Καταχωρίσεις του/της ΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥ - Ποιητική γωνιά2024-03-29T06:03:48ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOYhttp://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526882311?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1http://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=1u11xgevdriiv&xn_auth=noΗ ζωή, ζώο λαβωμένο από τις σφαλιάρες της άμμου.
Οι πληγές δεν επουλώνονται με τα βέλη του πολέμου.
Ξεσκίζεται η σάρκα από την επανάληψη του μοτίβου.
Το σώμα λυγίζει μα η ψυχή έχει ήδη τελείωσει.tag:spartinos.ning.com,2019-08-12:2305295:BlogPost:5865832019-08-12T10:28:22.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p></p>
<p>Η ζωή, ζώο λαβωμένο από τις σφαλιάρες της άμμου.</p>
<p>Οι πληγές δεν επουλώνονται με τα βέλη του πολέμου.</p>
<p>Ξεσκίζεται η σάρκα από την επανάληψη του μοτίβου.</p>
<p>Το σώμα λυγίζει μα η ψυχή έχει ήδη τελείωσει.</p>
<p></p>
<p>Η ζωή, ζώο λαβωμένο από τις σφαλιάρες της άμμου.</p>
<p>Οι πληγές δεν επουλώνονται με τα βέλη του πολέμου.</p>
<p>Ξεσκίζεται η σάρκα από την επανάληψη του μοτίβου.</p>
<p>Το σώμα λυγίζει μα η ψυχή έχει ήδη τελείωσει.</p>Είμαστε λέει χρυσα ηλιοτρόπια μέσα μας. Λουλούδια στο βάζο που αναζητούμε τον ήλιο.
Ο ήλιος ζεσταίνει τα σπλάχνα μας.
Διαστελλει το είναι
Ξεχείλισε πια δε χωράει στο βάζο.
Είμαστε όλοι όμορφοι.
Τα …tag:spartinos.ning.com,2017-10-04:2305295:BlogPost:5402282017-10-04T10:27:15.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
Είμαστε λέει χρυσα ηλιοτρόπια μέσα μας. Λουλούδια στο βάζο που αναζητούμε τον ήλιο.<br />
<br />
Ο ήλιος ζεσταίνει τα σπλάχνα μας.<br />
Διαστελλει το είναι<br />
Ξεχείλισε πια δε χωράει στο βάζο.<br />
<br />
Είμαστε όλοι όμορφοι.<br />
Τα ηλιοτροπια άνθισαν.<br />
Χαμογελάνε στον ήλιο.<br />
<br />
Τα πέταλα λυγίζουν,χαϊδεύουν τον ήλιο. Το βάζο σπάει.Τα ηλιοτροπια έσβησαν.Φιληθηκαν με τον ηκιο
Είμαστε λέει χρυσα ηλιοτρόπια μέσα μας. Λουλούδια στο βάζο που αναζητούμε τον ήλιο.<br />
<br />
Ο ήλιος ζεσταίνει τα σπλάχνα μας.<br />
Διαστελλει το είναι<br />
Ξεχείλισε πια δε χωράει στο βάζο.<br />
<br />
Είμαστε όλοι όμορφοι.<br />
Τα ηλιοτροπια άνθισαν.<br />
Χαμογελάνε στον ήλιο.<br />
<br />
Τα πέταλα λυγίζουν,χαϊδεύουν τον ήλιο. Το βάζο σπάει.Τα ηλιοτροπια έσβησαν.Φιληθηκαν με τον ηκιοΧώμαtag:spartinos.ning.com,2017-08-14:2305295:BlogPost:5347432017-08-14T07:23:56.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p></p>
<p>Το ανικανοποίητο των πάντων,</p>
<p>απομεινάρι της οργής των νιάτων...</p>
<p>Η επανάληψη που αλλοιώνει</p>
<p>και η στιγμή που δεν παλιώνει...</p>
<p></p>
<p>Κομματιάζουν την ψυχή μου,</p>
<p>διαβρώνουν το κορμί μου.</p>
<p>Χώμα γίνεται το πνεύμα</p>
<p>και σκορπίζεται με μένα.</p>
<p></p>
<p></p>
<p>Το ανικανοποίητο των πάντων,</p>
<p>απομεινάρι της οργής των νιάτων...</p>
<p>Η επανάληψη που αλλοιώνει</p>
<p>και η στιγμή που δεν παλιώνει...</p>
<p></p>
<p>Κομματιάζουν την ψυχή μου,</p>
<p>διαβρώνουν το κορμί μου.</p>
<p>Χώμα γίνεται το πνεύμα</p>
<p>και σκορπίζεται με μένα.</p>
<p></p>ΑΝΤΑtag:spartinos.ning.com,2017-07-28:2305295:BlogPost:5343292017-07-28T10:18:50.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p></p>
<p>ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΣ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ)</p>
<p></p>
<p>Πάτησα τα άντα</p>
<p>και γκρεμίστηκαν τα πάντα.</p>
<p>Θέλω πράγματα να ζήσω </p>
<p>μα νομίζω θα αργήσω.</p>
<p></p>
<p>Έφυγε η πρώτη νιότη</p>
<p>εγεράσαμε πατριώτη.</p>
<p>Πάνε και τα γκομενάκια</p>
<p>έχουνε πλέον παιδάκια.</p>
<p></p>
<p>Πάει πια κι η τρέλα</p>
<p>που κυλούσε μες στο αίμα.</p>
<p>Μία σπαρίλα με έχει…</p>
<p></p>
<p>ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΡΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΣ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ (ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΥΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ)</p>
<p></p>
<p>Πάτησα τα άντα</p>
<p>και γκρεμίστηκαν τα πάντα.</p>
<p>Θέλω πράγματα να ζήσω </p>
<p>μα νομίζω θα αργήσω.</p>
<p></p>
<p>Έφυγε η πρώτη νιότη</p>
<p>εγεράσαμε πατριώτη.</p>
<p>Πάνε και τα γκομενάκια</p>
<p>έχουνε πλέον παιδάκια.</p>
<p></p>
<p>Πάει πια κι η τρέλα</p>
<p>που κυλούσε μες στο αίμα.</p>
<p>Μία σπαρίλα με έχει πιάσει</p>
<p>και η ρυτίδα θα ξεσπάσει. </p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>Ο έρωτας και ο πόνος αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της έμπνευσης....tag:spartinos.ning.com,2017-05-25:2305295:BlogPost:5296472017-05-25T20:55:16.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Ο έρωτας και ο πόνος αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της έμπνευσης....</p>
<p>Ο έρωτας και ο πόνος αποτελούν τις κινητήριες δυνάμεις της έμπνευσης....</p>Η σάρκα φθείρει το μυαλό συντηρεί............tag:spartinos.ning.com,2017-05-20:2305295:BlogPost:5290012017-05-20T16:52:55.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Η σάρκα φθείρει το μυαλό συντηρεί............</p>
<p>Η σάρκα φθείρει το μυαλό συντηρεί............</p>Δε μου αρέσουν οι έρωτες πυροτεχνήματα αλλά οι έρωτες που σε καίνε σαν τον ήλιο....tag:spartinos.ning.com,2017-05-11:2305295:BlogPost:5282452017-05-11T11:06:19.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Δε μου αρέσουν οι έρωτες πυροτεχνήματα αλλά οι έρωτες που σε καίνε σαν τον ήλιο....</p>
<p>Δε μου αρέσουν οι έρωτες πυροτεχνήματα αλλά οι έρωτες που σε καίνε σαν τον ήλιο....</p>ΒΑΡΙΕΜΑΙtag:spartinos.ning.com,2017-04-08:2305295:BlogPost:5265652017-04-08T10:27:37.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Βαριέμαι τις ερωτήσεις τύπου τι κάνεις..</p>
<p>Αν δουλεύεις και πόσα βγάζεις</p>
<p>Βαριέμαι να λέω που θα πάω το Πάσχα</p>
<p>Αν πάω ταξίδι ή μείνω μπουκάλα</p>
<p>Βαριέμαι να λέω τι έκανα χθες..</p>
<p>Αν βγήκα αν τα ήπια και άλλα για πες..</p>
<p>Βαριέμαι να ακούω ίωση θα 'ναι</p>
<p>κάπως είναι ο καιρός καταιγίδα φοβάμαι</p>
<p>Βαριέμαι να ακούω μνημόνιο και πάλι</p>
<p>τι έγινε στο survivor θα υπάρξει και πάλη;</p>
<p>Βαριέμαι τις ίδιες ατάκες, φωνές</p>
<p>πρωτοτυπία καμία νυσσάφι με…</p>
<p>Βαριέμαι τις ερωτήσεις τύπου τι κάνεις..</p>
<p>Αν δουλεύεις και πόσα βγάζεις</p>
<p>Βαριέμαι να λέω που θα πάω το Πάσχα</p>
<p>Αν πάω ταξίδι ή μείνω μπουκάλα</p>
<p>Βαριέμαι να λέω τι έκανα χθες..</p>
<p>Αν βγήκα αν τα ήπια και άλλα για πες..</p>
<p>Βαριέμαι να ακούω ίωση θα 'ναι</p>
<p>κάπως είναι ο καιρός καταιγίδα φοβάμαι</p>
<p>Βαριέμαι να ακούω μνημόνιο και πάλι</p>
<p>τι έγινε στο survivor θα υπάρξει και πάλη;</p>
<p>Βαριέμαι τις ίδιες ατάκες, φωνές</p>
<p>πρωτοτυπία καμία νυσσάφι με αυτές</p>
<p>Αλλάξτε τροπάρι σφίγγει ο κλοιός</p>
<p>βάλτε χρώμα στη ζωή σας να αρχίσει ο χορός</p>
<p></p>ΑΝΑΜΝΗΣΗtag:spartinos.ning.com,2017-04-03:2305295:BlogPost:5261502017-04-03T13:22:08.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p><strong>Μ' αρέσει που σε σκέφτομαι. Μ' αρέσει που το προκαλώ. Μ'αρέσει να σε νοσταλγώ. Μ'αρέσει να ωραιοποιώ τις αναμνήσεις σου. Μ'αρέσει να σε φτιάχνω όπως θέλω. Μ'αρέσει να κρατάω τα καλά και να τα κάνω καλύτερα. Μ'αρέσει που η μυρωδιά της άνοιξης σου ανήκει. Μου αρέσει που η σκέψη σου δεν τελειώνει. Γουστάρω να σε φαντασιώνομαι. Για το λίγο που μου έδωσες και το έκανα μεγάλο. Για το είδωλο που λάτρεψα κι ας ήταν κάτι άλλο. Για τον πόνο που μου έδωσες και με έκανες ζωντανή. Για την πνοή…</strong></p>
<p><strong>Μ' αρέσει που σε σκέφτομαι. Μ' αρέσει που το προκαλώ. Μ'αρέσει να σε νοσταλγώ. Μ'αρέσει να ωραιοποιώ τις αναμνήσεις σου. Μ'αρέσει να σε φτιάχνω όπως θέλω. Μ'αρέσει να κρατάω τα καλά και να τα κάνω καλύτερα. Μ'αρέσει που η μυρωδιά της άνοιξης σου ανήκει. Μου αρέσει που η σκέψη σου δεν τελειώνει. Γουστάρω να σε φαντασιώνομαι. Για το λίγο που μου έδωσες και το έκανα μεγάλο. Για το είδωλο που λάτρεψα κι ας ήταν κάτι άλλο. Για τον πόνο που μου έδωσες και με έκανες ζωντανή. Για την πνοή που μου έδωσες κι ας ήταν τεχνητή. Για το ρίγος που ένοιωσα και ήταν ονειρικό. Για το παραμύθι που έζησα κι ας ήτανε βουβό. Για όλα αυτά που έγινα με αφορμή εσένα κι ήτανε τα αίτια στα σπλάχνα μου κρυμμένα.</strong></p>Άνοιξηtag:spartinos.ning.com,2016-03-11:2305295:BlogPost:4964572016-03-11T21:28:19.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Ένα μεσημέρι Κυριακής...</p>
<p>μου ήρθε η μυρωδιά σου..</p>
<p>όχι όχι η δικιά σου...</p>
<p>αυτή που εγώ είχα ταυτίσει μαζί σου..</p>
<p>εκείνη την Άνοιξη που άνθισα μαζί σου..</p>
<p></p>
<p>Και ήταν τόσο έντονη αυτή η θύμησή σου..</p>
<p>που δεν άντεξα ήθελα τη φωνή σου..</p>
<p>ζεστή γεμάτη έκπληξη και με ντροπή συνάμα</p>
<p>μου απάντησε και έγινε ο κόσμος μου αντάρα...</p>
<p>Ένα μεσημέρι Κυριακής...</p>
<p>μου ήρθε η μυρωδιά σου..</p>
<p>όχι όχι η δικιά σου...</p>
<p>αυτή που εγώ είχα ταυτίσει μαζί σου..</p>
<p>εκείνη την Άνοιξη που άνθισα μαζί σου..</p>
<p></p>
<p>Και ήταν τόσο έντονη αυτή η θύμησή σου..</p>
<p>που δεν άντεξα ήθελα τη φωνή σου..</p>
<p>ζεστή γεμάτη έκπληξη και με ντροπή συνάμα</p>
<p>μου απάντησε και έγινε ο κόσμος μου αντάρα...</p>Ανείπωταtag:spartinos.ning.com,2016-01-18:2305295:BlogPost:4941842016-01-18T20:56:57.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Αν με ήθελες θα είχαμε την πιο όμορφη και ελεύθερη αγάπη.</p>
<p>Το συναίσθημα θα υπερέβαινε τους εαυτούς μας...</p>
<p>Όμως ξέρω,,Ήμουν εκεί όταν με διαπερνούσε το βλέμμα σου. Όσο κι αν το αρνείσαι ξέρω ότι κάτι ενοιωσες κι εσύ για μένα.</p>
<p>Έστω μια στιγμή.. Μια στιγμή που όμως διήρκησε για πάντα. Μια στιγμή που έθρεψε την ψυχή μου για καιρό...</p>
<p>Μια στιγμή που την κρατώ σφιχτά στα ντουλάπια του μυαλού μου.</p>
<p>Μου έμοιαζες...Και με ένοιωθες κι ας με απέρριπτες.. Ήσουν όπως κι…</p>
<p>Αν με ήθελες θα είχαμε την πιο όμορφη και ελεύθερη αγάπη.</p>
<p>Το συναίσθημα θα υπερέβαινε τους εαυτούς μας...</p>
<p>Όμως ξέρω,,Ήμουν εκεί όταν με διαπερνούσε το βλέμμα σου. Όσο κι αν το αρνείσαι ξέρω ότι κάτι ενοιωσες κι εσύ για μένα.</p>
<p>Έστω μια στιγμή.. Μια στιγμή που όμως διήρκησε για πάντα. Μια στιγμή που έθρεψε την ψυχή μου για καιρό...</p>
<p>Μια στιγμή που την κρατώ σφιχτά στα ντουλάπια του μυαλού μου.</p>
<p>Μου έμοιαζες...Και με ένοιωθες κι ας με απέρριπτες.. Ήσουν όπως κι εγώ.. Ήσουν εγώ...Για αυτό δε μιλούσαμε πολύ..Δεν υπήερχε λόγος..</p>
<p>Ήθελα να σου δίνομαι μ΄όλους τους τρόπους..Μεταλλασσόμουν μαζί σου κι εσύ πιστός στις μεταλλάξεις..Πλατωνικα, παθιασμένα και κυνικα χωρίς όμως ουδέποτε να σβήσει η γλυκύτητα της ματιάς σου.</p>
<p>Κι εγώ έτοιμη να παραδοθώ στο κάλεσμσ σου..Βουτηγμένη στο αίμα σε δεχόμουν απεγνωσμένα ανυπομονώντας να ποτίσεις το σώμα μου..</p>Έρωτας κεραυνόςtag:spartinos.ning.com,2015-11-19:2305295:BlogPost:4897812015-11-19T17:31:46.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Περίμενα την πνευματικότητά σου να γεμίσει το αίμα μου.</p>
<p>Ήσουν αυτό που περίμενα χωρίς να σε αναγνωρίζω..</p>
<p>Ένα κάρμα αλλόκοτο που με συνέπαιρνε λίγο λίγο..</p>
<p>Με παρέσυρες με τη σοβαροφάνειά σου και τώρα αργά αργά με σέρνεις αλύπητα στα δίχτυα σου. Και αναρωτιέμαι:είσαι αυτό που δείχνεις ή εγώ σε κάνω να μεταμορφώνεσαι;</p>
<p>Και εδώ εμπλέκεται ο έρωτας με το ζιζάνιο της αμφιβολίας.</p>
<p>Όλα είναι δεδομένα μα και τίποτα δεν είναι αποδεδειγμένο. Φοβάσαι άραγε ή θες να…</p>
<p>Περίμενα την πνευματικότητά σου να γεμίσει το αίμα μου.</p>
<p>Ήσουν αυτό που περίμενα χωρίς να σε αναγνωρίζω..</p>
<p>Ένα κάρμα αλλόκοτο που με συνέπαιρνε λίγο λίγο..</p>
<p>Με παρέσυρες με τη σοβαροφάνειά σου και τώρα αργά αργά με σέρνεις αλύπητα στα δίχτυα σου. Και αναρωτιέμαι:είσαι αυτό που δείχνεις ή εγώ σε κάνω να μεταμορφώνεσαι;</p>
<p>Και εδώ εμπλέκεται ο έρωτας με το ζιζάνιο της αμφιβολίας.</p>
<p>Όλα είναι δεδομένα μα και τίποτα δεν είναι αποδεδειγμένο. Φοβάσαι άραγε ή θες να κολυμπήσεις στα βαθιά;Να επιταχύνω το βήμα στα μονοπάτια σου ή ο ήχος θα διαλύσει τη θλίψη της νύχτας; Να προτιμήσω ένα ελαφίσιο βηματισμό ή θα σε απογοητεύσει η ηρεμία;</p>
<p>Δεν ξέρω καθόλου ποιος είσαι. Σε ταυτίζω με την ανασφάλεια του είναι, με κάθε πρώτο αγνό έρωτα. Είσαι τόσο αινιγματικός που μεταμόρφωσες και μένα σε γρίφο. Αισθάνομαι πλέον έντονα τις σιωπές και σκέφτομαι τα λόγια που θα τις εμπλουτίσουν.</p>
<p>Κομήτης τρομερός και λαμπερός. Ίσως όμως χαθείς γρήγορα και το ουράνιο τόξο μου σβήσει ανάμεσα στα σύννεφα. Σε παρακαλώ μη με εγκαταλείψεις!!Όχι τόσο σύντομα, όχι τόσο επώδυνα...</p>Καθημερινότητα τον καιρό της ανεργίας...tag:spartinos.ning.com,2015-10-20:2305295:BlogPost:4889942015-10-20T07:05:09.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Ακούς; Ξύπνησα το πρωί με τα χίλια ζόρια. Το ένα μάτι μισάνοιχτο και το άλλο κλειστό. Άι στον κόρακα ένα πράγμα έχω σ’ αυτή τη ζωή τον ύπνο λες και έχω κι άλλη απόλαυση; Ναι μωρέ οκ έχεις δίκιο είμαι υγιής, ας μη βλασφημώ. Ναι σου λέω, γαμώ το διαολό μου έπρεπε να πάω στον ΟΑΕΔ να θεωρήσω την κωλοκάρτα ανεργίας. Να ρωτήσω μπας και βγήκε καμιά δουλεία. Η βαρεμάρα μου αφόρητη. Μην τυχόν βγει καμιά προκήρυξη και δούμε άσπρη μέρα. Ναι καλά και να βγει θα πάρω τα 3 του Καράμπελα. Να είσαι…</p>
<p>Ακούς; Ξύπνησα το πρωί με τα χίλια ζόρια. Το ένα μάτι μισάνοιχτο και το άλλο κλειστό. Άι στον κόρακα ένα πράγμα έχω σ’ αυτή τη ζωή τον ύπνο λες και έχω κι άλλη απόλαυση; Ναι μωρέ οκ έχεις δίκιο είμαι υγιής, ας μη βλασφημώ. Ναι σου λέω, γαμώ το διαολό μου έπρεπε να πάω στον ΟΑΕΔ να θεωρήσω την κωλοκάρτα ανεργίας. Να ρωτήσω μπας και βγήκε καμιά δουλεία. Η βαρεμάρα μου αφόρητη. Μην τυχόν βγει καμιά προκήρυξη και δούμε άσπρη μέρα. Ναι καλά και να βγει θα πάρω τα 3 του Καράμπελα. Να είσαι σίγουρη. Όσες θέσεις και να είναι (που σίγουρα θα είναι λίγες) οι μισές θα είναι για ΑΜΕΑ, πολύτεκνους, μονογονεϊκές,κλπ. Εμείς οι υπόλοιποι δεν έχουμε ψυχή;Ε; Δηλαδή τι; Και στην τελική τι φταίω εγώ αν ο άλλος είναι κουνέλι; Ή μήπως θα πρέπει να αποκτήσω καιά αναπηρία; Ναι σιγά όλοι ανάπηροι είναι. Στον εγκέφαλο σίγουρα. Ζώα. Άχρηστοι. Όλο οι βλάκες δουλεύουν. Και έχεις και τα κακογαμημένα τους πρώην συμφοιτητές που δεν ξέρω που στο διάολο έχουν δουλειά-και καλή δουλεία-τι νόμιζες θα ξεπέσουν όλο να σε ρωτάνε. Όχι ρε κωλόφυτο που μέχρι χθες βύζαινες τη μάνα σου δεν έχω. Όπως θέλω θα μιλάω αυτό σε πείραξε εσένα. Και να πω η κακομοίρα ότι έχω και προτιμήσεις; Παντού εμπειρία-ούτε πωλήτρια σε μαγαζί τίποτα. Τι τα ‘θελα τα κωλόχαρτα;Γάμησε τα. Και να πεις ότι έχω και έναν γκόμενο της προκοπής; Σκατά στα μούτρα μου. Οι άνδρες έχουν ξεφύγει εντελώς. Όλο για σεξ μιλάνε και μόνο σεξ δεν κάνουν. Τι έγινε τώρα σοκαριστηκες;Αηδίες. Ολοι χωρισμένοι σε στρατόπεδα. Μονοδιάστατοι. Τους βαριέμαι και πιο πολύ τον εαυτό μου. Μου τη σπάνε οι ψευτοκουλτουδιάρηδες ξινομούρηδες όσο και οι άλλοι οι επιφανειακοί. Γιατί οι άλλοι οι πολιτικοποιημένοι; Βρήκανε μαλλί να ξένουνε. Ήθελα να ήξερα αν δεν ήταν η κρίση θα είχαν με τίποτα να ασχοληθούν; Οι άλλοι δε οι σκατόφλωροι όλα ωραία όλα καλά. Γυαλί, φέις, φωτογραφίες κλπ. Καλά δε λέω κι εγώ τα κάνω αυτά. Αλλά δε νοιώθουν ρε γαμώτο, πεδίο συνεννόησης κανένα. Με λίγα λόγια μητέρα μοναξιά ατελείωτη. </p>Μου είπανε πώς το όραμά σου
μ' επισκέφθηκε όταν εγώ αγόγγυστα
πρόδιδα την ανάμνησή σου.
Την ίδια στιγμή που κάλπαζα
στην ηδονή με γλύκανε του παρελθόντος
το φιλί σου..
Με χάιδεψε η ανεπαίσθητη υφή
τη…tag:spartinos.ning.com,2015-04-24:2305295:BlogPost:4841782015-04-24T19:15:07.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p>Μου είπανε πώς το όραμά σου</p>
<p>μ' επισκέφθηκε όταν εγώ αγόγγυστα</p>
<p>πρόδιδα την ανάμνησή σου.</p>
<p>Την ίδια στιγμή που κάλπαζα</p>
<p>στην ηδονή με γλύκανε του παρελθόντος</p>
<p>το φιλί σου..</p>
<p>Με χάιδεψε η ανεπαίσθητη υφή</p>
<p>της βλεφαρίδας σου ζεσταίνοντας</p>
<p>με η ηλιαχτίδα της κόρης σου.</p>
<p>Μου είπανε πώς το όραμά σου</p>
<p>μ' επισκέφθηκε όταν εγώ αγόγγυστα</p>
<p>πρόδιδα την ανάμνησή σου.</p>
<p>Την ίδια στιγμή που κάλπαζα</p>
<p>στην ηδονή με γλύκανε του παρελθόντος</p>
<p>το φιλί σου..</p>
<p>Με χάιδεψε η ανεπαίσθητη υφή</p>
<p>της βλεφαρίδας σου ζεσταίνοντας</p>
<p>με η ηλιαχτίδα της κόρης σου.</p>Η τρύπα η εσωτερική πάτο δεν έχει..
Φεύγουν τα χαρίσματα άλλο δεν έχει..
Ήθελα πολλά αλλά ποιος έχει..
Στέρεψε η πηγή και η πληγή ακόμα τρέχει.......tag:spartinos.ning.com,2015-04-24:2305295:BlogPost:4841182015-04-24T17:59:10.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p></p>
<p>Η τρύπα η εσωτερική πάτο δεν έχει..</p>
<p>Φεύγουν τα χαρίσματα άλλο δεν έχει..</p>
<p>Ήθελα πολλά αλλά ποιος έχει..</p>
<p>Στέρεψε η πηγή και η πληγή ακόμα τρέχει.......</p>
<p></p>
<p>Η τρύπα η εσωτερική πάτο δεν έχει..</p>
<p>Φεύγουν τα χαρίσματα άλλο δεν έχει..</p>
<p>Ήθελα πολλά αλλά ποιος έχει..</p>
<p>Στέρεψε η πηγή και η πληγή ακόμα τρέχει.......</p>Προσπαθώ να συγκροτήσω τη σκέψη μου..tag:spartinos.ning.com,2015-03-30:2305295:BlogPost:4828742015-03-30T11:00:00.000ZΡΙΤΑ ΑΝΔΡΕΟΥhttp://spartinos.ning.com/profile/RITAANDREOY
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Προσπαθώ να συγκροτήσω τη σκέψη μου..</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Σκέψη που κυλάει όπως η ορμή των ονείρων μέσα μου..</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Διάχυτα γιατί και πώς;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω αν δεν υπάρχει ουρανός;…</span></p>
<p></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Προσπαθώ να συγκροτήσω τη σκέψη μου..</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Σκέψη που κυλάει όπως η ορμή των ονείρων μέσα μου..</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Διάχυτα γιατί και πώς;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα ανοίξω τα φτερά μου να πετάξω αν δεν υπάρχει ουρανός;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα με σηκώσει ο άνεμος αν δεν υπάρχει πνοή;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα πιαστώ από κάπου αν δεν υπάρχει έδαφος;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα κάνω την αρχή μέσα στο χάος;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα ονειρευτώ χωρίς ελπίδα;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα δημιουργήσω χωρίς αλήθεια;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πώς θα συναντήσω τα όνειρά μου αν δεν προσπαθήσω;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Κι ό,τι κεκτημένο μοιάζει σα να ναι χαμένο.</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Σαν να χει γίνει η πραγματικότητα εφιάλτης και η σκέψη τελικά βαρύς δυνάστης.</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Πόσο δίκιο είχαν οι αρχαίοι που έλεγαν μακάριοι οι πτωχοί το πνεύματι και πόσο πτωχοί εν τέλει είναι όλοι οι σκεπτόμενοι. Δε μπορώ να αποφασίσω...</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Τι να κάνω και ποιον να ρωτήσω;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Υπάρχει κάποιο μονοπάτι για να ακολουθήσω;</span></p>
<p><span style="font-family: 'arial black', 'avant garde';">Αν δω φως θα γυρίσω...</span></p>
<p></p>
<p></p>
<p></p>