Καταχωρίσεις του/της Έλενα Γεωργιάδη - Ποιητική γωνιά2024-03-29T09:13:20ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihadehttp://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2545999154?profile=original&width=48&height=48&crop=1%3A1http://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=1guxno4bgi3e5&xn_auth=noεσύtag:spartinos.ning.com,2015-11-29:2305295:BlogPost:4903992015-11-29T18:13:12.000ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihade
<p>εσύ</p>
<p>Η σιωπή, <br></br> καθώς βυθιζόμαστε στην αγκαλιά, <br></br> Στη ψυχή του άλλου, <br></br>
μας αρκεί. <br></br>
Ο χτύπος ρυθμικά, <br></br>
υφαίνει τα κενά, <br></br>
κάθε κομμάτι συμπληρώνεται, <br></br>
Κ τη στιγμή αυτή, <br></br>
Νιώθω οτι εσύ, <br></br>
Κ εμείς μαζί, <br></br>
Βρισκόμαστε εκεί που πρέπει.</p>
<p>Στα μάτια μας, <br></br> Καθρεφτίζεται η αγάπη <br></br> Και εδώ, <br></br>
Εγώ θα αφεθώ, <br></br>
στην ανάγκη που προδίδει το βλέμμα, <br></br>
και κάθε αναπνοή σου θα εμφυσήσω, <br></br>
Με ένα μόνο, <br></br>
δικό μας,…</p>
<p>εσύ</p>
<p>Η σιωπή, <br/> καθώς βυθιζόμαστε στην αγκαλιά, <br/>
Στη ψυχή του άλλου, <br/>
μας αρκεί. <br/>
Ο χτύπος ρυθμικά, <br/>
υφαίνει τα κενά, <br/>
κάθε κομμάτι συμπληρώνεται, <br/>
Κ τη στιγμή αυτή, <br/>
Νιώθω οτι εσύ, <br/>
Κ εμείς μαζί, <br/>
Βρισκόμαστε εκεί που πρέπει.</p>
<p>Στα μάτια μας, <br/> Καθρεφτίζεται η αγάπη <br/>
Και εδώ, <br/>
Εγώ θα αφεθώ, <br/>
στην ανάγκη που προδίδει το βλέμμα, <br/>
και κάθε αναπνοή σου θα εμφυσήσω, <br/>
Με ένα μόνο, <br/>
δικό μας, <br/>
φιλί.</p>
<p>Τα λόγια σου, <br/> Τιθασεύουν τη θάλασσα του μυαλού μου, <br/>
Τα κύματα ηρεμούν <br/>
Και φοβάμαι, <br/>
μήπως το όνειρο κυλάει σε αυτά, <br/>
Κ εγώ πνίγομαι, <br/>
Και εσύ, <br/>
Εμείς μαζί, <br/>
Δεν βρισκόμαστε εκεί που πρέπει.</p>Θλίψηtag:spartinos.ning.com,2015-09-08:2305295:BlogPost:4882022015-09-08T23:39:31.000ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihade
<p><span>Θλίψη.</span></p>
<p></p>
<p>Αμυδρό φως στο μαύρο σκοτάδι της ψυχής</p>
<p><span>και απόηχοι των κραυγών,</span></p>
<p><span>τα υποτροπιάζοντα σώματα</span></p>
<p><span>αιχμαλωτίζουν στο μεθόριο του νου.</span></p>
<p><span>Η ακοιμισιά τρυπώνει στα κόκκαλα,</span></p>
<p><span>ο πόνος αβάσταχτος,</span></p>
<p><span>και η φιληδονία τα κρατά ζωντανά.</span></p>
<p><span>Ξημερώνει,</span></p>
<p><span>η γυμνή ψυχή παραδίνεται στον κυκεώνα των σκέψεων</span></p>
<p><span>και…</span></p>
<p><span>Θλίψη.</span></p>
<p></p>
<p>Αμυδρό φως στο μαύρο σκοτάδι της ψυχής</p>
<p><span>και απόηχοι των κραυγών,</span></p>
<p><span>τα υποτροπιάζοντα σώματα</span></p>
<p><span>αιχμαλωτίζουν στο μεθόριο του νου.</span></p>
<p><span>Η ακοιμισιά τρυπώνει στα κόκκαλα,</span></p>
<p><span>ο πόνος αβάσταχτος,</span></p>
<p><span>και η φιληδονία τα κρατά ζωντανά.</span></p>
<p><span>Ξημερώνει,</span></p>
<p><span>η γυμνή ψυχή παραδίνεται στον κυκεώνα των σκέψεων</span></p>
<p><span>και πνίγεται.</span></p>
<p><span>Τα δαιμόνια γύρω της,</span></p>
<p><span>οραματίζονται, νωθρά,</span></p>
<p><span>τον θάνατο της.</span></p>
<p><span>Στάλες φωτός</span></p>
<p><span>γλείφουν τις χαραμάδες στο πέρασμα τους</span></p>
<p><span>και τα βλέφαρα, σ</span>μασμωδικά,</p>
<p><span>πέφτουν και θολώνουν το ψυχρό θέαμα.</span></p>
<p></p>
<p>Έλενα Γεωργιάδη.</p>Οδύνηtag:spartinos.ning.com,2015-06-20:2305295:BlogPost:4863542015-06-20T21:30:00.000ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihade
<p>Οδύνη.</p>
<p></p>
<p>Ψυχρό λευκό,</p>
<p>δέρμα χλωμό,</p>
<p>γυμνά σώματα,</p>
<p>παγωμένα και λαβωμένα από ρόδινα αγκάθια</p>
<p>βυθισμένα στο αίμα της ισχνής ψυχής τους. Άνθη,</p>
<p>φυτά αναρριχώμενα,</p>
<p>σμήνος από χρώματα,</p>
<p>τα παγιδεύουν και τα αιχμαλωτίζουν στο βάθος των σκέψεων τους.</p>
<p>Ουρλιάζουν για την ζωή τους κάτω από την ματωμένη σάρκα τους</p>
<p>και μπήγουν τα νύχια στα σωθικά τους.</p>
<p>Κόκκινο τοπίο με στάλες πόνου</p>
<p>και ένα μαύρο σύννεφο γεμάτο μίσος…</p>
<p>Οδύνη.</p>
<p></p>
<p>Ψυχρό λευκό,</p>
<p>δέρμα χλωμό,</p>
<p>γυμνά σώματα,</p>
<p>παγωμένα και λαβωμένα από ρόδινα αγκάθια</p>
<p>βυθισμένα στο αίμα της ισχνής ψυχής τους. Άνθη,</p>
<p>φυτά αναρριχώμενα,</p>
<p>σμήνος από χρώματα,</p>
<p>τα παγιδεύουν και τα αιχμαλωτίζουν στο βάθος των σκέψεων τους.</p>
<p>Ουρλιάζουν για την ζωή τους κάτω από την ματωμένη σάρκα τους</p>
<p>και μπήγουν τα νύχια στα σωθικά τους.</p>
<p>Κόκκινο τοπίο με στάλες πόνου</p>
<p>και ένα μαύρο σύννεφο γεμάτο μίσος αχνοφαίνεται στον ορίζοντα.</p>
<p>Σιωπηλές κραυγές καλούν τον θάνατο</p>
<p>και παρακαλούν τον ερχομό της λύτρωσης.</p>
<p>Ζωγραφίζει την νεκρότητα στα σκυθρωπά πρόσωπά τους που ξεψυχούν, αργά και βασανιστικά, ενώ μοχθούν να αγγίξουν το αιώνιο τέλος της οδύνης.</p>
<p>Ο χαμός του εαυτού τους,</p>
<p>μοιραία απώλεια</p>
<p>και ο μαυροφορεμένος χάρος κοντοστέκεται, λυγερός και αγέρωχος, καθώς γεύεται την θλίψη τους.</p>Ἔρωςtag:spartinos.ning.com,2015-06-18:2305295:BlogPost:4861012015-06-18T22:00:00.000ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihade
<p><span>Ἔρως</span></p>
<p></p>
<p>Η σωτηρία της ψυχρής φύσης.</p>
<p>Το ιδεώδες που μοχθούν να αγγίξουν οι συνηθισμένες ζωές.</p>
<p><span>Η διέγερση των παθών και η αναβολή των ηθικών αναστολών.</span></p>
<p><span>Η αιώρηση του σώματος σε δυο διαστάσεις.</span></p>
<p><span>Αγάπη και απελπισία.</span></p>
<p><span>Αντιφατικές έννοιες, αντίρροπες δυνάμεις.</span></p>
<p><span>Το άγγιγμα, το φιλί, η ζεστασιά των κορμιών καθώς γίνονται ένα αστέρι στον δικό τους ουρανό.</span></p>
<p><span>Η…</span></p>
<p><span>Ἔρως</span></p>
<p></p>
<p>Η σωτηρία της ψυχρής φύσης.</p>
<p>Το ιδεώδες που μοχθούν να αγγίξουν οι συνηθισμένες ζωές.</p>
<p><span>Η διέγερση των παθών και η αναβολή των ηθικών αναστολών.</span></p>
<p><span>Η αιώρηση του σώματος σε δυο διαστάσεις.</span></p>
<p><span>Αγάπη και απελπισία.</span></p>
<p><span>Αντιφατικές έννοιες, αντίρροπες δυνάμεις.</span></p>
<p><span>Το άγγιγμα, το φιλί, η ζεστασιά των κορμιών καθώς γίνονται ένα αστέρι στον δικό τους ουρανό.</span></p>
<p><span>Η εξερεύνηση ενός χαμένου προορισμού και η επιθυμία για επικυριαρχία.</span></p>
<p><span>Κάθε φιλί και ποίημα.</span></p>
<p><span>Κάθε αναστεναγμός και τέχνη.</span></p>
<p><span>Πίνακας με εξπρεσιονιστικά στοιχεία, μαγεία θερμών χρωμάτων και πρόσωπα γεμάτα πινελιές.</span></p>
<p><span>Άτακτες, άναρχες, ανελεύθερες.</span></p>
<p><span>Η συναισθηματική οχύρωση καταρρέει, φρενήρεις αντιδράσεις αφυπνίζουν βάναυσα ένστικτα και η πορφυρή απόχρωση της θάλασσας με έκρυθμες κινήσεις είναι έργο του καλλιτέχνη.</span></p>
<p><span>Άγρια θηρία κατασπαράζουν την πονεμένη σάρκα με στυγνές πράξεις και εισχωρούν τα νύχια στα μύχια της ψυχής.</span></p>
<p>Μανία.</p>
<p>Σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό, φωνές και σπαρακτικές κραυγές.</p>
<p>Μίσος, άλγος, πάθος.</p>
<p>Συναισθήματα τους πλημμυρίζουν και η ψυχρότητα με βελούδινες, σιγηλές κινήσεις επιστρέφει.</p>
<p>Τα απομεινάρια της διαμελισμένης σάρκας έχουν σκορπιστεί στον δικό τους ουρανό και στην καταχνιά της ψυχής τους έχουν πιτσιλίσει πόνο σε βαθύ κόκκινο</p>Χάοςtag:spartinos.ning.com,2015-06-16:2305295:BlogPost:4859022015-06-16T22:06:08.000ZΈλενα Γεωργιάδηhttp://spartinos.ning.com/profile/HelenaGeorgihade
<p><strong><span style="font-family: 'courier new', courier;">Χάος </span></strong></p>
<p><span style="font-family: 'courier new', courier;">Δαιμόνια, πνεύματα<br></br>με θανατερά βλέμματα<br></br>γοητεύουν και σαγηνεύουν<br></br>γυμνά σώματα,<span class="text_exposed_show"><br></br>γεμάτα απέχθεια και περιφρόνηση,<br></br>βυθισμένα στην θαλπερή αγκαλιά.<br></br>Αλόγιστα βήματα και σπασμωδικές κινήσεις,<br></br>μελωδικές νότες που ηχούν γλυκά και επαγρυπνούν την μοίρα που χαράζει το άτροπο μονοπάτι προς το ηδονικό…</span></span></p>
<p><strong><span style="font-family: 'courier new', courier;">Χάος </span></strong></p>
<p><span style="font-family: 'courier new', courier;">Δαιμόνια, πνεύματα<br/>με θανατερά βλέμματα<br/>γοητεύουν και σαγηνεύουν<br/>γυμνά σώματα,<span class="text_exposed_show"><br/>γεμάτα απέχθεια και περιφρόνηση,<br/>βυθισμένα στην θαλπερή αγκαλιά.<br/>Αλόγιστα βήματα και σπασμωδικές κινήσεις,<br/>μελωδικές νότες που ηχούν γλυκά και επαγρυπνούν την μοίρα που χαράζει το άτροπο μονοπάτι προς το ηδονικό δράμα. <br/>Άφιλα και μόνα σε μια εχθρική ήπειρο υμνούν τον γλυκό θάνατο και θελκτικό φαντάζει το εκτελεστικό απόσπασμά τους. <br/>Ωχρά πρόσωπα, αχνά βλέμματα<br/>μάτια δυσοίωνα και ζοφερά,<br/>η είσοδος στη ψυχή τους, στην άβυσσο των άναρχων σκέψεών τους. <br/>Μετέωρα σε δυο άκρα,<br/>ελπίδας, απελπισίας,<br/>σέρνονται αποκαμωμένα από τους πόνους του μόχθου γυρεύοντας την αχνή φλόγα της ζωής.</span></span></p>
<p></p>
<p><span style="font-family: 'courier new', courier;"><span class="text_exposed_show">Το ποίημα αναφέρεται στην κατάθλιψη. </span></span></p>