…<br />
Σκορπίσανε τα θέλω μα…ούτε που με νοιάζει!<br />
Ποια νύχτα, ποιο φεγγάρι, απόψε σ’ αγκαλιάζει;<br />
Ποιο όνειρο αλήθεια στη σκέψη σου…
Το σύννεφο σε πήρε και έγινες βροχή…<br />
κι απέμειναν οι στάλες, να σκίζουν τη σιωπή!<br />
Καράβι χτυπημένο στα βράχια η ψυχή…<br />
κι εγώ να επιμένω, σε μια καινούργια αρχή!<br />
<br />
Φευγάτα καλοκαίρια, χαμένη διαδρομή,<br />
σπαθιά γίναν τα χέρια, φαρμάκι το φιλί…<br />
του έρωτα νυχτέρια, εικόνα μακρινή…<br />
κι οι πεθυμιές νυστέρια που σφάζουν το κορμί!<br />
<br />
Μισάνοιχτη η γρίλια, στου νου μου το περβάζι…<br />
Σκορπίσανε τα θέλω μα…ούτε που με νοιάζει!<br />
Ποια νύχτα, ποιο φεγγάρι, απόψε σ’ αγκαλιάζει;<br />
Ποιο όνειρο αλήθεια στη σκέψη σου φωλιάζει;<br />
<br />
Μεθύσανε τα πρέπει, το τώρα με κυκλώνει,<br />
Καιρός απ’ την καρδιά μου ν’ αρπάξω το τιμόνι!...<br />
========================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΩΔΗ ΣΕ ''ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΙΣΧΥΡΟΥΣ!...''tag:spartinos.ning.com,2009-09-07:2305295:BlogPost:147762009-09-07T07:30:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Ω εσεις ''σπουδαίοι'' που κυβερνάτε,<br />
είτε με θέση, είτε με χρήμα,<br />
χοντρό καλάμι καβαλάτε,<br />
κι εμείς σας παίζουμε τα πρίμα!<br />
<br />
Πατάτε πάνω στην ανάγκη,<br />
που έχει καθένας για να ζήσει,<br />
πιστέψατε πως είστε ''κάποιοι''<br />
μα...ποιός αδειάζει να σας φτύσει;...<br />
<br />
΄Αφρωνες, κάφροι και Φαρισαίοι,<br />
άξεστοι, άνανδροι και σαδιστές,<br />
μπορεί οι φτωχοί να έχουν χρέη,<br />
μα σεις χρωστάτε σε ψυχές!<br />
<br />
Ω των ψυχών βασανιστές,<br />
και της ανάγκης μας ληστές!<br />
Ω γόνοι υπέρτατης βλακείας<br />
μονοφαγάδες υλιστές,<br />
σαθρού ειδώλου…
Ω εσεις ''σπουδαίοι'' που κυβερνάτε,<br />
είτε με θέση, είτε με χρήμα,<br />
χοντρό καλάμι καβαλάτε,<br />
κι εμείς σας παίζουμε τα πρίμα!<br />
<br />
Πατάτε πάνω στην ανάγκη,<br />
που έχει καθένας για να ζήσει,<br />
πιστέψατε πως είστε ''κάποιοι''<br />
μα...ποιός αδειάζει να σας φτύσει;...<br />
<br />
΄Αφρωνες, κάφροι και Φαρισαίοι,<br />
άξεστοι, άνανδροι και σαδιστές,<br />
μπορεί οι φτωχοί να έχουν χρέη,<br />
μα σεις χρωστάτε σε ψυχές!<br />
<br />
Ω των ψυχών βασανιστές,<br />
και της ανάγκης μας ληστές!<br />
Ω γόνοι υπέρτατης βλακείας<br />
μονοφαγάδες υλιστές,<br />
σαθρού ειδώλου εραστές!!<br />
<br />
===============================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.<br />
<br />
(ΑΛΗΘΕΙΑ...ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ, Η ΤΟΥΣ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ ΠΟΙΗΤΙΚΩ ΔΙΚΑΙΩ;...)ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!...tag:spartinos.ning.com,2009-07-28:2305295:BlogPost:855822009-07-28T08:16:45.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Τις μέρες μας τις έντυσες με ψέμα,<br />
οι νύχτες ξεψυχούσαν στη σιωπή,<br />
τα όνειρά μας βούτηξαν στο αίμα,<br />
π’ ακόμα σιγοστάζει απ’ την πληγή!<br />
<br />
Στενεύει η αντοχή και η αγάπη…<br />
μοιάζει κακόγουστο αστείο και πικρό,<br />
κι η φλόγα τρεμοσβήνει από γινάτι…<br />
και μια ελπίδα ξεφτισμένη πια φορώ!<br />
<br />
Οι νύχτες δε μας βρήκανε παρέα,<br />
οι μέρες μας κυλούσαν χωριστά,<br />
η σχέση ισοπεδώθηκε μοιραία,<br />
μα εσύ τα ίδια λόγια τα γνωστά!<br />
<br />
<br />
Και όλο με κοιτάς με απορία,<br />
Λες κι είσαι από άλλη…
Τις μέρες μας τις έντυσες με ψέμα,<br />
οι νύχτες ξεψυχούσαν στη σιωπή,<br />
τα όνειρά μας βούτηξαν στο αίμα,<br />
π’ ακόμα σιγοστάζει απ’ την πληγή!<br />
<br />
Στενεύει η αντοχή και η αγάπη…<br />
μοιάζει κακόγουστο αστείο και πικρό,<br />
κι η φλόγα τρεμοσβήνει από γινάτι…<br />
και μια ελπίδα ξεφτισμένη πια φορώ!<br />
<br />
Οι νύχτες δε μας βρήκανε παρέα,<br />
οι μέρες μας κυλούσαν χωριστά,<br />
η σχέση ισοπεδώθηκε μοιραία,<br />
μα εσύ τα ίδια λόγια τα γνωστά!<br />
<br />
<br />
Και όλο με κοιτάς με απορία,<br />
Λες κι είσαι από άλλη ιστορία!...<br />
==========================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.EIΣΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...tag:spartinos.ning.com,2009-07-12:2305295:BlogPost:63182009-07-12T10:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
<b>Είσαι πάνω απ' τις αισθήσεις,<br />
τις Αρχές, τις πεποιθήσεις,<br />
είσαι η Ζωή!<br />
Στη ματιά σου μέσα σβήνω,<br />
στο άγγιγμά σου όλα τα δίνω,<br />
δε ρωτώ γιατί...<br />
η καρδιά όταν μιλάει,<br />
σταματά η λογική.<br />
<br />
Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή,<br />
είσαι του Είναι μου η μόνη Αποδοχή!<br />
<br />
Είσαι η μοίρα, το γραμμένο,<br />
της ζωής μου πεπρωμένο,<br />
είσαι η Στιγμή.<br />
Παραδίνομαι σου λέω<br />
και το χθες όλο το καίω<br />
για ένα σου φιλί.<br />
Στην αγάπη δε χωράει,<br />
προσδοκία, αναβολή.<br />
<br />
Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή<br />
είσαι του Είναι μου η μόνη…</b>
<b>Είσαι πάνω απ' τις αισθήσεις,<br />
τις Αρχές, τις πεποιθήσεις,<br />
είσαι η Ζωή!<br />
Στη ματιά σου μέσα σβήνω,<br />
στο άγγιγμά σου όλα τα δίνω,<br />
δε ρωτώ γιατί...<br />
η καρδιά όταν μιλάει,<br />
σταματά η λογική.<br />
<br />
Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή,<br />
είσαι του Είναι μου η μόνη Αποδοχή!<br />
<br />
Είσαι η μοίρα, το γραμμένο,<br />
της ζωής μου πεπρωμένο,<br />
είσαι η Στιγμή.<br />
Παραδίνομαι σου λέω<br />
και το χθες όλο το καίω<br />
για ένα σου φιλί.<br />
Στην αγάπη δε χωράει,<br />
προσδοκία, αναβολή.<br />
<br />
Είσαι το τέλος κι η μεγάλη μου Αρχή<br />
είσαι του Είναι μου η μόνη Αποδοχή.<br />
<br />
=================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.</b>Συνθέτης Κώστας Νικολόπουλος (ζεϊμπέκικο)<br />
(Από την συλλογή ''Fremiti'')ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΖΗΣΩ!!tag:spartinos.ning.com,2009-07-09:2305295:BlogPost:836742009-07-09T07:30:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Μες τη ζωή μου έχει πέσει κεραυνός!<br />
΄Ηρθε η αγάπη και μου άλλαξε πορεία.<br />
Μέρα και νύχτα στο κορμί μου ένας σεισμός<br />
και το μυαλό μου το τρελαίνει η αγωνία.<br />
Μες τη καρδιά μου μία νέα ταραχή,<br />
μία ανείπωτη χαρά και ανησυχία...<br />
είσαι στ' αλήθεια της ζωής μου κάποια αρχή;<br />
ή μήπως είσαι, άλλη μία παρωδία;<br />
<br />
Μες το μυαλό μου βιβλική καταστροφή,<br />
με κατακλύζουν και με πνίγουν χίλιες σκέψεις.<br />
΄Ομως το θέλω, το μπορώ και είμαι εκεί...<br />
στην ξαστεριά που λαχταρώ για να με τρέξεις!<br />
Μέσα στο πλέριο της αγάπης…
Μες τη ζωή μου έχει πέσει κεραυνός!<br />
΄Ηρθε η αγάπη και μου άλλαξε πορεία.<br />
Μέρα και νύχτα στο κορμί μου ένας σεισμός<br />
και το μυαλό μου το τρελαίνει η αγωνία.<br />
Μες τη καρδιά μου μία νέα ταραχή,<br />
μία ανείπωτη χαρά και ανησυχία...<br />
είσαι στ' αλήθεια της ζωής μου κάποια αρχή;<br />
ή μήπως είσαι, άλλη μία παρωδία;<br />
<br />
Μες το μυαλό μου βιβλική καταστροφή,<br />
με κατακλύζουν και με πνίγουν χίλιες σκέψεις.<br />
΄Ομως το θέλω, το μπορώ και είμαι εκεί...<br />
στην ξαστεριά που λαχταρώ για να με τρέξεις!<br />
Μέσα στο πλέριο της αγάπης σου το φως,<br />
τα πάντα μοιάζουν μαγικά, ονειρεμένα.<br />
Δε μ' ενδιαφέρει πια το πόσο, ή το πώς,<br />
θέλω να ζήσω μια φορά κι εγώ, για Μένα!<br />
<br />
Και θα σε ζήσω και ας σβήσω κι ας χαθώ,<br />
και θα το παίξω το παιχνίδι αυτό της μοίρας.<br />
Κι αν θάχει τέλος κοντινό ή μακρινό,<br />
θάσαι η πηγή σε μια ζωή με γεύση αλμύρας!!<br />
========================================<br />
<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.XIΛΙΑ ΧΡΩΜΑΤΑ!...tag:spartinos.ning.com,2009-05-18:2305295:BlogPost:14232009-05-18T04:37:05.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Γράψε,<br />
Με χίλια χρώματα τη λέξη σ’ αγαπώ<br />
Ταξίδεψε με στο δικό σου ουρανό,<br />
Και μη φοβάσαι κεραυνούς και καταιγίδες.<br />
<br />
Ρίξε,<br />
Όσα σε πλήγωσαν στης λήθης το πιοτό,<br />
Αγκάλιασε με είμαι εδώ και σ’ αγαπώ,<br />
Μαζί θα σβήσουμε του πόνου τις κοιλίδες.<br />
<br />
Πάρε,<br />
Τα δώρα του έρωτα που φέρνει η στιγμή,<br />
Κι αυτή η φλόγα που σου καίει το κορμί<br />
Να δεις πως χάνονται απ’ τα μάτια οι ρυτίδες!<br />
<br />
Κι έλα,<br />
Μαζί να ζήσουμε ζωή απ’ την αρχή,<br />
Γεμάτη αλήθεια δίχως πόνο και γιατί,<br />
Μαζί να ψάξουμε χαμένες…
Γράψε,<br />
Με χίλια χρώματα τη λέξη σ’ αγαπώ<br />
Ταξίδεψε με στο δικό σου ουρανό,<br />
Και μη φοβάσαι κεραυνούς και καταιγίδες.<br />
<br />
Ρίξε,<br />
Όσα σε πλήγωσαν στης λήθης το πιοτό,<br />
Αγκάλιασε με είμαι εδώ και σ’ αγαπώ,<br />
Μαζί θα σβήσουμε του πόνου τις κοιλίδες.<br />
<br />
Πάρε,<br />
Τα δώρα του έρωτα που φέρνει η στιγμή,<br />
Κι αυτή η φλόγα που σου καίει το κορμί<br />
Να δεις πως χάνονται απ’ τα μάτια οι ρυτίδες!<br />
<br />
Κι έλα,<br />
Μαζί να ζήσουμε ζωή απ’ την αρχή,<br />
Γεμάτη αλήθεια δίχως πόνο και γιατί,<br />
Μαζί να ψάξουμε χαμένες Ατλαντίδες!<br />
=====================================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝ ΟΙ ΣΤΕΝΑΓΜΟΙ!...tag:spartinos.ning.com,2009-05-04:2305295:BlogPost:714742009-05-04T08:21:09.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Αντιλαλούν οι στεναγμοί,<br />
<br />
Στης μέρας σου το γέρμα,<br />
<br />
Μοιρολογάς το κάθε τι<br />
<br />
Και σ' όλα βάζεις τέρμα!<br />
<br />
<br />
<br />
Αργοπεθαίνει η καρδιά,<br />
<br />
Την έχεις φυλακίσει,<br />
<br />
Γύρω σου άρνησης βιολιά<br />
<br />
Έχεις εγκαταστήσει!<br />
<br />
<br />
<br />
Αλαφροϊσκιωτες στιγμές<br />
<br />
Στο κάθε σου το βήμα,<br />
<br />
Με ενοχές και εμμονές,<br />
<br />
Δέρνεσαι σαν το κύμα!!<br />
<br />
<br />
<br />
Και πώς να έρθει μια χαρά,<br />
<br />
Αφού χαρά δεν βλέπεις.<br />
<br />
Και του μυαλού σου τα στενά,<br />
<br />
Έχουνε πάντα συννεφιά,<br />
<br />
Τον ήλιο παραβλέπεις!<br />
<br />
=========================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.
Αντιλαλούν οι στεναγμοί,<br />
<br />
Στης μέρας σου το γέρμα,<br />
<br />
Μοιρολογάς το κάθε τι<br />
<br />
Και σ' όλα βάζεις τέρμα!<br />
<br />
<br />
<br />
Αργοπεθαίνει η καρδιά,<br />
<br />
Την έχεις φυλακίσει,<br />
<br />
Γύρω σου άρνησης βιολιά<br />
<br />
Έχεις εγκαταστήσει!<br />
<br />
<br />
<br />
Αλαφροϊσκιωτες στιγμές<br />
<br />
Στο κάθε σου το βήμα,<br />
<br />
Με ενοχές και εμμονές,<br />
<br />
Δέρνεσαι σαν το κύμα!!<br />
<br />
<br />
<br />
Και πώς να έρθει μια χαρά,<br />
<br />
Αφού χαρά δεν βλέπεις.<br />
<br />
Και του μυαλού σου τα στενά,<br />
<br />
Έχουνε πάντα συννεφιά,<br />
<br />
Τον ήλιο παραβλέπεις!<br />
<br />
=========================<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.ΙΣΩΣ...tag:spartinos.ning.com,2009-04-26:2305295:BlogPost:45042009-04-26T19:00:00.000ZΝίκη-Αννα Π.http://spartinos.ning.com/profile/NIKIANNAP
Με τον πόνο παίζω ζάρια , κι είναι η σκέψη μου θολή,<br />
Μια αγκαλιά που μένει άδεια, κι έχει τόσα για να πει.<br />
Της αγάπης παραγάδια , τα παρέσυρε η βροχή<br />
Και του έρωτα τα χάδια, σαν εικόνα μακρινή!<br />
<br />
΄ Ισως φταίνε τα σημάδια που μου άφησε η ζωή,<br />
Κι είναι βλέπεις κάποια βράδια, που με πνίγει η σιωπή!<br />
Αυγουστιάτικα φεγγάρια μου τα έκρυψες κι εσύ…<br />
Κι αρμενίζω στα σκοτάδια…μ ’αποφεύγει κι η Στιγμή!<br />
<br />
Με τα ‘’πρέπει’’ μου θυμώνω και ζητάω διαφυγή,<br />
Μα στα ‘’θέλω’’ μου πεισμώνω, ξεκινάω απ’ την αρχή,<br />
Την…
Με τον πόνο παίζω ζάρια , κι είναι η σκέψη μου θολή,<br />
Μια αγκαλιά που μένει άδεια, κι έχει τόσα για να πει.<br />
Της αγάπης παραγάδια , τα παρέσυρε η βροχή<br />
Και του έρωτα τα χάδια, σαν εικόνα μακρινή!<br />
<br />
΄ Ισως φταίνε τα σημάδια που μου άφησε η ζωή,<br />
Κι είναι βλέπεις κάποια βράδια, που με πνίγει η σιωπή!<br />
Αυγουστιάτικα φεγγάρια μου τα έκρυψες κι εσύ…<br />
Κι αρμενίζω στα σκοτάδια…μ ’αποφεύγει κι η Στιγμή!<br />
<br />
Με τα ‘’πρέπει’’ μου θυμώνω και ζητάω διαφυγή,<br />
Μα στα ‘’θέλω’’ μου πεισμώνω, ξεκινάω απ’ την αρχή,<br />
Την καρδιά μου ξεγυμνώνω κι είναι η μόνη δυνατή…<br />
Συμβιβάζομαι στο χρόνο κι αγκαλιάζω τη ζωή!<br />
<br />
΄Ισως φταίνε τα σημάδια που μου άφησε η ζωή…<br />
Κι είναι βλέπεις κάποια βράδια, που με πνίγει η σιωπή.<br />
Αυγουστιάτικα φεγγάρια μου τα κράτησες εσύ,<br />
Κι αρμενίζω στα σκοτάδια με τη σκέψη σου μαζί!<br />
==============================================<br />
<br />
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π.