Καταχωρίσεις του/της Έλλη - Ποιητική γωνιά2024-03-29T01:56:33ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstsehttp://storage.ning.com/topology/rest/1.0/file/get/2526890152?profile=RESIZE_48X48&width=48&height=48&crop=1%3A1http://spartinos.ning.com/profiles/blog/feed?user=189zok0jnts6i&xn_auth=noΜέμοναtag:spartinos.ning.com,2009-09-28:2305295:BlogPost:956052009-09-28T00:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Πλατύ μαχαίρι δίκοπο εξέπνευσαν<br />
μάτια διάφανα<br />
εξεταστικά<br />
<br />
Η μοναξιά λαβώνει<br />
όταν ποθεί<br />
η ψυχή<br />
τ' ανεκπλήρωτα<br />
<br />
Εκείνα<br />
τα ενσύνειδα ασύνειδα<br />
που λάθρα σκάρτα<br />
ξέπνοα αγχόνια<br />
λουσμένα αίμα νεκρό<br />
τις τύψεις<br />
αδέκαστες<br />
<br />
in medias res<br />
δήθεν καθαρτήρια επιστρέφουν<br />
να εξιλεώσουν<br />
να καθαγιάσουν<br />
να γιάνουν<br />
να ανασύρουν<br />
από της όρφνης<br />
τις ανταύγειες<br />
που εκχύνονται<br />
<br />
άκαιρα και αείποτε<br />
ακαταλλήλως<br />
στιγμές<br />
ώρες σιωπής<br />
και δράσης<br />
<br />
εκείνα που γονιμοποιούνται<br />
για να ξεβραστούν<br />
μέσα από τα μύχια του νου<br />
τ΄…
Πλατύ μαχαίρι δίκοπο εξέπνευσαν<br />
μάτια διάφανα<br />
εξεταστικά<br />
<br />
Η μοναξιά λαβώνει<br />
όταν ποθεί<br />
η ψυχή<br />
τ' ανεκπλήρωτα<br />
<br />
Εκείνα<br />
τα ενσύνειδα ασύνειδα<br />
που λάθρα σκάρτα<br />
ξέπνοα αγχόνια<br />
λουσμένα αίμα νεκρό<br />
τις τύψεις<br />
αδέκαστες<br />
<br />
in medias res<br />
δήθεν καθαρτήρια επιστρέφουν<br />
να εξιλεώσουν<br />
να καθαγιάσουν<br />
να γιάνουν<br />
να ανασύρουν<br />
από της όρφνης<br />
τις ανταύγειες<br />
που εκχύνονται<br />
<br />
άκαιρα και αείποτε<br />
ακαταλλήλως<br />
στιγμές<br />
ώρες σιωπής<br />
και δράσης<br />
<br />
εκείνα που γονιμοποιούνται<br />
για να ξεβραστούν<br />
μέσα από τα μύχια του νου<br />
τ΄ απεριόριστα<br />
<br />
σαν συγχορδία<br />
που δίνει παράσταση<br />
εκεί όπου η μέθη φύεται<br />
και ζευγαρώνει την τρέλλα<br />
νίκες χαρίζοντας<br />
σε σχήματα διαμαρτίας.<br />
<br />
<br />
Τί με γαλούχησε<br />
η μοίρα μου η Ορκισμένη<br />
με τί τον νου μου κέντρωσε<br />
τί έσπειρε στη ψυχή μου<br />
γιατί με σάρκες<br />
με στεφάνωσε<br />
<br />
Νύκτωρ<br />
αφαίμαξη ψυχής.<br />
Τα χάδια<br />
αναισθητοποιήθηκαν.<br />
<br />
Μόνη η σιδερένια<br />
εσωτερική<br />
στριφογυριστή ιλίγγους<br />
σκάλα<br />
θωπεύει τις αγωνίες<br />
<br />
Μόνη εκείνη<br />
ως είναι άθελκτη ψυχρή<br />
όπως η τρυφερότητα<br />
απατηλά θερμή<br />
όπως η εξαπάτηση.<br />
Αίγλη<br />
<br />
Τα αρχικά κεντημένα<br />
χρυσόμαυρη κλωστή<br />
σε άλικο βλαττί<br />
πνίγηκαν μες τις πολύτιμες πτυχές<br />
κατόπιν αλλόφρονης μάχης.<br />
<br />
Τω όντι<br />
δεν είναι τ' ανεκπλήρωτα<br />
που ωρυδόν πολεμικές βολές<br />
εκρύγνηνται<br />
<br />
Είναι η αυδή<br />
των κατ' εξακολούθησιν<br />
καθ' έξιν βιωμένων<br />
που χρωματίζει<br />
ασπόνδυλη τη φιλοσοφία<br />
μες σε σιωπές<br />
πυρά λιμνάζουσες<br />
μες σε ζωές ασθμαίνουσες<br />
<br />
<br />
Διάβροχα ανασηκώθηκαν<br />
της ανάγκης<br />
του λογισμού<br />
τα παράφωνα<br />
<br />
Το φως των ημερών μου<br />
νύκτωρ αποτέφρωσα<br />
<br />
ψυχή μου έρημη<br />
ανίατα μανιασμένη<br />
αν δε σε αναστήσω<br />
τα στέφανα θα κάψωΑνθρήνη έμπλεη Άρρηκτου μονολόγουtag:spartinos.ning.com,2009-09-08:2305295:BlogPost:922792009-09-08T22:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Δε θα νικηθώ.<br />
Στο Φώς θα διαμείνω<br />
στο ίδιο μου αυτό φώς.<br />
Λούστηκα το χάδι Του.<br />
Χόρτασα του Δνοφερού το Νύχι.<br />
Έπεσα με φορά όλες τις αναβολές μου<br />
μαχαίρι<br />
<br />
Βρέχει κρουνηδόν έξω.<br />
Το φόρεμά μου λεπτό<br />
πέδιλα χωρίς ομπρέλα<br />
Θερινή βροχή.<br />
Ευλογημένη.<br />
Καταραμένη.<br />
Αφιόνι και βάλσαμο.<br />
Πόνος σε εκκωφαντικά<br />
λάλες φρἀσεις ρἐκβιεμ<br />
αδιάπτωτες<br />
πάνω μου γύρω μου<br />
Ο αριθμός τους εφάμιλλος<br />
των σταγονιδίων<br />
της βροχής<br />
<br />
Βάλσαμο κι αφιόνι.<br />
Διαρρηγνύουν την επιδερμίδα<br />
πυρπολούν τα σωθικά<br />
αρπάζουν το…
Δε θα νικηθώ.<br />
Στο Φώς θα διαμείνω<br />
στο ίδιο μου αυτό φώς.<br />
Λούστηκα το χάδι Του.<br />
Χόρτασα του Δνοφερού το Νύχι.<br />
Έπεσα με φορά όλες τις αναβολές μου<br />
μαχαίρι<br />
<br />
Βρέχει κρουνηδόν έξω.<br />
Το φόρεμά μου λεπτό<br />
πέδιλα χωρίς ομπρέλα<br />
Θερινή βροχή.<br />
Ευλογημένη.<br />
Καταραμένη.<br />
Αφιόνι και βάλσαμο.<br />
Πόνος σε εκκωφαντικά<br />
λάλες φρἀσεις ρἐκβιεμ<br />
αδιάπτωτες<br />
πάνω μου γύρω μου<br />
Ο αριθμός τους εφάμιλλος<br />
των σταγονιδίων<br />
της βροχής<br />
<br />
Βάλσαμο κι αφιόνι.<br />
Διαρρηγνύουν την επιδερμίδα<br />
πυρπολούν τα σωθικά<br />
αρπάζουν το πνέυμα<br />
κατακρεμνίζουν.<br />
Εξυψώνουν<br />
<br />
Η μνημοσύνη ανελέητη<br />
κατακεραυνώνει ορμητικότερα<br />
του κατακλυσμιαίου όμβρου.<br />
Να γυρίσω πίσω<br />
Πού ; ξέμακρυνα πολύ<br />
από το όποιο "πού" μου.<br />
<br />
Μέχρι ν' ανοίξω την εσὠθυρα<br />
να πατήσω στο κατώφλι<br />
λύτρα.<br />
Παντού θολό μελάνι<br />
Το φόρεμά μου κολλάει<br />
πάνω στο σώμα μου<br />
νοιώθω τα μαλλιά μου να στάζουν<br />
χαμηλά στη μέση μου,<br />
στο λαιμό μου.<br />
Δε θα αλλάξω.<br />
<br />
Replay σε ζωντανή ηχογράφηση<br />
"Γιατί έπαψες αγἀπη να θυμίζεις"<br />
Μπάμπης Στόκας, 2001.<br />
Χρόνια την ξέρω την απάντηση.<br />
Χρόνια τώρα η ίδια.<br />
Έγινε πίστη αδιάσειστη.<br />
Επειδή δεν υπήρξες ποτέ.<br />
Τόσο απλό.<br />
Τελεία μεγάλη<br />
σαν κουκκίδα πιπἐρι.<br />
<br />
Ακάνθινοι πόνοι<br />
κάθε ώρα σταυρός.<br />
Αντίδοτο :<br />
τα καρφιά σκουριασμένα.<br />
<br />
Επίμονα θυμάμαι<br />
ο Χριστός σταυρώθηκε<br />
πριν από μένα<br />
ανάμεσα σε εκατομμύρια<br />
ψυχές αθώες.<br />
<br />
Μα ήταν ο μόνος<br />
που πάνω απ' το σταυρό<br />
με τα καρφιά χειροπόδαρα<br />
ζήτησε Συγχώρηση<br />
από τον όποιο Θεό<br />
για τους ενοφθαλμισμένους.<br />
Έτσι ΄Αγιασε το σύμβολο.<br />
Ζει αιανή μαρτύρια<br />
<br />
Τον κουβαλώ πάνω μου<br />
από κοριτσάκι μικρό<br />
μαζί μου μεγαλώνει<br />
καθώς μεγαλώνω,<br />
πάνω μου ζει<br />
απ' όταν ξεκίνησα<br />
να δάκνω τον εαυτό μου<br />
μέσα σε κάθε καθρέφτη<br />
ψάχνοντας να με βρώ<br />
<br />
Μνήμεων εκρήξεις.<br />
Όρθια θα φύγω<br />
Τα πέδιλά μου φορεμένα<br />
στα πόδια μου.<br />
Δε θ' αφεθώ να νικηθώ.<br />
<br />
Σθένους μύρο έξακτο<br />
στα πέπλα της ψυχής μου<br />
πάνω στη σάρκα της σάρκας μου<br />
<br />
τα σημάδια σου<br />
που Ανέγγιχτη γέμισαAμφίρρυτος μόρφνοςtag:spartinos.ning.com,2009-09-03:2305295:BlogPost:912702009-09-03T16:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Ατόφιο πέλαγο<br />
μου μύρισε.<br />
Κατάδυση βαθιά<br />
μες τ' αχαλίνωτά του.<br />
Της Νύχτας<br />
το βαθύ του να<br />
παρέλκεται<br />
μέσα στη Φύση<br />
του υγρού.<br />
<br />
Υγρό να αγκαλιάζει<br />
να ραἰνει ιδρώτα<br />
το υγρό.<br />
Βρύχα<br />
τη γέννηση εφέπει.<br />
<br />
Αλίκτυπος αναδύομαι<br />
ένας αμμώδης ύφαλος<br />
στο κέντρο της έκστασης<br />
στην κορυφή της θάλασσας.<br />
Πάνω μου<br />
χτίστηκε ο Φάρος.<br />
<br />
Στην κορυφή<br />
του Όρους βρέθηκα<br />
ντυμένη θάλασσα.<br />
Δεσπόζουσα.<br />
Ανέγγιχτη. Ατρόμητη.<br />
Αδιάφορη.<br />
Αποφασισμένη.<br />
<br />
Ατρόμητη<br />
ως πριν γεννηθώ.<br />
Αδιάφορη<br />
στης σκέψης τα προσήνεμα<br />
στα άπραγα των…
Ατόφιο πέλαγο<br />
μου μύρισε.<br />
Κατάδυση βαθιά<br />
μες τ' αχαλίνωτά του.<br />
Της Νύχτας<br />
το βαθύ του να<br />
παρέλκεται<br />
μέσα στη Φύση<br />
του υγρού.<br />
<br />
Υγρό να αγκαλιάζει<br />
να ραἰνει ιδρώτα<br />
το υγρό.<br />
Βρύχα<br />
τη γέννηση εφέπει.<br />
<br />
Αλίκτυπος αναδύομαι<br />
ένας αμμώδης ύφαλος<br />
στο κέντρο της έκστασης<br />
στην κορυφή της θάλασσας.<br />
Πάνω μου<br />
χτίστηκε ο Φάρος.<br />
<br />
Στην κορυφή<br />
του Όρους βρέθηκα<br />
ντυμένη θάλασσα.<br />
Δεσπόζουσα.<br />
Ανέγγιχτη. Ατρόμητη.<br />
Αδιάφορη.<br />
Αποφασισμένη.<br />
<br />
Ατρόμητη<br />
ως πριν γεννηθώ.<br />
Αδιάφορη<br />
στης σκέψης τα προσήνεμα<br />
στα άπραγα των πράξεων.<br />
Αδιάφορη<br />
στου ιωδίου τα παννύχια<br />
μαρτύρια.<br />
<br />
Μαινάδα,<br />
θάλασσα ντυμένη<br />
κατοίκησα<br />
την κορφή του.<br />
<br />
Σε χιόνι αλμυρό<br />
την πάγωσα<br />
απ' το προσάναμμα<br />
το υγρό της<br />
ν' ανέρχεται στο δώμα.<br />
Profondo rosso<br />
<br />
Εθελουσίως<br />
αποκλείστηκα.<br />
Αιχμαλωτίστηκα<br />
εκουσίως<br />
<br />
σε κόμπο κόμπο<br />
διάλογο<br />
με τα παράτονα<br />
παραταγμένα<br />
από τις φλόγες<br />
του μετώπου<br />
ως την άκρη<br />
του φτερού.<br />
Profondo rosso<br />
<br />
<br />
Ως να 'ρθει<br />
η άνοιξη ξανά<br />
όταν ξεχυθώ<br />
θα 'χω δαμάσει<br />
όλα τα ύδατα.<br />
<br />
Θα χουν σταλάξει<br />
δάκρυ.<br />
Μέσα τους<br />
θα βουτήξω.<br />
Θα τα κρυφομετρήσω.<br />
Θα τα συνθλίψω.<br />
Θα τα αναγεννήσω.<br />
<br />
<br />
Με την ψυχή πυξίδα<br />
θα σε βρω.Ανάστροφαtag:spartinos.ning.com,2009-08-29:2305295:BlogPost:900672009-08-29T00:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Στ' απόκρημνα άνθιζε η Χαρά<br />
βγήκα να την ποτίσω<br />
σκαρφάλωσα<br />
τις απορρώγες<br />
Την ξερίζωσα<br />
Την έφερα στο σπίτι μου<br />
σε πήλινο την μεταφύτεψα<br />
Αγγείο<br />
να κρατάει Υγρή την Υγρασία της<br />
Ψίθυρος δροσερός<br />
να σε συγκρατεί ή<br />
να σωπαίνει Υγρός.<br />
<br />
Σε Αγγείο σμιλεμένο Φωτιά<br />
Αρσενικού Ίμερου Γραφή<br />
ίδια Σμίλη.<br />
Ο Λόγος Διπύρηνος.<br />
Φωτίζει τα Σκοτάδια.<br />
Πέφταστρα φωτεινά.<br />
Δικά Σου<br />
<br />
Σχήμα να δίνεις σ' όσα έχουν απομείνει<br />
Ασχημάτιστα<br />
Μορφή στις λέξεις.<br />
Στίς λέξεις Σάρκα να δίνεις.<br />
Οι λέξεις να γίνονται Σάρκα.<br />
Να…
Στ' απόκρημνα άνθιζε η Χαρά<br />
βγήκα να την ποτίσω<br />
σκαρφάλωσα<br />
τις απορρώγες<br />
Την ξερίζωσα<br />
Την έφερα στο σπίτι μου<br />
σε πήλινο την μεταφύτεψα<br />
Αγγείο<br />
να κρατάει Υγρή την Υγρασία της<br />
Ψίθυρος δροσερός<br />
να σε συγκρατεί ή<br />
να σωπαίνει Υγρός.<br />
<br />
Σε Αγγείο σμιλεμένο Φωτιά<br />
Αρσενικού Ίμερου Γραφή<br />
ίδια Σμίλη.<br />
Ο Λόγος Διπύρηνος.<br />
Φωτίζει τα Σκοτάδια.<br />
Πέφταστρα φωτεινά.<br />
Δικά Σου<br />
<br />
Σχήμα να δίνεις σ' όσα έχουν απομείνει<br />
Ασχημάτιστα<br />
Μορφή στις λέξεις.<br />
Στίς λέξεις Σάρκα να δίνεις.<br />
Οι λέξεις να γίνονται Σάρκα.<br />
Να μεταλλάζεις τίς Λέξεις σε Σάρκα<br />
να αποκτάει το Πνεύμα Υπόσταση.<br />
<br />
<br />
Glenn Gould στη Σονάτα του Σεληνόφωτος<br />
Βυθίστηκα μέσα σου<br />
Να με υμνείς με Θυελλώδη τρυφερότητα<br />
μέσα από την Υπόσταση.<br />
<br />
<br />
Να στάζει ο πόνος άπονος<br />
και ξανά Κέδρο και Νάρδο<br />
να αναδύει.<br />
Άπονος Πόνος.<br />
Αδίστακτος. Εύστοχος.<br />
Το φως τυφλώθηκε. Ξανά.<br />
Η σιωπή βουβάθηκε<br />
Κι ο πόνος άπονος.<br />
Να επιμένει.<br />
Δώσε στο Πνεύμα Υπόσταση.<br />
<br />
Δε φταίνε οι Λέξεις<br />
καταπέλτες, διεστραμμένες<br />
σχιζοφρενικά φονικές<br />
εξευτιληστικά κουρελιασμένες.<br />
Φταίει η διατύπωση και μόνο.<br />
Η Καταραμένη σύνταξη της Γλώσσας.<br />
Το Ευλογημένο Συντακτικό.<br />
<br />
Φταίει η ατάκα που με πότισες ηδονική<br />
να καίει τα μερόνυχτά μου<br />
να περιμένουν την Αποκαθήλωση υγρή<br />
με τα καρφιά στο χέρι.<br />
Και την Ανάληψη.<br />
Ακαριαία.<br />
Κέδρο και Νάρδο τ' άρωμά σου<br />
Μεθυστικά.<br />
Μου λειψε<br />
Μεθυστικά τ' άρωμά σου.<br />
Υγρή Αβλέφαρη λούστηκα.Γδαρμένος ο Φτερωτός Έρωςtag:spartinos.ning.com,2009-08-25:2305295:BlogPost:895042009-08-25T20:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Κρύωνε εδώ και μέρες<br />
έξω από την αϋπνία του<br />
Ίσως μήνες, μπορεί χρόνια.<br />
Δε θυμόταν. Ούτε την ένοιαζε.<br />
Όμως κρύωνε.<br />
Τελευταία κρύωνε τόσο πολύ έξω<br />
απ' τ' άγγιγμά του τ' άγνωρο,<br />
που πονούσαν τα όνειρα<br />
και ευφραίνονταν οι εφιάλτες.<br />
<br />
Πεισματικά, ασκήτρια εθελουσίως<br />
με εμμονή και επιμονή<br />
περίμενε να ψάξει να την βρει<br />
κι όχι ανάστροφα<br />
ο ποιητής<br />
ο Δραματουργικά πρώτος ήρωας<br />
<br />
<br />
Κάποιος προσωπικά Απρόσωπος<br />
κρυφόβλεπε<br />
- Ποιό ρόλο στου ονείρου μου τον ύπνο<br />
έπαιζες<br />
του ονείρου ή του εφιάλτη -<br />
μα ζούσε…
Κρύωνε εδώ και μέρες<br />
έξω από την αϋπνία του<br />
Ίσως μήνες, μπορεί χρόνια.<br />
Δε θυμόταν. Ούτε την ένοιαζε.<br />
Όμως κρύωνε.<br />
Τελευταία κρύωνε τόσο πολύ έξω<br />
απ' τ' άγγιγμά του τ' άγνωρο,<br />
που πονούσαν τα όνειρα<br />
και ευφραίνονταν οι εφιάλτες.<br />
<br />
Πεισματικά, ασκήτρια εθελουσίως<br />
με εμμονή και επιμονή<br />
περίμενε να ψάξει να την βρει<br />
κι όχι ανάστροφα<br />
ο ποιητής<br />
ο Δραματουργικά πρώτος ήρωας<br />
<br />
<br />
Κάποιος προσωπικά Απρόσωπος<br />
κρυφόβλεπε<br />
- Ποιό ρόλο στου ονείρου μου τον ύπνο<br />
έπαιζες<br />
του ονείρου ή του εφιάλτη -<br />
μα ζούσε Γδαρμένος, θεριστής ζούσε<br />
Θέρ - ωτας<br />
<br />
Με Αυτογνωσία γνήσια - πίστευε -<br />
τέτοια που δε φοβότανε<br />
να αφήνει τα χνάρια βρόγχους<br />
και τις παγίδες που έστηνε γρέζια<br />
στους δρόμους του.<br />
Βαθιά πληγή. Σ' ευχαριστώ.<br />
Στο επαναφιερώνω.<br />
<br />
Ζούσε<br />
με τ' οξυγόνο να τον αντιστρατεύεται<br />
όταν την πρωτάκουσε οσμίστηκε<br />
βροχή<br />
μα ο ίδιος άνυδρος ένυδρος.<br />
Νόμιζε.<br />
Κρυφάκουγε και άκουγε πώς<br />
Αιώνες τώρα μέσα της κατοικούσε<br />
είχε ελπίδες να την πιστέψει<br />
επειδή είχε μάθει ν' αμφιβάλλει<br />
<br />
Να του ομολογεί κρυφάκουγε<br />
μικρά που όλο μεγάλωναν<br />
και πιάναν ρίζες γίναν δέντρα.<br />
Κρυφόβλεπε την άκουγε<br />
κρυφάκουγε την έβλεπε<br />
το ερμάρι με τις Αυταπάτες της<br />
ν' ανοίγει.<br />
<br />
Η ευκτήρια δραστηριότητά του<br />
<br />
Έτσι μαυροφορέθηκε<br />
μέσα στο γέρμα αρματώθηκε<br />
στη ράχη το δρεπάνι<br />
Πήρε στο ένα χέρι τα καρφιά και το σφυρί<br />
στ' άλλο τον σαρκοφάγο λίθο<br />
και κίνησε<br />
<br />
<br />
Στην άλλη άκρη του γδαρμένου<br />
Εκείνη<br />
Άναψε τα κέρια,<br />
Στόλισε και στολίστηκε<br />
Άλικα ένα ένα τα γράμματα της<br />
Αυταπάτης της,<br />
Σφράγισε ερημητικά την λαχτάρα του<br />
Μέσα στο όστρακο,<br />
Χώθηκε μέσα στις άγραφες σελίδες του<br />
Δεμένου τόμου<br />
Και τον περίμενε<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Επίνειο, καλησπέραΑναρχοαυτόνομος ήρθεtag:spartinos.ning.com,2009-08-21:2305295:BlogPost:890602009-08-21T23:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Ο Θεός σήμερα, σου 'χει έκπληξη<br />
<br />
Βοήθειά μας<br />
<br />
<br />
<br />
Θέλεις δε θέλεις να κατέχω.<br />
Θες να κατέχω, αυτά που εσύ θες<br />
Να κατέχω.<br />
Τ' άλλα στάχτη και μπούρμπερη,<br />
Μα εσύ να τα 'χεις. Θέλεις<br />
Να μου τα δίνεις ένα ένα ?<br />
<br />
Μα εγώ με σένα,<br />
Τίποτα από πριν δε θα κατέχω<br />
Τίποτα κατά τη διάρκεια.<br />
Εκτός από σένα.<br />
Γι΄αυτό, μη μου ζητήσεις<br />
Τ΄ ασήμαντα να μάθω<br />
Δε θα το κάνεις<br />
<br />
Δίδαξέ με<br />
Ότι θέλεις να κατέχω απ΄ την αρχή.<br />
Θα σου βγεί η ψυχή.<br />
Μα θα μάθω.<br />
Κι ας μην ήμουνα καλή μαθήτρια<br />
Μόνο τον ρυθμό μου<br />
Να μου…
Ο Θεός σήμερα, σου 'χει έκπληξη<br />
<br />
Βοήθειά μας<br />
<br />
<br />
<br />
Θέλεις δε θέλεις να κατέχω.<br />
Θες να κατέχω, αυτά που εσύ θες<br />
Να κατέχω.<br />
Τ' άλλα στάχτη και μπούρμπερη,<br />
Μα εσύ να τα 'χεις. Θέλεις<br />
Να μου τα δίνεις ένα ένα ?<br />
<br />
Μα εγώ με σένα,<br />
Τίποτα από πριν δε θα κατέχω<br />
Τίποτα κατά τη διάρκεια.<br />
Εκτός από σένα.<br />
Γι΄αυτό, μη μου ζητήσεις<br />
Τ΄ ασήμαντα να μάθω<br />
Δε θα το κάνεις<br />
<br />
Δίδαξέ με<br />
Ότι θέλεις να κατέχω απ΄ την αρχή.<br />
Θα σου βγεί η ψυχή.<br />
Μα θα μάθω.<br />
Κι ας μην ήμουνα καλή μαθήτρια<br />
Μόνο τον ρυθμό μου<br />
Να μου αφήσεις<br />
<br />
Σπίθα είμαι ακόμη<br />
Ούτε καν φλογίτσα.<br />
Τώρα μεγαλώνω και<br />
Ξεδιπλώνομαι<br />
Και εξαπλούμαι<br />
Επεκτείνομαι.<br />
Δες με<br />
<br />
Θα δείξει η πορεία<br />
Όλα όσα δεν έδειξε<br />
Η Ιστορία.<br />
<br />
Σε φυλλομέτρησα απόψε.<br />
Η Αβλέφαρη , βλέπεις<br />
Σε φυλλομέτρησα ψυχή μου.<br />
Δε σε ξεφύλλισα απλώς<br />
Δεν είναι το ίδιο<br />
Σε φυλλομέτρησα.<br />
<br />
Και χορεύει λέξεις<br />
Τ΄ όργανο γραφής μου<br />
Χωρίς σταματημό.<br />
Πρέπει να με φρενάρω.<br />
<br />
<br />
<br />
Μα να προλάβω να σου πω<br />
Πρίν το αφήσω μισοτελειωμένο<br />
Πάλι<br />
<br />
<br />
Σε κάθε ανάσα σου ,<br />
Να σπαρταράει η ψυχή σου μακριά μου<br />
Μα, μη ράψεις τα ματάκια σου<br />
Θέλω να με κοιτάνε<br />
Να σε κοιτάω όταν σου μιλάω.<br />
Όταν μου μιλάς, να με βλέπεις.<br />
Να στάζουν μέθη τα χείλια σου για μένα.<br />
Να κοιταζόμαστε όταν μιλάμε.<br />
Να μην σταματήσουμε ποτέ να μιλάμε.<br />
Να διαφωνούμε. Να μη μαλώνουμε.<br />
Δε θέλω. Νομίζω. Μα να μιλάμε.<br />
<br />
΄Η να μην αρχίσουμε καθόλου<br />
<br />
Πολύ ήρεμη με βρίσκω<br />
Ήρεμη ήσυχη.<br />
Όχι ησυχασμένη.<br />
Έπεται σύρραξις ?<br />
Να εύχεσαι<br />
Να μην έχει σχέση με<br />
σενα.<br />
Να προσεύχεσαι.<br />
Όπως είσαι θα καταπιώ<br />
το πνεύμα σου<br />
Να μη μπορείς να φύγεις<br />
Ανασάλεψα<br />
<br />
Γι΄ αυτό εσύ, μήνυσε στις νεράιδες<br />
Και στα ξωτικά<br />
Να ησυχάσουν. Να σιγήσουν<br />
Οι φωνές γύρω μας.<br />
<br />
<br />
Τώρα θ΄ απορροφήσουμε ο ένας τον άλλον.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Κάτι μου διαφεύγει σήμερα.<br />
Μα τη σωστή στιγμή<br />
θα το ανακαλύψω.Μίτος μισοτελειωμένοςtag:spartinos.ning.com,2009-08-20:2305295:BlogPost:889032009-08-20T22:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Εξ' αιτίας σου<br />
<br />
<br />
<br />
Μπες μέσα μου και μείνε ακίνητος<br />
Για λίγο<br />
Και ότι τότε ακούσεις θα είναι<br />
Ολόδικό σου<br />
Κι ότι μετά από τότε θα ακούς<br />
Θα 'ναι ανέγγιχτο, αγνό,<br />
Χρωματισμένα αχρωμάτιστο<br />
Να σε περιμένει<br />
<br />
Η Λύσσα Αβλέφαρη τώρα.<br />
Με το μύρο της μύρο<br />
Σήμερα με πότισε.<br />
Τα θυμάμαι βλέπεις τα γράμματα.<br />
'Η μήπως μόλις τώρα<br />
Τα μαθαίνω<br />
<br />
Τώρα ζητάς τ' ανεκπλήρωτα<br />
Μετά θ' αποζητάς<br />
Και τα πληρωμένα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Πρέπει να σταματήσω να σου<br />
Γράφω τώρα.<br />
Κάπου άκουσα σήμερα,<br />
Συγκεριμένα<br />
Από μία μελοποιημένη<br />
Ζωγραφιά<br />
'Οτι…
Εξ' αιτίας σου<br />
<br />
<br />
<br />
Μπες μέσα μου και μείνε ακίνητος<br />
Για λίγο<br />
Και ότι τότε ακούσεις θα είναι<br />
Ολόδικό σου<br />
Κι ότι μετά από τότε θα ακούς<br />
Θα 'ναι ανέγγιχτο, αγνό,<br />
Χρωματισμένα αχρωμάτιστο<br />
Να σε περιμένει<br />
<br />
Η Λύσσα Αβλέφαρη τώρα.<br />
Με το μύρο της μύρο<br />
Σήμερα με πότισε.<br />
Τα θυμάμαι βλέπεις τα γράμματα.<br />
'Η μήπως μόλις τώρα<br />
Τα μαθαίνω<br />
<br />
Τώρα ζητάς τ' ανεκπλήρωτα<br />
Μετά θ' αποζητάς<br />
Και τα πληρωμένα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Πρέπει να σταματήσω να σου<br />
Γράφω τώρα.<br />
Κάπου άκουσα σήμερα,<br />
Συγκεριμένα<br />
Από μία μελοποιημένη<br />
Ζωγραφιά<br />
'Οτι την τσάκωσες τη βουβή θλίψη<br />
<br />
Και ξαφνικά, Έκρηξη χρωμάτων<br />
Γκρέμισες το Σύμπαν<br />
Το αναδόμησες<br />
Μέσα του γονιμοποίησες<br />
Όλα τα φωτεινά του.<br />
Σήμερα.<br />
Όλα ταυτόχρονως.<br />
<br />
<br />
Πληρώνει τόκους ο Θεός.<br />
Να 'ρθεις λοιπόν να με κλέψεις<br />
Την ώρα του Θεού.<br />
Λαβύρινθος έγινα<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Και να με χαίρεσαιEν τω οίκω ανέσπερηtag:spartinos.ning.com,2009-08-20:2305295:BlogPost:886822009-08-20T00:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Στον Μαρμαρωμένο Βασιλιά<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Σε ποιόν απ΄τους δυο μας<br />
Τώρα,<br />
Να συγκεντρωθώ.<br />
Μύρισέ με.<br />
Μύρισέ με που μ' έχεις στολίσει<br />
Λύσσας μύρο.<br />
<br />
Εισέπνευσέ με βαθιά μέσα σου<br />
Και κράτησέ με<br />
Οικούρημα του Νού σου να γίνω<br />
Να σου οργώνω τη ψυχή<br />
Δίκταμο και τραγούδια να ανθίζει.<br />
<br />
Κάθε νότα και μετάνοια<br />
Κάθε φράση Προσευχή.<br />
Για σένα φυλαχτάρι μου.<br />
<br />
Βαθιά, πολύ βαθιά μἐσα σου<br />
Κράτησέ με<br />
Να αναπνέω ελεύθερη<br />
<br />
Να σε ακούω, να σου μιλάω<br />
Να μου γελάς, να μου κλαίς<br />
Να σε καταλάβω, να σε μεταλάβω<br />
Να σε προμνημονέυω,…
Στον Μαρμαρωμένο Βασιλιά<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Σε ποιόν απ΄τους δυο μας<br />
Τώρα,<br />
Να συγκεντρωθώ.<br />
Μύρισέ με.<br />
Μύρισέ με που μ' έχεις στολίσει<br />
Λύσσας μύρο.<br />
<br />
Εισέπνευσέ με βαθιά μέσα σου<br />
Και κράτησέ με<br />
Οικούρημα του Νού σου να γίνω<br />
Να σου οργώνω τη ψυχή<br />
Δίκταμο και τραγούδια να ανθίζει.<br />
<br />
Κάθε νότα και μετάνοια<br />
Κάθε φράση Προσευχή.<br />
Για σένα φυλαχτάρι μου.<br />
<br />
Βαθιά, πολύ βαθιά μἐσα σου<br />
Κράτησέ με<br />
Να αναπνέω ελεύθερη<br />
<br />
Να σε ακούω, να σου μιλάω<br />
Να μου γελάς, να μου κλαίς<br />
Να σε καταλάβω, να σε μεταλάβω<br />
Να σε προμνημονέυω, να σε προσέχω.<br />
Καμιά πληγή να μη σ' αγγίξει πια.<br />
<br />
Ο ίδιος ο Θεός ξεπέρασε τον εαυτό του<br />
Σήμερα<br />
Μέσα απ' το χέρι μου.<br />
Για Σένα.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Νυστέρια βάζω στις μέρες μου<br />
Θρύψαλλα κάθε μία.<br />
Κρυώνω μακριά σου.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μέσα στο άρωμα των μαλλιών μου<br />
Θα σε παρασύρω<br />
Να σε αφήσω να επεχρίσεις το μύρο μου<br />
Στ' ανεξάλειπτα.<br />
Να αναγνωρίσεις τα Στοιχειά.<br />
<br />
<br />
Να γίνουμε ένας σταλακτίτης<br />
Που τρέφει τον σταλαγμίτη<br />
Μέχρι να ριζώσουν στον αέρα.<br />
Να γίνουμε Ένα σε βουνά και μεσοπέλαγα<br />
<br />
Σε σημείο τέτοιο να γίνουμε Ένα<br />
Που να μην αναγνωρίζουμε πλέον<br />
Ποιός απ' τους δυό μας επινόησε τον Άλλον.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Τί σου γράφω και συ μ' ακούςΈλδομαιtag:spartinos.ning.com,2009-08-18:2305295:BlogPost:882742009-08-18T01:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Στον Στοιχειωμένο<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μέσα στο στόμα μου σε φυλάω<br />
Μέσα στο σώμα μου σε κρατάω<br />
Ντύσε με το δέρμα σου<br />
Απ' την κορφή μου<br />
Ως τ' άκρα των άκρων μου<br />
Φόρα με κατάσαρκα<br />
Σπιθαμή προς σπιθαμή σου<br />
Εδώ και Αιώνες, πολλούς Αιώνες<br />
Όλους τους Αιώνες<br />
Των περασμένων Αιώνων<br />
Μέσα μου κατοικείς<br />
<br />
<br />
Βοήθα με να δω το γέλιο σου<br />
Δείξέ μού το<br />
Που έλδομαι να το δω<br />
Μη καθυστερείς.<br />
Να μη σταυρώνομαι χίλιους καθημερινά<br />
Θανάτους.<br />
Φύλαξέ με<br />
<br />
<br />
Σκιρτάω να σε δω να μου χαμογελάς<br />
Να μου χαμογελάς όντως.<br />
Με τα μάτια σου να μου…
Στον Στοιχειωμένο<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Μέσα στο στόμα μου σε φυλάω<br />
Μέσα στο σώμα μου σε κρατάω<br />
Ντύσε με το δέρμα σου<br />
Απ' την κορφή μου<br />
Ως τ' άκρα των άκρων μου<br />
Φόρα με κατάσαρκα<br />
Σπιθαμή προς σπιθαμή σου<br />
Εδώ και Αιώνες, πολλούς Αιώνες<br />
Όλους τους Αιώνες<br />
Των περασμένων Αιώνων<br />
Μέσα μου κατοικείς<br />
<br />
<br />
Βοήθα με να δω το γέλιο σου<br />
Δείξέ μού το<br />
Που έλδομαι να το δω<br />
Μη καθυστερείς.<br />
Να μη σταυρώνομαι χίλιους καθημερινά<br />
Θανάτους.<br />
Φύλαξέ με<br />
<br />
<br />
Σκιρτάω να σε δω να μου χαμογελάς<br />
Να μου χαμογελάς όντως.<br />
Με τα μάτια σου να μου χαμογελάς.<br />
Να βλέπω την ψυχή σου<br />
Να μοσχομυρίζει<br />
Από την λάμψη σου.<br />
<br />
Μια λάμψη τέτοια<br />
Που να φωτίζονται<br />
Τα Σύμπαντα<br />
Και να ζηλεύει<br />
ο Θεός.Σελήνης εξερεθισμοίtag:spartinos.ning.com,2009-08-13:2305295:BlogPost:874442009-08-13T18:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Αγίας Θεοδώρας 10<br />
με το λιμάνι<br />
μιας ανάσας απόσταση<br />
....................................<br />
<br />
Σε κάθε ολόγιομο<br />
- κι όχι μόνο -<br />
ορατό ή κρυμμένο<br />
απ' τα σύννεφα,<br />
με όποιον καιρό<br />
στο κρηπίδωμα<br />
<br />
Ακόμη και άρρωστη.<br />
Σπάνια άρρωστη<br />
οφείλω να<br />
αναγνωρίσω.<br />
<br />
΄Ομως συχνά,<br />
μέσα και κάτω<br />
απ' τη βροχή<br />
- κατά προτίμηση -<br />
μονάχη.<br />
<br />
Μα πάλι,<br />
ούτε ακριβώς έτσι.<br />
<br />
Αείποτε συνοδευμένη<br />
κατ' επίφασιν αλήθειες<br />
εγκυστωμένες,<br />
ντυμένη στίχους<br />
δυστοκισμένους,<br />
παραπληγικούς.<br />
<br />
Και τη βροχή<br />
- πάντα η βροχή -<br />
όμοια με…
Αγίας Θεοδώρας 10<br />
με το λιμάνι<br />
μιας ανάσας απόσταση<br />
....................................<br />
<br />
Σε κάθε ολόγιομο<br />
- κι όχι μόνο -<br />
ορατό ή κρυμμένο<br />
απ' τα σύννεφα,<br />
με όποιον καιρό<br />
στο κρηπίδωμα<br />
<br />
Ακόμη και άρρωστη.<br />
Σπάνια άρρωστη<br />
οφείλω να<br />
αναγνωρίσω.<br />
<br />
΄Ομως συχνά,<br />
μέσα και κάτω<br />
απ' τη βροχή<br />
- κατά προτίμηση -<br />
μονάχη.<br />
<br />
Μα πάλι,<br />
ούτε ακριβώς έτσι.<br />
<br />
Αείποτε συνοδευμένη<br />
κατ' επίφασιν αλήθειες<br />
εγκυστωμένες,<br />
ντυμένη στίχους<br />
δυστοκισμένους,<br />
παραπληγικούς.<br />
<br />
Και τη βροχή<br />
- πάντα η βροχή -<br />
όμοια με δρόγη<br />
πάνω<br />
στη διαμαρτία<br />
της ψυχής μουΕνδοκόσμια διαπίδυσηtag:spartinos.ning.com,2009-08-03:2305295:BlogPost:862132009-08-03T19:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Χωρίς αφιέρωση<br />
<br />
<br />
Σ' άκουγα χθες να μου μιλάς<br />
μέσα στο νου μου<br />
Άκουγα τη φωνή σου μέσα μου<br />
σ' ανύποπτες στιγμές<br />
να αντηχεί<br />
Σ' άκουγα να με ψάχνεις<br />
να μ' αναζητάς,<br />
μέσα μου σ' αισθανόμουν,<br />
πάνω σε κάθε κύτταρό μου<br />
να βαδίζεις - κι από εκει,<br />
να σκαρφαλώνεις<br />
και να φτάνεις στην καρδιά<br />
χάδι ανεξάλειπτο να την κερνάς<br />
Πνοής σφραγίδα.<br />
<br />
Σε ανύποπτες στιγμές<br />
σ' ακούω να μου μιλάς<br />
και κει που δε σε περιμένω<br />
μου εμφανίζεσαι,<br />
σε βλέπω να χαμογελάς<br />
χαμόγελο σπαρμένο αγκάθια.<br />
<br />
Γιατί σ' ακούω μέσα μου<br />
να…
Χωρίς αφιέρωση<br />
<br />
<br />
Σ' άκουγα χθες να μου μιλάς<br />
μέσα στο νου μου<br />
Άκουγα τη φωνή σου μέσα μου<br />
σ' ανύποπτες στιγμές<br />
να αντηχεί<br />
Σ' άκουγα να με ψάχνεις<br />
να μ' αναζητάς,<br />
μέσα μου σ' αισθανόμουν,<br />
πάνω σε κάθε κύτταρό μου<br />
να βαδίζεις - κι από εκει,<br />
να σκαρφαλώνεις<br />
και να φτάνεις στην καρδιά<br />
χάδι ανεξάλειπτο να την κερνάς<br />
Πνοής σφραγίδα.<br />
<br />
Σε ανύποπτες στιγμές<br />
σ' ακούω να μου μιλάς<br />
και κει που δε σε περιμένω<br />
μου εμφανίζεσαι,<br />
σε βλέπω να χαμογελάς<br />
χαμόγελο σπαρμένο αγκάθια.<br />
<br />
Γιατί σ' ακούω μέσα μου<br />
να αντηχείς,<br />
γιατί κρημνοβατείς<br />
στο ενδοκόσμιό μου;<br />
<br />
<br />
Δώσε μου τ' αγκάθια μέσα απ' τα μάτια σου<br />
Τ' αγκάθια από το χαμόγελό σου δως μου<br />
<br />
Εκείνα που φυλάς προσεκτικά<br />
μέσα σε κάθε μνήμη σου<br />
μέσα σε κάθε κίνησή σου<br />
πίσω από κάθε λόγο σου<br />
μέσα σε κάθε ανάσα.<br />
<br />
Να πλέξω φράχτη στον καιρό<br />
φωτιά, νερό να τον ποτίσω<br />
ν' αντρειωθεί<br />
Πάνω του να ξαπλώσω<br />
να εκτιναχθώ<br />
<br />
Δρόμο να ανοίξω<br />
για το σκούρο γρίζο<br />
των μαλλιών σου,<br />
μέσα σ' αυτά να τυλιχτώ,<br />
πάνω απ' τα μάτια σου<br />
μες τα πυκνά σου φρύδια<br />
να χαθώ,<br />
να μπω από κει μαυροφορούσα<br />
και χωρίς κοσμήτατα<br />
μέσα στα καλντερίμια<br />
του μυαλού σου<br />
<br />
Την πόρτα της Πύρινης Πνοής σου<br />
να διαρρήξω,<br />
να δελεάσω τον διάπυρο Λόγο σου<br />
με άσμα αρχιτεκτονικά εύηχο<br />
για να φανεί,<br />
Ιχώρ να απορροφήσει<br />
να εξυψωθεί περίοπτος<br />
<br />
Όπλο στο πνεύμα μου να γίνει<br />
το πένθος να πληγώσω.Ίμερου εγκόλπιονtag:spartinos.ning.com,2009-07-28:2305295:BlogPost:856342009-07-28T17:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Όταν διεισδύω<br />
μέσα σου<br />
και σ' αφουγκράζομαι,<br />
συλλήβδην<br />
αλλάζει ρότα<br />
η ψυχή<br />
την ώρα<br />
που τα άδηλα<br />
και κρύφια σου<br />
αποκαλύπτεις.<br />
<br />
Σε κίνηση<br />
ταριχευμένη<br />
μετατρέπονται<br />
οι ανάσες,<br />
τα απόκοσμα<br />
αναρριγούνε<br />
σύγκορμα.<br />
<br />
Ώσπου<br />
οι σπινθήρες<br />
απ' τα μορς<br />
που εκπέμπεις<br />
γιγαντώνονται<br />
<br />
κι ενώ εκείνη<br />
αποζητάει<br />
την αποτέφρωσή της<br />
- λυτρωτική,<br />
<br />
<br />
ο Ίμερος<br />
που εκτοξεύεις<br />
ψυχαναγκαστικά<br />
εξημμένος,<br />
αντί εξαφάνισης<br />
ολοσχερούς,<br />
αντί βημάτων<br />
Μπράϊγ<br />
μες στην Ουσία<br />
<br />
δίνει Υπόσταση<br />
ανάγλυφη,<br />
σ' ότι δεν περιμένεις<br />
πιά.
Όταν διεισδύω<br />
μέσα σου<br />
και σ' αφουγκράζομαι,<br />
συλλήβδην<br />
αλλάζει ρότα<br />
η ψυχή<br />
την ώρα<br />
που τα άδηλα<br />
και κρύφια σου<br />
αποκαλύπτεις.<br />
<br />
Σε κίνηση<br />
ταριχευμένη<br />
μετατρέπονται<br />
οι ανάσες,<br />
τα απόκοσμα<br />
αναρριγούνε<br />
σύγκορμα.<br />
<br />
Ώσπου<br />
οι σπινθήρες<br />
απ' τα μορς<br />
που εκπέμπεις<br />
γιγαντώνονται<br />
<br />
κι ενώ εκείνη<br />
αποζητάει<br />
την αποτέφρωσή της<br />
- λυτρωτική,<br />
<br />
<br />
ο Ίμερος<br />
που εκτοξεύεις<br />
ψυχαναγκαστικά<br />
εξημμένος,<br />
αντί εξαφάνισης<br />
ολοσχερούς,<br />
αντί βημάτων<br />
Μπράϊγ<br />
μες στην Ουσία<br />
<br />
δίνει Υπόσταση<br />
ανάγλυφη,<br />
σ' ότι δεν περιμένεις<br />
πιά.Μονόσημο απροκάλυπτα αμετάστροφοtag:spartinos.ning.com,2009-07-24:2305295:BlogPost:852282009-07-24T22:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Το φύσημα του αγέρα<br />
αρμάτωσε<br />
τραγούδι θλίψης<br />
εμμελούς<br />
και στείλε μου το<br />
γρήγορα<br />
<br />
Να αναστενάζουν<br />
οι φωνητικές χορδές<br />
απ' την αφή<br />
των φθόγγων<br />
<br />
και εκείνες της κιθάρας<br />
να ριγούν<br />
κάτω από των δαχτύλων<br />
το άγγιγμα.<br />
<br />
Να αιμορραγούν<br />
ανέγγιχτες,<br />
να εκλιπαρούν<br />
την εξιχνίαση.<br />
<br />
Πιες το κρασί<br />
ανέρωτο,<br />
για να εξορίσεις<br />
τα απέρωτα<br />
με καλοπίχερο<br />
να τα ξορκίσεις<br />
<br />
Το φως με το σκοτάδι<br />
εξομοίωσε,<br />
και το φιλί μου<br />
μεταμόρφωσε<br />
σε φλόγα κέρινη<br />
<br />
Τον Λόγο τον αβάσταχτο<br />
κατάργησε.<br />
Θανάτωσέ τον.<br />
Εκείνον,<br />
που την…
Το φύσημα του αγέρα<br />
αρμάτωσε<br />
τραγούδι θλίψης<br />
εμμελούς<br />
και στείλε μου το<br />
γρήγορα<br />
<br />
Να αναστενάζουν<br />
οι φωνητικές χορδές<br />
απ' την αφή<br />
των φθόγγων<br />
<br />
και εκείνες της κιθάρας<br />
να ριγούν<br />
κάτω από των δαχτύλων<br />
το άγγιγμα.<br />
<br />
Να αιμορραγούν<br />
ανέγγιχτες,<br />
να εκλιπαρούν<br />
την εξιχνίαση.<br />
<br />
Πιες το κρασί<br />
ανέρωτο,<br />
για να εξορίσεις<br />
τα απέρωτα<br />
με καλοπίχερο<br />
να τα ξορκίσεις<br />
<br />
Το φως με το σκοτάδι<br />
εξομοίωσε,<br />
και το φιλί μου<br />
μεταμόρφωσε<br />
σε φλόγα κέρινη<br />
<br />
Τον Λόγο τον αβάσταχτο<br />
κατάργησε.<br />
Θανάτωσέ τον.<br />
Εκείνον,<br />
που την Πράξη<br />
αναβάλλει συνεχώς.<br />
<br />
Χύμηξε<br />
όμοιος Πνοής<br />
ορμητικής,<br />
πάνω από βουνά<br />
και θάλασσες Ακριβέ μου.<br />
<br />
Κατοίκησε με,<br />
στοίχειωσέ με.<br />
Στοίχειωσέ με.<br />
Στιγμή<br />
μη με αφήσεις<br />
να ησυχάσω<br />
μακριά σου.<br />
<br />
<br />
Έτσι κι αλλιώς<br />
- σου ομνύω<br />
εσύ κι εγώ<br />
είμαστε Ένα.Μικρό θερινό συναρτημένοtag:spartinos.ning.com,2009-07-20:2305295:BlogPost:850522009-07-20T21:05:51.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Βάλε<br />
το όνειρό σου<br />
πάνω από<br />
τα μάτια μου<br />
σκιά μου<br />
<br />
Νοιώσε<br />
τον καρπό σου<br />
απαγορευμένο,<br />
να ταξιδεύει<br />
σαρκώδης,<br />
μέσα<br />
από την<br />
κοιλιά μου<br />
<br />
Σπείρε<br />
στο δέρμα μου<br />
κάμπο γαλήνης<br />
τα φιλιά σου,<br />
κρυφά<br />
από τον Ήλιο<br />
για να μην<br />
ζηλεύει.<br />
Κρυφά<br />
κι απ' την Σελήνη<br />
για να μην<br />
ανταριάζεται<br />
<br />
Ξαπλώσου<br />
πάνω μου<br />
σαν Γη υγρή,<br />
κι απλώσου<br />
απ' άκρη<br />
σ'άκρη μου<br />
και σκέπασέ με<br />
<br />
Για να καρπίσουν<br />
οι σκιές,<br />
ο Ήλιος<br />
η Σελήνη,<br />
οι απαγορευμένοι,<br />
ο κάμπος<br />
των φιλιών σου<br />
<br />
Η Γη<br />
η υγρή<br />
μαζί μου
Βάλε<br />
το όνειρό σου<br />
πάνω από<br />
τα μάτια μου<br />
σκιά μου<br />
<br />
Νοιώσε<br />
τον καρπό σου<br />
απαγορευμένο,<br />
να ταξιδεύει<br />
σαρκώδης,<br />
μέσα<br />
από την<br />
κοιλιά μου<br />
<br />
Σπείρε<br />
στο δέρμα μου<br />
κάμπο γαλήνης<br />
τα φιλιά σου,<br />
κρυφά<br />
από τον Ήλιο<br />
για να μην<br />
ζηλεύει.<br />
Κρυφά<br />
κι απ' την Σελήνη<br />
για να μην<br />
ανταριάζεται<br />
<br />
Ξαπλώσου<br />
πάνω μου<br />
σαν Γη υγρή,<br />
κι απλώσου<br />
απ' άκρη<br />
σ'άκρη μου<br />
και σκέπασέ με<br />
<br />
Για να καρπίσουν<br />
οι σκιές,<br />
ο Ήλιος<br />
η Σελήνη,<br />
οι απαγορευμένοι,<br />
ο κάμπος<br />
των φιλιών σου<br />
<br />
Η Γη<br />
η υγρή<br />
μαζί μουΕξαργύρωσιςtag:spartinos.ning.com,2009-07-18:2305295:BlogPost:848952009-07-18T19:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Φωνή<br />
έδωσες στο χέρι μου<br />
χωρίς<br />
να με ρωτήσεις.<br />
Θα σου το πω άλλη μια<br />
φορά,<br />
μετά θα το βουβάνω,<br />
<br />
για να χαθεί<br />
το νόημα<br />
από την ώρα ήδη<br />
που θα γράφεται,<br />
να 'ναι βαθιά<br />
θαμμένο.<br />
<br />
Να μην υπάρχουν πια<br />
"τοιουτοτρόπως".<br />
Γιατί,<br />
τα "τοιουτοτρόπως"<br />
είναι αφόρητα,<br />
ακατασίγαστα,<br />
αχαλίνωτα,<br />
εντόνως σφοδρά.<br />
<br />
Είναι από αυτά<br />
τα λογικά<br />
που οδηγούν<br />
στην Τρέλα.<br />
<br />
Και ενώ δεν πρόλαβα<br />
να σου το πω<br />
αφου δεν το έχω<br />
ζήσει<br />
<br />
Σου στέλνω ευχή<br />
με την βροχή,<br />
για αγάπη<br />
άμετρη<br />
<br />
γαλάζια<br />
σαν το χρώμα<br />
του πουκαμίσου…
Φωνή<br />
έδωσες στο χέρι μου<br />
χωρίς<br />
να με ρωτήσεις.<br />
Θα σου το πω άλλη μια<br />
φορά,<br />
μετά θα το βουβάνω,<br />
<br />
για να χαθεί<br />
το νόημα<br />
από την ώρα ήδη<br />
που θα γράφεται,<br />
να 'ναι βαθιά<br />
θαμμένο.<br />
<br />
Να μην υπάρχουν πια<br />
"τοιουτοτρόπως".<br />
Γιατί,<br />
τα "τοιουτοτρόπως"<br />
είναι αφόρητα,<br />
ακατασίγαστα,<br />
αχαλίνωτα,<br />
εντόνως σφοδρά.<br />
<br />
Είναι από αυτά<br />
τα λογικά<br />
που οδηγούν<br />
στην Τρέλα.<br />
<br />
Και ενώ δεν πρόλαβα<br />
να σου το πω<br />
αφου δεν το έχω<br />
ζήσει<br />
<br />
Σου στέλνω ευχή<br />
με την βροχή,<br />
για αγάπη<br />
άμετρη<br />
<br />
γαλάζια<br />
σαν το χρώμα<br />
του πουκαμίσου σου,<br />
αιχμηρή<br />
σαν τον λογισμό σου,<br />
που δεν μπορείς<br />
είτε δεν θέλεις<br />
να τον κρύψεις.<br />
<br />
Κι έναν διαβήτη<br />
προφητείες<br />
μεστές πόθων<br />
εκπληρωμένων,<br />
για να σε φτάσουν<br />
γρήγορα<br />
εκεί που υπάρχεις<br />
μαζί με όνειρα<br />
πολύτιμα,<br />
αβάτευτα<br />
<br />
να με θυμάσαι<br />
κάθε που θα βλέπεις<br />
την βροχή,<br />
κάθε<br />
που θα σε αγγίζει.<br />
Το χέρι σου ν'απλώνεις<br />
να σε ποτίζει,<br />
να σου λογχίζει<br />
την καρδιά,<br />
το νου να σου οδηγεί<br />
να στον δροσίζει.<br />
<br />
Γιατί έδωσες φωνή στο χέρι μου;<br />
με ρώτησες;<br />
<br />
<br />
Πώς να σιγήσει τώρα<br />
που από τους στίχους μας<br />
ροδοκοκκίνησε ο ορίζοντας,<br />
που τους εδιάβαζε στεκούμενος<br />
πάνω και πίσω από ψηλό βουνό,<br />
<br />
με το ένα χέρι του<br />
στο μέτωπο<br />
και το άλλο του<br />
στην μέση,<br />
τους παρακολουθούσε<br />
με τρόπο απόκρυφο<br />
και αναρριγούσε,<br />
αιμορραγούσε,<br />
<br />
κι έβρεχε κρουνηδόν<br />
για να ανακουφιστεί,<br />
Αψέντι εκτρωτικό<br />
που ξέπλενε την θλίψη,<br />
έβαφε σμαραγδένια<br />
τις παλάμες των χεριών σου,<br />
την ζάχαρη που πάνω σου<br />
κρατούσες<br />
και μου 'δινες να πιω.<br />
<br />
Οι πετροπέρδικες<br />
πετούσανε κοντά μας<br />
και φύτρωνε αμφιθαλής<br />
η Αρτεμισία Άψινθος<br />
μέσα απ' τον ουρανό<br />
από την πρόσμειξη<br />
των σιωπηλών μας<br />
λογισμών,<br />
που δεν τους<br />
εκστομίζαμε<br />
για να μην κηδευτούνε.<br />
<br />
Ανοίγανε συρτάρια<br />
φωτεινά<br />
μέσα απ'το σώμα<br />
του βουνού,<br />
απ' όπου φύονταν<br />
οι πετροκερασιές<br />
που μέσα στην<br />
ευωδιαστά γλυκιά<br />
σκιά τους<br />
μας προστάτευαν.<br />
<br />
Με τα θρο'ί'σματά<br />
των φύλλων τους,<br />
δίναν λαλιά στον άνεμο<br />
που αποκάλυπτε<br />
τις σκέψεις μας<br />
σ'όλα τ' αγερικά,<br />
κι αυτά γεννούσαν<br />
πίδακες οργασμικούς<br />
νοημάτων άρρητων,<br />
ζωογόνα αρμονικών<br />
Ψυχών-Ψυχή μου,<br />
συγγενικών.<br />
<br />
<br />
Έως ότου εμφανίστηκε<br />
η Άτη η γοργοπόδαρη,<br />
φύλακας της Τιμής,<br />
μες την παραφροσύνη της<br />
μου έκοψε το χέρι,<br />
μήπως και επουλωθούν<br />
οι πληγές των σταυρωμένων.Αφασική ομιλία Απαράκλητηtag:spartinos.ning.com,2009-07-14:2305295:BlogPost:845692009-07-14T20:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Να είχα τον τρόπο<br />
ή την δύναμη<br />
μέσα στις φλέβες<br />
των λέξεών σου<br />
να προσκρούσω<br />
-αφού θέα τις έχω -<br />
μέσα τους<br />
να στραφώ,<br />
να ακτινογραφήσω,<br />
να ακτινοβολήσω<br />
τους ιστούς<br />
των λόγων σου<br />
<br />
να τους αποψιλώσω,<br />
να τους απεκδύσω<br />
των φόβων,<br />
να ανακόψω<br />
τον τραγικό τους<br />
χορό,<br />
για να τους καταστήσω<br />
κρύσταλλα<br />
<br />
να δω μέσα<br />
στην σκέψη σου,<br />
με τα αριζήλωτά της<br />
χρώματα,<br />
να βάψω<br />
την δική μου.<br />
<br />
Να αναλύσω<br />
την αιτία<br />
ή<br />
την ουσία τους,<br />
για να σου στείλω<br />
πίσω<br />
ιστορικό - διάγνωση<br />
εμπεριστατωμένη,<br />
να αντιμετωπιστεί<br />
ο…
Να είχα τον τρόπο<br />
ή την δύναμη<br />
μέσα στις φλέβες<br />
των λέξεών σου<br />
να προσκρούσω<br />
-αφού θέα τις έχω -<br />
μέσα τους<br />
να στραφώ,<br />
να ακτινογραφήσω,<br />
να ακτινοβολήσω<br />
τους ιστούς<br />
των λόγων σου<br />
<br />
να τους αποψιλώσω,<br />
να τους απεκδύσω<br />
των φόβων,<br />
να ανακόψω<br />
τον τραγικό τους<br />
χορό,<br />
για να τους καταστήσω<br />
κρύσταλλα<br />
<br />
να δω μέσα<br />
στην σκέψη σου,<br />
με τα αριζήλωτά της<br />
χρώματα,<br />
να βάψω<br />
την δική μου.<br />
<br />
Να αναλύσω<br />
την αιτία<br />
ή<br />
την ουσία τους,<br />
για να σου στείλω<br />
πίσω<br />
ιστορικό - διάγνωση<br />
εμπεριστατωμένη,<br />
να αντιμετωπιστεί<br />
ο κίνδυνος<br />
εκ των ένδον,<br />
τώρα που είναι<br />
στις φασκιές.<br />
<br />
<br />
Τις Λέξεις<br />
τις ησύχαια<br />
ερωτοπλάνες<br />
να τρυπίσω<br />
και από πίσω τους<br />
να βγω.<br />
Αιφνίδια -<br />
να τις αιφνιδιάσω<br />
λίπασμα<br />
ερατεινό,<br />
να ερατίζουν<br />
καρπούς εράσμιους<br />
<br />
Να σου εξιστορώ<br />
τις εντυπώσεις<br />
από τις αναγνώσεις μου,<br />
-που οφείλω να σου πω για να το ξέρεις-<br />
μόνο μαζί σου<br />
διαβάζω,<br />
αφού μονάχα έτσι<br />
μου φέρνουν<br />
την αυγή.<br />
<br />
Αιθρία<br />
να γίνω<br />
της λαλιάς σου,<br />
αιθρία<br />
και της σκέψης σου.<br />
Ζητρός *<br />
του ζέφυρου<br />
του ερεμνού,<br />
που μες<br />
στα χέρια μου<br />
κατακρατώ.<br />
<br />
Για να μου στείλεις<br />
πίσω<br />
φίλτρο θεραπευτικό,<br />
περιπευκές φαρμάκι<br />
θελκτικό,<br />
μέσα τους να αναμείξω,<br />
μήπως<br />
και αναγεννηθώ<br />
εύκηλος,**<br />
-ουχί ματαίως<br />
ή άνευ λόγου -<br />
<br />
<br />
να τεντωθώ<br />
κάτω απ' αυτές,<br />
να εκταθώ,<br />
να ανασκιρτήσω<br />
και όσα<br />
οττεύομαι*** να εξαγνίσω,<br />
να αναγραφούνε<br />
δια πυρός<br />
με τόξο αργυρότοξο,<br />
πάνω στο δέρμα<br />
της αριστερής<br />
απ' την πλευρά<br />
καρδιά<br />
της αμφιλύκης<br />
<br />
<br />
<br />
αβέβαιες και άχαρες<br />
αλήθειες<br />
να μην αγνωρίζω πια<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
*δήμιος, ποινή, απώλεια<br />
**απαλλαγμένος φροντίδων, πράος<br />
***προαισθάνομαι, βλέπω΄Εκκληση Αγνήtag:spartinos.ning.com,2009-07-11:2305295:BlogPost:841242009-07-11T21:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Μέσα σε κύκλους<br />
ανάδρομης κίνησης,<br />
σε αέναους κύκλους<br />
μέσα,<br />
παραφυλάς<br />
<br />
Πεθυμιά μου;<br />
Όνειρό μου,<br />
ή Εσύ.<br />
<br />
Κοίταξέ με.<br />
Κοίτα με.<br />
Κάρφωσε<br />
τα μάτια σου<br />
μέσα<br />
στα δικά μου.<br />
<br />
Και τώρα,<br />
αυτοστιγμεί,<br />
χωρίς περι-στροφές,<br />
αποτράβηξε<br />
τα Πάμψυχα,<br />
Παμφάγα<br />
για μένα<br />
Λόγια σου,<br />
που εμμένουν.<br />
<br />
Εκείνα<br />
που Στιλέτο,<br />
προσηλωμένα<br />
μπαινοβγαίνουν<br />
μέσα<br />
στον εγκέφαλό μου<br />
απρόσκλητα,<br />
καθιστώντας τον<br />
πάμπα Γόνιμη.<br />
<br />
Εκείνα,<br />
που με Άγια<br />
καθήλωση<br />
διεισδύουν<br />
μέσα μου,<br />
στο σώμα μου,<br />
περονιάζουν<br />
την ψυχή μου,<br />
μου κλυδωνίζουν<br />
το…
Μέσα σε κύκλους<br />
ανάδρομης κίνησης,<br />
σε αέναους κύκλους<br />
μέσα,<br />
παραφυλάς<br />
<br />
Πεθυμιά μου;<br />
Όνειρό μου,<br />
ή Εσύ.<br />
<br />
Κοίταξέ με.<br />
Κοίτα με.<br />
Κάρφωσε<br />
τα μάτια σου<br />
μέσα<br />
στα δικά μου.<br />
<br />
Και τώρα,<br />
αυτοστιγμεί,<br />
χωρίς περι-στροφές,<br />
αποτράβηξε<br />
τα Πάμψυχα,<br />
Παμφάγα<br />
για μένα<br />
Λόγια σου,<br />
που εμμένουν.<br />
<br />
Εκείνα<br />
που Στιλέτο,<br />
προσηλωμένα<br />
μπαινοβγαίνουν<br />
μέσα<br />
στον εγκέφαλό μου<br />
απρόσκλητα,<br />
καθιστώντας τον<br />
πάμπα Γόνιμη.<br />
<br />
Εκείνα,<br />
που με Άγια<br />
καθήλωση<br />
διεισδύουν<br />
μέσα μου,<br />
στο σώμα μου,<br />
περονιάζουν<br />
την ψυχή μου,<br />
μου κλυδωνίζουν<br />
το πνεύμα.<br />
<br />
<br />
ΕΠΙΓΡΑΜΜΑ:<br />
<br />
Έκκληση Αγνή<br />
ανεπιτήδευτη,<br />
που για να την<br />
αισθανθεί<br />
ο θεός,<br />
πρέπει πρώτα<br />
ψυχορραγώντας<br />
να στεφανωθεί<br />
τον Χάρο.Κατάσταση εμπύρετου Ανάγκηςtag:spartinos.ning.com,2009-07-09:2305295:BlogPost:837542009-07-09T17:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Μπήκες κρυφά στον ύπνο μου<br />
μου έκλεψες την ανάσα,<br />
μπήκες βροχή στον κήπο μου<br />
μπήκες βροχή στο σπίτι.<br />
<br />
Μου ξέπλυνες τα όνειρα<br />
μου στέγνωσες την δίψα,<br />
τον πυρετό μου δρόσισες<br />
μου έπνιξες τον πόνο.<br />
<br />
Με βύθισες στον ώμο σου<br />
σαν το κλειδί στην πόρτα,<br />
μου 'στρωσες φύλλα της μυρτιάς<br />
με όλα της τα άνθη<br />
<br />
μου κέντησες τα μάτια μου<br />
με τα δικά σου λόγια,<br />
την σκέψη σου έκανες ρυθμό,<br />
ηχόχρωμα απαλό για να με φτάσει,<br />
φωνή για να με νανουρίζει,<br />
τον παιδεμό μου αλάφρυνες.<br />
<br />
Εσύ.<br />
Ξύπνησα μέσα σ'ευωδιές<br />
αγνές,…
Μπήκες κρυφά στον ύπνο μου<br />
μου έκλεψες την ανάσα,<br />
μπήκες βροχή στον κήπο μου<br />
μπήκες βροχή στο σπίτι.<br />
<br />
Μου ξέπλυνες τα όνειρα<br />
μου στέγνωσες την δίψα,<br />
τον πυρετό μου δρόσισες<br />
μου έπνιξες τον πόνο.<br />
<br />
Με βύθισες στον ώμο σου<br />
σαν το κλειδί στην πόρτα,<br />
μου 'στρωσες φύλλα της μυρτιάς<br />
με όλα της τα άνθη<br />
<br />
μου κέντησες τα μάτια μου<br />
με τα δικά σου λόγια,<br />
την σκέψη σου έκανες ρυθμό,<br />
ηχόχρωμα απαλό για να με φτάσει,<br />
φωνή για να με νανουρίζει,<br />
τον παιδεμό μου αλάφρυνες.<br />
<br />
Εσύ.<br />
Ξύπνησα μέσα σ'ευωδιές<br />
αγνές, παραδεισένιες<br />
άπλωσα χέρι να σε βρώ,<br />
μα πουθενά δεν ήσουν.<br />
Που είσαι βροχή μου,<br />
μάτια μου<br />
που μέσα μου σ'ακούω.<br />
<br />
Τόσο πολύ σε αισθάνθηκα<br />
που πόνεσε η καρδιά μου.<br />
Κάηκε η ανάσα μου,<br />
μούδιασε το μυαλό μου.<br />
<br />
***<br />
Στείλε το φως<br />
που ταξιδεύει γρήγορα<br />
κοντά σου να 'ρθω.<br />
Σαν φτάσω, τύλιξέ με<br />
μέσα στην αύρα σου,<br />
φυλάκισέ με δίπλα σου<br />
ποτέ να μην εκτίσω<br />
την ποινή μου,<br />
που έγινα φόνισσα.<br />
<br />
Τον χωρισμό<br />
που μυστικά<br />
καραδοκούσε<br />
δολοφόνησα.<br />
Κοντά σου<br />
κράτα με.<br />
<br />
Έξω από σένα<br />
ισορροπώ<br />
Μέσα σου<br />
ζωντανεύω.<br />
Προστατευμένη<br />
μες τα έγκατα<br />
του Είναι σου,<br />
άσε με να υπάρχω.<br />
Εκεί,<br />
στην μουσικά οικεία<br />
θαλπωρή σου.<br />
<br />
Μέσα στους πόρους σου<br />
αιθέριο έλαιο<br />
άσε με να σταλάξω,<br />
για να εκλύομαι<br />
αρωματική οσμή<br />
μέσα από το σώμα σου.<br />
<br />
Να ντύνομαι<br />
τους στίχους σου<br />
με τα δικά μου<br />
δακτυλικά αποτυπώματα,<br />
ζεστά, πύρινα επάνω τους.<br />
Να τους φορώ συνέχεια<br />
φυλαχτό,<br />
αφού αιώνια<br />
για σένα τους κρατούσα.<br />
<br />
Να παγιδέψω μέσα τους<br />
το φως του ήλιου<br />
και του φεγγαριού,<br />
να ζωγραφίζουν<br />
την Ουσία της Αγάπης.<br />
<br />
Να θρυμματίσω<br />
την απόσταση<br />
κομμάτια μύρια,<br />
να την διαθρύψω<br />
σκόνη,<br />
να μην υπάρχει<br />
επιστροφή.<br />
<br />
ΕΠΙΚΛΗΣΗ:<br />
<br />
Εάν αργοπορήσεις,<br />
πισωγύρισε<br />
με μάτι πολιούχο<br />
πάνω από τον ύπνο μου,<br />
κέρνα κρασί<br />
τον Θάνατο<br />
ν'αργήσω<br />
να ξυπνήσω.Πρόσπτωση λάβραςtag:spartinos.ning.com,2009-07-07:2305295:BlogPost:834332009-07-07T18:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Χθες σε συνέλαβα<br />
να μ'ερευνάς<br />
μέσα από αυτή<br />
τη θάλασσα<br />
απρόσωπων προσώπων<br />
που ο ίδιος<br />
θεμελίωσες.<br />
<br />
Σε είδα χθες<br />
μέσα στο πρω'ι'νό<br />
ανταύγεια ήπια<br />
συγκρατημένη,<br />
να με ατενίζεις<br />
από πάνω σου,<br />
με μιά λαχτάρα<br />
άφατη<br />
να σε ορθώνει,<br />
ζωή να δίνει<br />
στις κινήσεις σου<br />
τις καθημερινές,<br />
τις ασχολίες σου<br />
να χρωματίζει<br />
απαντοχής χαλάρωση.<br />
<br />
Με την λαχτάρα<br />
να πονάει<br />
σαν εξάρτηση,<br />
αναγκαιότητα<br />
ανάγλυφη<br />
εκ της αφής,<br />
δια μέσω<br />
των ματιών σου.<br />
<br />
Η όραση διαπέρασε<br />
το άναρθρο κενό που<br />
-όποιο τ' όνομά του-<br />
ανίκανο να…
Χθες σε συνέλαβα<br />
να μ'ερευνάς<br />
μέσα από αυτή<br />
τη θάλασσα<br />
απρόσωπων προσώπων<br />
που ο ίδιος<br />
θεμελίωσες.<br />
<br />
Σε είδα χθες<br />
μέσα στο πρω'ι'νό<br />
ανταύγεια ήπια<br />
συγκρατημένη,<br />
να με ατενίζεις<br />
από πάνω σου,<br />
με μιά λαχτάρα<br />
άφατη<br />
να σε ορθώνει,<br />
ζωή να δίνει<br />
στις κινήσεις σου<br />
τις καθημερινές,<br />
τις ασχολίες σου<br />
να χρωματίζει<br />
απαντοχής χαλάρωση.<br />
<br />
Με την λαχτάρα<br />
να πονάει<br />
σαν εξάρτηση,<br />
αναγκαιότητα<br />
ανάγλυφη<br />
εκ της αφής,<br />
δια μέσω<br />
των ματιών σου.<br />
<br />
Η όραση διαπέρασε<br />
το άναρθρο κενό που<br />
-όποιο τ' όνομά του-<br />
ανίκανο να σε<br />
κρατήσει μακριά,<br />
σε βάραθρο<br />
ανυπαρξίας<br />
κατακρεμνίστηκε<br />
χωρίς βυθούς ή όρη.<br />
<br />
Δείξε μου<br />
ό,τι σου 'λειψα,<br />
πες το μου.<br />
Γράψε τραγούδι<br />
εύρυθμο<br />
να αναρριχηθεί<br />
αγράμπελη<br />
η καρδιά σου,<br />
σε ακρώρεια γαλήνης<br />
να με συναντήσει,<br />
να ξαποστάσει<br />
μέσα στη δική μου.<br />
<br />
Βοήθησε<br />
την ενοχή μου<br />
ν'αποδείξω.<br />
<br />
Σ' όποια πτυχή<br />
κι αν ζω,<br />
γάργαρος καταρράκτης<br />
πλήρους προσήλωσης<br />
ομίχλης δρόμους<br />
έστρωσε<br />
για να τους<br />
τιθασεύσει,<br />
δρόμους<br />
που σπαρταράνε<br />
της επιθυμίας<br />
να ερευνηθεί<br />
ο δαίδαλος.<br />
<br />
Μια νυχτοπεταλούδα<br />
τυλιγμένη<br />
στης ζεστασιάς σου<br />
το περίβλημα<br />
εγώ<br />
εσύ το φώς μου.<br />
Αν πρέπει<br />
να χαθώ,<br />
άσε με<br />
να εξαλειφθώ<br />
μές την<br />
παλάμη σου.<br />
<br />
Δείξε μου δρόμο<br />
να απωλεσθώ<br />
αφού σε πρόλαβα<br />
εχθές<br />
Ανταύγεια μου,<br />
σε είδα<br />
μια στιγμή<br />
να μ' εποπτεύεις<br />
με τα μάτια σου,<br />
να με ρουφάς<br />
κρυφά μονάχος,<br />
<br />
<br />
κρυφά<br />
να με ρουφάς,<br />
ακόμη κι από<br />
μένα.Εν αναμονήtag:spartinos.ning.com,2009-07-05:2305295:BlogPost:832002009-07-05T18:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Πες μου<br />
σε πιο τέταρτο<br />
κατά τη διαδοχή<br />
της μέρας και<br />
της νύχτας,<br />
μπορείς να με<br />
χωρέσεις,<br />
να με συμπεριλάβεις<br />
στην ζωή σου.<br />
<br />
Να το χα'ι'δέψω<br />
χάδι φονικό,<br />
για να το<br />
ξεριζώσω<br />
από το διάστημα<br />
των είκοσι τεσσάρων<br />
ωρών μου,<br />
να το ξεβράσω<br />
από μέσα μου.<br />
<br />
Αθώα<br />
να το αγκαλιάσω,<br />
όσο ο Στραγγαλιστής<br />
το θύμα<br />
στον βωμό<br />
της αγχόνης.<br />
Αθώα<br />
όσο ο Δήμιος<br />
τον θάνατο.<br />
<br />
Να σταματήσω<br />
να γυρνώ<br />
με την ψυχή<br />
Κωφάλαλη<br />
μες στα γνωστά<br />
τοπία,<br />
σε κόλαση<br />
ανθρωπόμορφη<br />
προσμένοντας,<br />
ένα σου<br />
νεκρό<br />
σημείο.
Πες μου<br />
σε πιο τέταρτο<br />
κατά τη διαδοχή<br />
της μέρας και<br />
της νύχτας,<br />
μπορείς να με<br />
χωρέσεις,<br />
να με συμπεριλάβεις<br />
στην ζωή σου.<br />
<br />
Να το χα'ι'δέψω<br />
χάδι φονικό,<br />
για να το<br />
ξεριζώσω<br />
από το διάστημα<br />
των είκοσι τεσσάρων<br />
ωρών μου,<br />
να το ξεβράσω<br />
από μέσα μου.<br />
<br />
Αθώα<br />
να το αγκαλιάσω,<br />
όσο ο Στραγγαλιστής<br />
το θύμα<br />
στον βωμό<br />
της αγχόνης.<br />
Αθώα<br />
όσο ο Δήμιος<br />
τον θάνατο.<br />
<br />
Να σταματήσω<br />
να γυρνώ<br />
με την ψυχή<br />
Κωφάλαλη<br />
μες στα γνωστά<br />
τοπία,<br />
σε κόλαση<br />
ανθρωπόμορφη<br />
προσμένοντας,<br />
ένα σου<br />
νεκρό<br />
σημείο.Ανάρτηση Τρυφήςtag:spartinos.ning.com,2009-07-03:2305295:BlogPost:828892009-07-03T13:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Δεν θα τινάξω<br />
τα φρεσκοπλυμένα<br />
του μυαλού μου<br />
σήμερα,<br />
είναι το σώμα σου<br />
αποτυπωμένο<br />
πάνω τους.<br />
<br />
Θα μανταλώσω<br />
τα παράθυρα<br />
πριν φύγεις<br />
την μυρωδιά σου<br />
να φυλακίσω,<br />
για να εμποτίσω<br />
κάθε σπιθαμή<br />
απ' άκρη σ' άκρη<br />
όλους τους χώρους<br />
που περπάτησα<br />
με σένα μες την<br />
σκέψη μου,<br />
σ΄ όλα τα αντικείμενα<br />
πνοή να δώσω<br />
απ' την πνοή σου.<br />
<br />
Τις πόρτες<br />
θα ασφαλίσω<br />
τίποτα ξένο<br />
να μην μπει,<br />
με τον ιδρώτα σου<br />
θα ράνω<br />
στα περβάζια<br />
τα φυτά<br />
που οργίασαν<br />
από την απουσία σου,<br />
άνθη αποστέρησης.<br />
<br />
Θα βρέξω<br />
τα γραπτά μου<br />
αμνιακό…
Δεν θα τινάξω<br />
τα φρεσκοπλυμένα<br />
του μυαλού μου<br />
σήμερα,<br />
είναι το σώμα σου<br />
αποτυπωμένο<br />
πάνω τους.<br />
<br />
Θα μανταλώσω<br />
τα παράθυρα<br />
πριν φύγεις<br />
την μυρωδιά σου<br />
να φυλακίσω,<br />
για να εμποτίσω<br />
κάθε σπιθαμή<br />
απ' άκρη σ' άκρη<br />
όλους τους χώρους<br />
που περπάτησα<br />
με σένα μες την<br />
σκέψη μου,<br />
σ΄ όλα τα αντικείμενα<br />
πνοή να δώσω<br />
απ' την πνοή σου.<br />
<br />
Τις πόρτες<br />
θα ασφαλίσω<br />
τίποτα ξένο<br />
να μην μπει,<br />
με τον ιδρώτα σου<br />
θα ράνω<br />
στα περβάζια<br />
τα φυτά<br />
που οργίασαν<br />
από την απουσία σου,<br />
άνθη αποστέρησης.<br />
<br />
Θα βρέξω<br />
τα γραπτά μου<br />
αμνιακό υγρό,<br />
ορό ενδοφλέβιο<br />
στις Λέξεις<br />
θα περάσω<br />
<br />
να ανανήψουν,<br />
να γιγαντωθούν,<br />
φωνή να αποκτήσουν<br />
για να μ' ακούς<br />
μ' ακούς ;<br />
κάθε που<br />
ξενιτεύεσαι<br />
έξω απ' τους<br />
στίχους μου<br />
να δίνουν γλώσσα<br />
στην ψυχή σου.<br />
<br />
Φθόγγους μέσα σου<br />
να συνθέτουν<br />
πάνσεπτους,<br />
εξονυχιστικούς,<br />
συντροφιά<br />
με τις Λέξεις μου<br />
να ερωτοτροπείς<br />
γεννώντας νέες,<br />
κάτω και μέσα τους<br />
να με διαβάζεις,<br />
να σου σταυρώνουνε<br />
τα σωθικά<br />
για να σε αναστήσουν.<br />
<br />
Μεγκένη,<br />
του ορθολογισμού σου<br />
την νόηση<br />
να συνθλίβουν,<br />
ουσία αρωματική<br />
στο πνεύμα σου<br />
να εκχύνουν,<br />
γεύση<br />
στο αισθητήριό σου<br />
όργανο να δίνουν,<br />
κατάποση<br />
Ζωής<br />
για να με<br />
εγκολπώνεσαι.<br />
<br />
Να είμαι<br />
η πρώτη και η τελευταία<br />
σου Λέξη,<br />
τελετουργία<br />
υποβλητικής νηνεμίας<br />
μέσα σου<br />
το όνομά μου,<br />
άηχη προσευχή<br />
και φυλαχτό σου.<br />
<br />
Μήπως και πάψει<br />
μεταξύ μας<br />
ο εμφύλιος,<br />
για να μπορώ<br />
πια πλέρια<br />
να σε γεύομαι<br />
στις λυκαυγές,<br />
κάθε που σε<br />
πενθώ,<br />
έξω από<br />
το σώμα σου.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Σε ΣέναΣημεία στίξης άναυδαtag:spartinos.ning.com,2009-07-02:2305295:BlogPost:827752009-07-02T12:19:50.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Κάτω από έναστρο<br />
ουρανό<br />
ερημικού τοπίου,<br />
όμοιου<br />
με σάρκας μοναχικής,<br />
τακτοποιούσα<br />
τ' άστρα<br />
επανατοποθετώντας τα<br />
σε σχήματα<br />
παυσίλυπα.<br />
<br />
Τότε αναφάνηκες<br />
εκ τού μη όντος<br />
χωρίς να σε<br />
προσμένω,<br />
γαλήνια έγινες<br />
ένα με τη γη<br />
και εμένα.<br />
<br />
Παράτησα<br />
τον ουρανό<br />
και στο απάνεμο<br />
της αγκαλιάς σου,<br />
κατέγραψα<br />
με ακρίβεια<br />
την εικόνα<br />
της ανάσας σου<br />
σε απόσταση<br />
εφαπτόμενη<br />
της δικής μου.<br />
<br />
Πάνω στις άναστρες<br />
ερήμους<br />
των σαρκών μας,<br />
έναστρες αρματωσιές<br />
φορέσαμε<br />
στο χρώμα<br />
του έρωτα<br />
<br />
για να κηρύξουμε<br />
πόλεμο<br />
ενάντια σε…
Κάτω από έναστρο<br />
ουρανό<br />
ερημικού τοπίου,<br />
όμοιου<br />
με σάρκας μοναχικής,<br />
τακτοποιούσα<br />
τ' άστρα<br />
επανατοποθετώντας τα<br />
σε σχήματα<br />
παυσίλυπα.<br />
<br />
Τότε αναφάνηκες<br />
εκ τού μη όντος<br />
χωρίς να σε<br />
προσμένω,<br />
γαλήνια έγινες<br />
ένα με τη γη<br />
και εμένα.<br />
<br />
Παράτησα<br />
τον ουρανό<br />
και στο απάνεμο<br />
της αγκαλιάς σου,<br />
κατέγραψα<br />
με ακρίβεια<br />
την εικόνα<br />
της ανάσας σου<br />
σε απόσταση<br />
εφαπτόμενη<br />
της δικής μου.<br />
<br />
Πάνω στις άναστρες<br />
ερήμους<br />
των σαρκών μας,<br />
έναστρες αρματωσιές<br />
φορέσαμε<br />
στο χρώμα<br />
του έρωτα<br />
<br />
για να κηρύξουμε<br />
πόλεμο<br />
ενάντια σε άλαλες<br />
θύελλες<br />
<br />
που σκεπάζουνε (-) παύλα<br />
κουβαλάνε (,) κόμμα<br />
φέρνουνε<br />
μαζί τους<br />
νεροποντές<br />
ραγδαίες<br />
διακαούς επιθυμίας (!) θαυμαστικό<br />
για αναζητήσεις (...) αποσιωπητικά<br />
αναζήτησης (,) κόμμα<br />
προς ανά - ζήτηση (...) αποσιωπητικά<br />
<br />
<br />
ενάντια<br />
στην<br />
αναζήτησή σου<br />
Τελεία.Πρωινού ομορφιάtag:spartinos.ning.com,2009-07-01:2305295:BlogPost:826092009-07-01T06:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Από το πρώτο φώς<br />
του πρωινού,<br />
μέσα στην ησυχία<br />
που λατρεύω,<br />
μάταια προσπαθώ<br />
να εντρυφήσω<br />
στα "μαύρα γυαλιά"<br />
του Barthes.<br />
Ίσως γιατί διαγώνια,<br />
απέναντι μου σκριβώς,<br />
έξω στον κήπο<br />
η γάτα του σπιτιού<br />
-εδώ και ώρα πολύ-<br />
με χάρη νωχελική<br />
αιλουροειδούς,<br />
ξαπλωμένη<br />
πάνω στα ξύλινα<br />
κάγκελα<br />
έχει στραμμένα<br />
πάνω μου<br />
τα πράσινα λειβάδια<br />
των ματιών της.
Από το πρώτο φώς<br />
του πρωινού,<br />
μέσα στην ησυχία<br />
που λατρεύω,<br />
μάταια προσπαθώ<br />
να εντρυφήσω<br />
στα "μαύρα γυαλιά"<br />
του Barthes.<br />
Ίσως γιατί διαγώνια,<br />
απέναντι μου σκριβώς,<br />
έξω στον κήπο<br />
η γάτα του σπιτιού<br />
-εδώ και ώρα πολύ-<br />
με χάρη νωχελική<br />
αιλουροειδούς,<br />
ξαπλωμένη<br />
πάνω στα ξύλινα<br />
κάγκελα<br />
έχει στραμμένα<br />
πάνω μου<br />
τα πράσινα λειβάδια<br />
των ματιών της.Θεόσταλτη παραφοράtag:spartinos.ning.com,2009-06-30:2305295:BlogPost:825212009-06-30T12:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Τίποτα δεν είναι<br />
απειλητικό<br />
όταν είσαι<br />
κοντά μου.<br />
Ούτε ο πρω'ι'νός<br />
ήλιος,<br />
το ουράνιο<br />
τόξο,<br />
ούτε το<br />
νερό<br />
της λίμνης,<br />
ούτε ο αέρας<br />
που ανασαίνω.<br />
<br />
<br />
Κρύψε στη σκιά<br />
το Άϋλο σου.<br />
Γιατί η Νύχτα<br />
έχει πολλά μάτια<br />
κι ο Ουρανός<br />
ζηλεύει.<br />
Βγήκες<br />
και κρύφτηκε<br />
το φεγγάρι.<br />
<br />
Έφερες<br />
το χέρι μου<br />
στο στόμα σου,<br />
κάθισες<br />
δίπλα μου,<br />
και σίγασαν<br />
οι ήχοι.<br />
<br />
Θάμπωσε<br />
ο περίγυρος,<br />
μαρμάρωσαν<br />
οι φιγούρες.<br />
Δύο μόνο<br />
ανάσες<br />
ήρεμες,<br />
αρμονικές.<br />
<br />
Μόνο οι δυο μας<br />
ζωντανοί<br />
μες τους<br />
ανθρώπους,<br />
ανάμεσα<br />
σ' ένα δάσος<br />
από…
Τίποτα δεν είναι<br />
απειλητικό<br />
όταν είσαι<br />
κοντά μου.<br />
Ούτε ο πρω'ι'νός<br />
ήλιος,<br />
το ουράνιο<br />
τόξο,<br />
ούτε το<br />
νερό<br />
της λίμνης,<br />
ούτε ο αέρας<br />
που ανασαίνω.<br />
<br />
<br />
Κρύψε στη σκιά<br />
το Άϋλο σου.<br />
Γιατί η Νύχτα<br />
έχει πολλά μάτια<br />
κι ο Ουρανός<br />
ζηλεύει.<br />
Βγήκες<br />
και κρύφτηκε<br />
το φεγγάρι.<br />
<br />
Έφερες<br />
το χέρι μου<br />
στο στόμα σου,<br />
κάθισες<br />
δίπλα μου,<br />
και σίγασαν<br />
οι ήχοι.<br />
<br />
Θάμπωσε<br />
ο περίγυρος,<br />
μαρμάρωσαν<br />
οι φιγούρες.<br />
Δύο μόνο<br />
ανάσες<br />
ήρεμες,<br />
αρμονικές.<br />
<br />
Μόνο οι δυο μας<br />
ζωντανοί<br />
μες τους<br />
ανθρώπους,<br />
ανάμεσα<br />
σ' ένα δάσος<br />
από αδιάφορα<br />
κορμιά.Λίμνη Κύκλων λιμνάζουσαtag:spartinos.ning.com,2009-06-29:2305295:BlogPost:823942009-06-29T19:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Κρύψε με<br />
μες τα μάτια σου<br />
χάραξέ με<br />
ανεξίτηλη<br />
σε δικό σου<br />
κρυφό<br />
σημείο.<br />
Να μην υφάνω<br />
πέπλο τέτοιο<br />
που μόνο<br />
δέρμα<br />
κρύβει.<br />
<br />
Αφού,<br />
ούτε το πρόσωπο<br />
ούτε τα οστά<br />
ούτε οι σάρκες<br />
είμαι εγώ.<br />
Δεν είμαι<br />
τίποτα<br />
απ'όλα αυτά<br />
<br />
Εσύ<br />
Πύλη<br />
του ασυνείδητού<br />
μου,<br />
Θύρα<br />
στην κάμαρη<br />
του συνειδητού μου.<br />
<br />
Έτσι<br />
ορκίστηκα<br />
στον Ουρανό<br />
σιγή,<br />
-αν πάψεις<br />
μέσα μου,<br />
αν φύγεις<br />
απ' του<br />
νου μου<br />
τα λημέρια.<br />
<br />
Ορκίστηκα<br />
σιγή,<br />
που δεν μπορώ<br />
να κομματιάσω,<br />
γιατί εκείνη<br />
θέριεψε<br />
χωρίς να το<br />
αντιληφθώ<br />
-έγινε<br />
εκκωφαντική<br />
και με ευκολία<br />
σ'…
Κρύψε με<br />
μες τα μάτια σου<br />
χάραξέ με<br />
ανεξίτηλη<br />
σε δικό σου<br />
κρυφό<br />
σημείο.<br />
Να μην υφάνω<br />
πέπλο τέτοιο<br />
που μόνο<br />
δέρμα<br />
κρύβει.<br />
<br />
Αφού,<br />
ούτε το πρόσωπο<br />
ούτε τα οστά<br />
ούτε οι σάρκες<br />
είμαι εγώ.<br />
Δεν είμαι<br />
τίποτα<br />
απ'όλα αυτά<br />
<br />
Εσύ<br />
Πύλη<br />
του ασυνείδητού<br />
μου,<br />
Θύρα<br />
στην κάμαρη<br />
του συνειδητού μου.<br />
<br />
Έτσι<br />
ορκίστηκα<br />
στον Ουρανό<br />
σιγή,<br />
-αν πάψεις<br />
μέσα μου,<br />
αν φύγεις<br />
απ' του<br />
νου μου<br />
τα λημέρια.<br />
<br />
Ορκίστηκα<br />
σιγή,<br />
που δεν μπορώ<br />
να κομματιάσω,<br />
γιατί εκείνη<br />
θέριεψε<br />
χωρίς να το<br />
αντιληφθώ<br />
-έγινε<br />
εκκωφαντική<br />
και με ευκολία<br />
σ' άπατα<br />
με ρούφηξε.<br />
<br />
Ορκίστηκα<br />
σιγή,<br />
για να<br />
καταλαγιάσεις<br />
μέσα μου<br />
εσύ,<br />
να ησυχάσεις.<br />
Γαλήνη<br />
να μου δώσεις.<br />
Δεν θέλησες.<br />
<br />
Τι κι αν<br />
ξυπόλητη<br />
πυρπόλυσα<br />
την νύχτα<br />
στη θυμέλη<br />
-όχι για λόγους<br />
αμνοσκοπίας-<br />
όλα όσα δεν<br />
καίγονται.<br />
<br />
Μέχρι την<br />
Νύχτα<br />
έκαψα,<br />
κι έμεινα<br />
τυλιγμένη<br />
μες στης<br />
σιωπής σου<br />
τ' αποκα'ί'δια.<br />
<br />
Έκαψα<br />
ότι σε<br />
θύμιζε.<br />
<br />
Μα<br />
πως να κάψω<br />
την<br />
Μέρα;<br />
<br />
Έσβησα<br />
ότι την<br />
εικόνα σου<br />
αναδημιουργούσε<br />
<br />
μήπως<br />
μέσα μου<br />
τον βόμβο σου<br />
αναστείλλω,<br />
μήπως<br />
πάψω<br />
να σ'ακούω,<br />
να σ'αφουγκράζομαι.<br />
Να σταματήσω<br />
να με καταριέμαι.<br />
<br />
<br />
Τα χαραγμένα βέλη<br />
στα ξύλινα παγκάκια<br />
των πάρκων,<br />
δεν στάζουν<br />
έρωτα,<br />
δεν δείχνουν κατευθύνσεις.<br />
Δείχνουν<br />
την κάθετη βουτιά<br />
σε μονοπάτια Μοναξιάς<br />
Εκούσια παρατεταμένης.<br />
<br />
Σε στάση εμβρυακή<br />
τα όνειρά μου.<br />
Το μόνο που θυμάμαι<br />
είναι η<br />
Βροχή.<br />
Μέσα στην Βροχή<br />
δαιμονισμένης<br />
Ευδαιμονίας<br />
Ευλογία.<br />
<br />
Κρύψε με<br />
πάνω σου.<br />
<br />
Δεν είμαι<br />
πρόσωπο<br />
ούτε σάρκες<br />
ούτε οστά.<br />
<br />
Η φαρέτρα<br />
άδειασε.<br />
Τα μάγια;<br />
λύθηκαν.<br />
<br />
ΚΡΕΣΕΝΤΟ<br />
Η μορφή<br />
Σου,<br />
εκείνη που<br />
ποτέ<br />
δεν είδα,<br />
εγώ<br />
που δεν σε<br />
άγγιξα<br />
ποτέ<br />
Εσύ,<br />
που δεν<br />
με ξέρεις<br />
<br />
εικόνα<br />
εντυπωμένη,<br />
-στάμπα<br />
πάνω στις<br />
κόρες<br />
των ματιών<br />
μου.<br />
<br />
<br />
Άγια εσύ<br />
Ξενιτειά μου,<br />
Φως μου<br />
εσύ<br />
ανάμεσα<br />
σε τόσες<br />
χέρσες ξενιτειές,<br />
σε πέλαγα<br />
σε μεσογείους<br />
σε ωκεανό,<br />
που χωρισμό<br />
λιμνάζουν<br />
<br />
Παρίδα<br />
μές<br />
το πνεύμα<br />
της ψυχής<br />
μου.Προσευχήtag:spartinos.ning.com,2009-06-25:2305295:BlogPost:819512009-06-25T19:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Μίλησέ μου<br />
γιατρικό μου<br />
μυστικό,<br />
μοσχοβολημένο<br />
με άρωμα<br />
Ευλογίας<br />
του Μαχητή<br />
που σκότωσε<br />
τον δράκοντα
Μίλησέ μου<br />
γιατρικό μου<br />
μυστικό,<br />
μοσχοβολημένο<br />
με άρωμα<br />
Ευλογίας<br />
του Μαχητή<br />
που σκότωσε<br />
τον δράκονταΑρειμάνια σιωπηλή Επιθυμίαtag:spartinos.ning.com,2009-06-24:2305295:BlogPost:818082009-06-24T20:00:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Έτσι θέλω να μου μιλάς<br />
σε δεύτερο πρόσωπο.<br />
Όχι στο τρίτο<br />
το απρόσωπο,<br />
το ουδέτερο<br />
το ξένο.<br />
<br />
Θέλω τα λόγια μου<br />
κατάματα να βλέπεις,<br />
με βλέμμα καθαρό<br />
να τα κοιτάς,<br />
<br />
για να σε βλέπω<br />
μέσα απ' τα δικά σου<br />
χωρίς φόβους μάταιους<br />
χωρίς προσμονή,<br />
<br />
με Αλήθεια Διπύρινη,<br />
επτασφράγιστα μυστική,<br />
ετερώνυμα μαγνητική.<br />
<br />
Με Αλήθεια πλούσια,<br />
σαν Έναστρο<br />
Στερέωμα<br />
στους Ουρανούς<br />
του Κόσμου<br />
<br />
να εκμηδενίζει<br />
αυτήν την κούρβα<br />
την απόσταση,<br />
να κατατρώει<br />
τα σωθικά της.<br />
<br />
Για να μπορώ<br />
να σ' αγκαλιάζω<br />
μέχρι το…
Έτσι θέλω να μου μιλάς<br />
σε δεύτερο πρόσωπο.<br />
Όχι στο τρίτο<br />
το απρόσωπο,<br />
το ουδέτερο<br />
το ξένο.<br />
<br />
Θέλω τα λόγια μου<br />
κατάματα να βλέπεις,<br />
με βλέμμα καθαρό<br />
να τα κοιτάς,<br />
<br />
για να σε βλέπω<br />
μέσα απ' τα δικά σου<br />
χωρίς φόβους μάταιους<br />
χωρίς προσμονή,<br />
<br />
με Αλήθεια Διπύρινη,<br />
επτασφράγιστα μυστική,<br />
ετερώνυμα μαγνητική.<br />
<br />
Με Αλήθεια πλούσια,<br />
σαν Έναστρο<br />
Στερέωμα<br />
στους Ουρανούς<br />
του Κόσμου<br />
<br />
να εκμηδενίζει<br />
αυτήν την κούρβα<br />
την απόσταση,<br />
να κατατρώει<br />
τα σωθικά της.<br />
<br />
Για να μπορώ<br />
να σ' αγκαλιάζω<br />
μέχρι το μεδούλι<br />
<br />
Εσένα,<br />
που έγινες<br />
όνειρο<br />
μέσα στην<br />
αυπνία μου.<br />
<br />
Εσένα,<br />
που απρόσμενα<br />
έγινες<br />
κομμάτι<br />
της ψυχής μου.Εικοσι Τιτλοι Μαγειας Ομαδικης Δημιουργιαςtag:spartinos.ning.com,2009-06-24:2305295:BlogPost:817032009-06-24T04:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
'Το Γευμα' του Νἰκου ἐμεινε αφἀγωτο<br />
κἀτω απὀ 'Μια φωτια' που σιγόκαιγε<br />
για να παραμεινει ζεστο,<br />
ενω 'Αρυθμες νοτες.....' παιζανε<br />
υποβαλλοντας σε μουσικη υποκρουση<br />
στιχους του 'Νοστραδημ!!!!' ο οποιος<br />
καμμια σχεση με Νοστραδαμο.<br />
Ακριβως γι'αυτο, 'Ο ΠΟΝΟΣ' οξυς<br />
στα αυτια μας, και τα ματια μας<br />
δακρυζαν για την<br />
'Χαμενη ομοιοκαταληξια'<br />
που ξεκαθαρα υποδηλωνε<br />
'Υποκρισιας μεγαλεια'.<br />
Επειδη ομως καυσωνας καλοκαιρινος<br />
για την ακριβεια 'Θερινου Ιουνιου<br />
εμ~πυρια', η Φωτεινη εψελνε μεγαλοφωνα<br />
'Για την Ζωη,…
'Το Γευμα' του Νἰκου ἐμεινε αφἀγωτο<br />
κἀτω απὀ 'Μια φωτια' που σιγόκαιγε<br />
για να παραμεινει ζεστο,<br />
ενω 'Αρυθμες νοτες.....' παιζανε<br />
υποβαλλοντας σε μουσικη υποκρουση<br />
στιχους του 'Νοστραδημ!!!!' ο οποιος<br />
καμμια σχεση με Νοστραδαμο.<br />
Ακριβως γι'αυτο, 'Ο ΠΟΝΟΣ' οξυς<br />
στα αυτια μας, και τα ματια μας<br />
δακρυζαν για την<br />
'Χαμενη ομοιοκαταληξια'<br />
που ξεκαθαρα υποδηλωνε<br />
'Υποκρισιας μεγαλεια'.<br />
Επειδη ομως καυσωνας καλοκαιρινος<br />
για την ακριβεια 'Θερινου Ιουνιου<br />
εμ~πυρια', η Φωτεινη εψελνε μεγαλοφωνα<br />
'Για την Ζωη, τον Ερωτα'<br />
τραγουδι σ'εναν Λυκο, που<br />
μαγεμενος την ακουγε και<br />
ετοιμαζοταν να δωσει διαλεξη για ολες<br />
'Τις Αγεννητες στιγμες μας'<br />
στους ηδη καλα μυημενους.<br />
Τοτε περασε η Σοφια, 'Στον<br />
Πριγκιπα' επισκεψη κοινωνικη<br />
να κανει, με 'Τα Χρυσοψαρα' του<br />
Παντελη, μεσα σ'ενα μεγαλο μπωλ.<br />
'Θα ερθω σιγα', μουρμουρισε ο Νικος<br />
χωρις μεγαλα λογια και εφυγε να βρει<br />
την Σοφια που αιφνης ανακαλυψε<br />
τον εαυτο της να εκτιει 'Ισοβεια ποινη'<br />
(γιατι το ξαναζητησε η ιδια) ανταμα<br />
με χιλιαδες τυρκουαζ 'Σκαραβαιους!!!!!'<br />
"Μα τί ΄Παραμυθακι΄ ειναι τουτο παλι",<br />
αναρωτηθηκε ο Παντελης, ενω η Φωτεινη<br />
για να του αποσπασει την προσοχή<br />
σηκωθηκε και ξανα-τραγουδησε τον<br />
'ΥΜΝΟ' με τετοια ζεση, που γεννησε<br />
ζεστη στις ψυχες μας με την φωνη της<br />
που εμοιαζε με 'Το αγγιγμα της φωτιας',<br />
και μας ... αγγιξε ολους.<br />
'ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ' την 'Ν Υ Χ Τ Α !'<br />
αυτα, συμβαινουν.Υποκρισίας μεγαλείαtag:spartinos.ning.com,2009-06-22:2305295:BlogPost:815052009-06-22T20:30:00.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Ήρθε η ώρα να μιλάμε<br />
(μόνο)<br />
μέσω των ποιημάτων μας.<br />
Λέξη πια, προσωπικά<br />
μεταξύ μας.<br />
<br />
Ίσως μόνο κατά τις<br />
μοναχικές Γιορτές<br />
όταν<br />
μόνοι, ανάμεσα<br />
σ' όλους τους ανθρώπους<br />
που λόγω της άμετρης<br />
προς ημάς αγάπης τους,<br />
απαιτούν<br />
να υποκρινόμαστε,<br />
καθιστώντας μας<br />
ακόμη πιο μονάχους.<br />
<br />
Ναί, νομίζω πιθανόν<br />
μόνο κατά τις<br />
μοναχικές Γιορτές.<br />
Την πρώτη Λευκή<br />
-κι όχι από χιόνι,<br />
<br />
την δεύτερη<br />
βαμμένη κόκκινη<br />
από τα μαρτύρια<br />
των ίδιων αυτών<br />
υποκριτών<br />
που σταύρωναν<br />
Αθώους,<br />
<br />
και, ενδεχομένως<br />
μία τρίτη.<br />
<br />
Εκείνη<br />
κατά…
Ήρθε η ώρα να μιλάμε<br />
(μόνο)<br />
μέσω των ποιημάτων μας.<br />
Λέξη πια, προσωπικά<br />
μεταξύ μας.<br />
<br />
Ίσως μόνο κατά τις<br />
μοναχικές Γιορτές<br />
όταν<br />
μόνοι, ανάμεσα<br />
σ' όλους τους ανθρώπους<br />
που λόγω της άμετρης<br />
προς ημάς αγάπης τους,<br />
απαιτούν<br />
να υποκρινόμαστε,<br />
καθιστώντας μας<br />
ακόμη πιο μονάχους.<br />
<br />
Ναί, νομίζω πιθανόν<br />
μόνο κατά τις<br />
μοναχικές Γιορτές.<br />
Την πρώτη Λευκή<br />
-κι όχι από χιόνι,<br />
<br />
την δεύτερη<br />
βαμμένη κόκκινη<br />
από τα μαρτύρια<br />
των ίδιων αυτών<br />
υποκριτών<br />
που σταύρωναν<br />
Αθώους,<br />
<br />
και, ενδεχομένως<br />
μία τρίτη.<br />
<br />
Εκείνη<br />
κατά την οποία<br />
γιορτάζει ο Άγιος,<br />
που φέρει<br />
το όνομά σου.Θερινού Ιουνίου εμ-πυρίαtag:spartinos.ning.com,2009-06-22:2305295:BlogPost:814972009-06-22T20:18:04.000ZΈλληhttp://spartinos.ning.com/profile/llePapatstse
Γύρω στις πέντε το απόγευμα<br />
<br />
<br />
<br />
Καλοκαιρινή μέρα ανεμοστρόβιλος<br />
με αέρα ζεστό σαν της ερήμου<br />
ανάκατο με μόρια ενοχλητικής σκόνης<br />
που διεισδύει από τα ελαφριά ρούχα<br />
μέσα στο δέρμα και φράζει τους πόρους,<br />
γδέρνει τις αναπνευστικές οδούς<br />
κατεβαίνει στα πνευμόνια - λίβας σκόνης<br />
τέτοιος, που μου δημιουργεί την εντύπωση<br />
πως θα εκμετρήσω τις μέρες μου<br />
από την ασφυξία.<br />
Τί καύσωνας ο σημερινός.<br />
Και τι Ήλιος. Έκπαγλος. Φωτεινός.<br />
Και γω, έμπλεη ευγνωμοσύνης<br />
που κάθομαι κάτω από την φλόγα του.<br />
Πυρακτώνει…
Γύρω στις πέντε το απόγευμα<br />
<br />
<br />
<br />
Καλοκαιρινή μέρα ανεμοστρόβιλος<br />
με αέρα ζεστό σαν της ερήμου<br />
ανάκατο με μόρια ενοχλητικής σκόνης<br />
που διεισδύει από τα ελαφριά ρούχα<br />
μέσα στο δέρμα και φράζει τους πόρους,<br />
γδέρνει τις αναπνευστικές οδούς<br />
κατεβαίνει στα πνευμόνια - λίβας σκόνης<br />
τέτοιος, που μου δημιουργεί την εντύπωση<br />
πως θα εκμετρήσω τις μέρες μου<br />
από την ασφυξία.<br />
Τί καύσωνας ο σημερινός.<br />
Και τι Ήλιος. Έκπαγλος. Φωτεινός.<br />
Και γω, έμπλεη ευγνωμοσύνης<br />
που κάθομαι κάτω από την φλόγα του.<br />
Πυρακτώνει την Φύση, το Πνεύμα<br />
μέχρι και την Ψυχή.<br />
Μόνο το κορμί δεν υποφέρει.<br />
Αυτό, την σκαπούλαρε.